Ετικέτα: Κώστας Καλογήρου

Η εβδομάδα τετραήμερης εργασίας και ο ελέφαντας στο δωμάτιο

Γίνεται αυτό τον καιρό μεγάλη συζήτηση και πειραματισμοί για την εφαρμογή μοντέλου τετραήμερης εργασίας όπου οι εργαζόμενοι θα απασχολούνται για 40 ώρες αλλά μόνο 4 αντί για 5 μέρες την εβδομάδα με αρκετά θετικά αποτελέσματα κυρίως από την Αγγλία.

Κώστας Καλογήρου: Η συλλογική ευθύνη αρχίζει από τις ατομικές επιλογές

Σε λίγο καιρό και σίγουρα πριν τις αρχές του καλοκαιριού (ημερολογιακά γιατί κλιματολογικά είναι πια μια άλλη ιστορία …) θα βρεθούμε μπροστά σε ένα ακόμη μεγάλο ερώτημα καταρχήν ατομικό για τον καθένα μας ξεχωριστά, αλλά εν τέλει συλλογικό για όλους όσους τουλάχιστον ζούμε άλλοι από επιλογή και άλλοι γιατί δεν έχουν άλλη λύση κάτω από τη σκιά της φαιδράς πορτοκαλέας που έγραψε και ο ποιητής.

Η ζωή και οι επιλογές σε ένα επίπεδο κόσμο

Στο κλασικό σατιρικό διήγημα του Εdwin Abbott «Flatland» (1884) περιγράφεται ένα περιορισμένης οπτικής κοινωνικό περιβάλλον ως ένας μονοεπίπεδος κόσμος δύο διαστάσεων όπου οι κάτοικοι του είναι επίπεδα σχήματα με αδυναμία πλήρους αντίληψης του πιο σύνθετου κόσμου γύρω τους.

Η «κούρσα» για την ψυχαγωγία της πολυθρόνας

Τα τελευταία χρόνια διεξάγεται μια «κούρσα» στην οποία συμμετέχουν σημαντικά διαφορετικοί μεταξύ τους παίκτες που ανταγωνίζονται σχετικά με το ποιος θα κερδίσει τον πολύτιμο πεπερασμένο χρόνο και χρήμα του θεατή της οικιακής πολυθρόνας.

Κάζο Πενσάτο ή Κάζο Ατσιντέντε;

Σε συμμόρφωση με την ευρωπαϊκή οικογένεια στην οποία θέλουμε να ανήκουμε σαν χώρα, τρεις ζωτικοί κλάδοι της οικονομίας (τράπεζες, τηλεπικοινωνίες και ενέργεια) μπήκαν από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 σε τροχιά απελευθέρωσης από το κρατικό καθεστώς λειτουργίας τους με σκοπό τη θεωρητικά άριστη ιδεολογία της αποδέσμευσης από τα δεσμά του κυβερνητικού ελέγχου, της ανάπτυξης του ανταγωνισμού και εν τέλει της καλύτερης ανταπόκρισης στις ανάγκες των πολιτών/πελατών τους.

Στον ψηφιακό μετασχηματισμό μην ξεχάσουμε τον άνθρωπο!

Πρώτα ήρθε η μηχανογράφηση, μετά ο τεχνολογικός ανασχεδιασμός επιχειρησιακών λειτουργιών, εδώ και λίγα χρόνια ο ψηφιακός μετασχηματισμός. Άλλη επωνυμία, άλλο τεχνολογικό υπόβαθρο αλλά ίδια ανάγκη και ίδιες προκλήσεις για επιτυχή εφαρμογή.

Η Ελλάδα έτοιμη να μηδενίσει το κοντέρ!

Όπως φαίνεται έχουμε ήδη μπει σε μια περίοδο εμπιστοσύνης και διασφαλισμένων προϋποθέσεων για την ελληνική οικονομία που δημιουργούν το πολυπόθητο «ελατήριο» στη ροή χρήματος στη χώρα και μάλιστα με πολύ μεγαλύτερο δυναμικό από αυτό που βιώσαμε στα χρόνια περί τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 λόγω του ότι πολύ μεγαλύτερη αναλογία σε αυτό το «φρέσκο» χρήμα έχουν τα ιδιωτικά κεφάλαια συγκριτικά με το παρελθόν.

