Κατ’ αρχήν, οφείλω να ξεκαθαρίσω πως διαθέτω απεριόριστο σεβασμό για όσους είναι επιτυχημένοι, πολλώ δε μάλλον αυτοδημιούργητοι και παράλληλα είναι σε θέση μέσω της επαγγελματικής τους ιδιότητας ή δραστηριοποίησης να αφήσουν ανάγλυφα το αποτύπωμά τους σε έναν κλάδο, τομέα ή αγορά. Κι αυτό, βελτιστοποιώντας υπηρεσίες, προϊόντα και λειτουργίες προς όφελος του συνόλου των εμπλεκομένων: πελατών και συνεργατών.
Ωστόσο, προκειμένου να γίνει αυτό πράξη, απαιτούνται μια σειρά από κινήσεις και δράσεις, οι οποίες εντάσσονται σε ένα ευρύτερο στρατηγικό πλάνο.
Η πλειοψηφία των φτασμένων στελεχών, το αντιλαμβάνονται και προσαρμόζουν ανάλογα την πρακτική τους. Βέβαια, δεν λείπουν και ορισμένοι, οι οποίοι αδυνατούν όχι ακριβώς να αντιληφθούν την αναγκαιότητα της αλλαγής της στάσης ή της εν γένει διεύρυνσης του σκεπτικού τους, αλλά να υλοποιήσουν “from A to Z” την επεξεργασμένη στρατηγική με τα ανάλογα βήματα. Που οφείλεται αυτό; Πρωτίστως στην κοσμοθεώρηση και την κουλτούρα, δευτερευόντως στην συνήθη πρακτική, μα κυρίως στον… φουσκωμένο εγωϊσμό.
Ο ήρωας της ιστορίας μας ανήκει στην κατηγορία εκείνων των στελεχών που έχουν πολεμήσει σκληρά και επί μακρόν προκειμένου να καταφέρει να θεωρείται σήμερα σημείο αναφοράς στον τομέα του, τόσο εντός, όσο και εκτός των συνόρων. Ακόμη και σε «ώριμες» αγορές, όπως αυτές λ.χ. της Μεγάλης Βρετανίας, της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Ιταλίας, ενώ την ίδια στιγμή έχει προκαλέσει έντονο ενδιαφέρον ακόμη και πέρα από τον Ατλαντικό!
Πρόσφατα, κατάφερε να υλοποιήσει με εξαιρετικά επιτυχημένο όσο και επωφελή τρόπο ένα deal που εύκολα μπορεί να χαρακτηριστεί και ως “one of a kind”. Μάλιστα, η συγκεκριμένη εξέλιξη φάνηκε -εν πρώτοις- να μεταβάλλει νοοτροπία και σκεπτικό που χρόνιζε και θεωρούνταν ως έντονα ξεπερασμένο. «Αναγκάστηκε», ήταν το… πόρισμα στο οποίο κατέληξαν όσοι τον γνωρίζουν και συνεργάζονται μαζί του επί μακρόν. «Το γεγονός πως διεύρυνε και διεθνοποίησε το επιχειρηματικό του μοντέλο, τον έστρεψαν προς την υιοθέτηση ενός πιο δεκτικού, ανοικτού, όσο και συνεργάσιμου προφίλ, με αρκετά στοιχεία εξωστρέφειας. Θα διαπιστώσετε πως αλλάζει σταδιακά προς το καλύτερο», συμπλήρωναν με μια αίσθηση αδιαπραγμάτευτης σιγουριάς.
Όπως μαθαίνει ο Joker του emea, αρκεί να αναφερθεί πως πρόσφατα επιχείρησε ένα -αδιανόητο για τα μέχρι τώρα πεπραγμένα του- προσκαλώντας έναν εκ των κορυφαίων στελεχών στον τομέα του και με άρωμα… Ελλάδος, να συνομιλήσουν ανταλλάσσοντας ιδέες επί συγκεκριμένων πτυχών του business και της κατηγορίας στην οποία δραστηριοποιείται εσχάτως. Σε αυτήν δε, ο… μουσαφίρης θεωρείται ως αυθεντία διεθνώς.
Μισό λεπτό, όμως. «Ανταλλάσσοντας» είπαμε; Εάν η ετυμολογία του όρου δύναται να μεταφραστεί ως «εγώ ρωτώ, εσύ απαντάς», τότε, ναι, «ανταλλάσσοντας»!
Μεταξύ άλλων, ο «μουσαφίρης» πρότεινε στον ευρισκόμενο υπό διαδικασία εξωστρέφειας επιχειρηματία να “στήσει” ένα καινοτόμο, μα αποδεδειγμένα λειτουργικό, όσο και πρωτίστως αποτελεσματικό «εργαλείο», μέσω του οποίου θα πολλαπλασιάσει την ισχύ του μηνύματος που θέλει να εκπέμψει ο τελευταίος στην διεθνή αγορά.
Ο ίδιος ο ενδιαφερόμενος ενθουσιάστηκε, το βρήκε ως εξαιρετική ιδέα, ενώ εμφανίζοντας στην πράξη μια οβιδιακή μεταμόρφωση του δωρικού χαρακτήρος του, υπερθεμάτισε δηλώνοντας πως εντός των αμέσως επόμενων ημερών θα επανέλθει προκειμένου να συζητήσουν τις σχετικές λεπτομέρειες.
Τέσσερις μήνες μετά, ακόμη επανέρχεται! Ο επιχειρηματίας.
Από την πλευρά του, ο «μουσαφίρης» επιδεικνύει πρωτοφανή αυτοσυγκράτηση και εμφανίζει χαρακτήρα, αποφεύγοντας να αναφέρει το περιστατικό στο διεθνές επιχειρηματικό ακροατήριο με το οποίο και συνομιλεί, δυσκολεύοντας περαιτέρω τις κινήσεις και τις επαφές του ήρωα της ιστορίας μας κατά το εγγύς μέλλον.
Προς το παρόν…