Τι το θες το καλαμάκι;

Είναι εντυπωσιακό πως τόσες πολλές φορές οι καλές προθέσεις δεν αρκούν και μεγάλη προσπάθεια καταβάλλεται για να αντιμετωπίσουμε ένα θέμα με τον όχι απαραίτητα καλύτερο τρόπο και αυτό γιατί η τάση της ανθρώπινης αντίληψης είναι να αυτοπεριορίζεται ως προς την περίμετρο των επιλογών της κατά την επίλυση ενός προβλήματος.

Τσίτσο! Το λιμάνι φεύγει!

Όπως ο καημένος Φράνκο του κλασικού ιταλικού κωμικού δίδυμου της δεκαετίας του 1960 πανικοβάλλεται μέσα από το καράβι με αυτό που βλέπει από το φινιστρίνι, έτσι και πολλοί από εμάς βλέπουμε γύρω μας τον κόσμο να εξελίσσεται με μεγάλη ταχύτητα, τόσο μεγάλη που δυσκολευόμαστε ή/και αδυνατούμε να ακολουθήσουμε τους ρυθμούς αλλαγής που απαιτεί η λεγόμενη εκθετική οικονομία.

Εκτός από τη μάνα σου κανείς (πάροχος) δε σε θυμάται…

Στην Ελλάδα και στις περισσότερες χώρες, η αγορά της τηλεφωνίας (και δεδομένων πλέον) εξυπηρετείται από σχετικά μικρό αριθμό παρόχων ενώ έχει κορεστεί εδώ και πολλά χρόνια και ο μόνος τρόπος να αποκτήσει κανείς μερίδιο αγοράς είναι από τη μετακίνηση ενός πελάτη από το ένα δίκτυο στο άλλο ειδικά όταν πρόκειται για συμβόλαια παροχής υπηρεσιών και όχι προαγορά τηλεπικοινωνιακού χρόνου/όγκου που εξασφαλίζουν ένα προβλέψιμο μελλοντικό έσοδο στον πάροχο για όλη τη διάρκεια του συμβολαίου.

Κώστας Καλογήρου: Το ανταγωνιστικό μειονέκτημα των μικρών ελληνικών επιχειρήσεων

Συζητώντας πριν κάποια χρόνια στο πλαίσιο της συνεργασίας με μια από τις ηγετικές διεθνείς εταιρείες συμβούλων στρατηγικής τις ανάγκες των επιχειρήσεων σε συμβουλευτικές υπηρεσίες και το κόστος που έχει η παροχή αυτών των υπηρεσιών, προέκυψε ως βασικός κανόνας το ότι η αξία που αποκομίζει η επιχείρηση από την λήψη και την επιτυχημένη εφαρμογή συμβουλευτικών υπηρεσιών θα πρέπει να είναι τουλάχιστον δεκαπλάσια του κόστους τους.

Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους (του δημοσίου); Αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις …

Την τελευταία περίοδο έχει συντελεστεί μια ευρεία επανάσταση που τείνει να ανατρέψει τη διαχρονική μεμψιμοιρία σε σχέση με την αναποτελεσματικότητα του δημοσίου τομέα που λειτουργεί ως τροχοπέδη στην ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα.

Μην πυροβολείτε την πλατφόρμα! Εικόνα της κοινωνίας μας είναι και μας μοιάζει…

Κάποτε η διακίνηση ιδεών απαιτούσε ένα σκαμνί όπως η γωνία των ομιλητών στο Hyde Park ή πρόσβαση σε ένα κλειστό σχετικά δίκτυο έντυπης πληροφόρησης με πολλούς περιορισμούς στη συμμετοχή.

«Χρήμα ή Αξία» και η Τράπεζα της επόμενης μέρας

Ο Τραπεζικός κλάδος αποτελεί για αιώνες τη βασική βιομηχανία χρήματος στην οικονομία συγκεντρώνοντας κεφάλαια, διαθέτοντας κεφάλαια, εξυπηρετώντας συναλλακτικές ανάγκες πάντα με κύριο άξονα τη διακίνηση του χρήματος κερδίζοντας τα δικά του «προς το ζην» από διαφορές επιτοκίων και προμήθειες πάνω σε χρηματοοικονομικές συναλλαγές.