Τελευταία, παρακολουθώ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, προβληματισμό και σκεπτικισμό την (εμφανή) προσπάθεια ορισμένων (υπό- ή παρά-)παραγόντων του τουριστικού κλάδου να απαξιώσουν (πρωτίστως σε προσωπικό επίπεδο) τον υπουργό Τουρισμού σχετικά με τις κινήσεις στις οποίες προβαίνει προκειμένου να περιορίσει την ζημιά στην πλέον ζωτικής σημασίας βιομηχανία της χώρας μας.
Γκρίνια για κάθε του βήμα, για κάθε του δήλωση, για κάθε του κίνηση, για κάθε του συνέντευξη σε κορυφαία διεθνή τηλεοπτικά δίκτυα, ειδησεογραφικούς οργανισμούς και εφημερίδες. “Το κάνει πολύ νωρίς”, “Άργησε”, “Γιατί δεν μας στηρίζει;”, “Που είναι τα μέτρα;”, “Δεν θα μας προσφέρει κάποιου είδους οικονομική ενίσχυση ή βοήθημα;”, “Πότε θα ανακοινώσει τα υγειονομικά πρωτόκολλα που θα ισχύσουν στην αγορά;”, οι συνήθεις αποστροφές του λόγου όσων τον μέμφονται.
Βέβαια, στην περίπτωση κατά την οποία δεν είχε προβεί σε όσες ενέργειες έχουν καταγραφεί μέχρι σήμερα, τότε θα τον κατηγορούσαν για αδράνεια, άγνοια, σκοπιμότητα και οκνηρία. Άβυσσος η ψυχή των φωνασκούντων και ευκόλως κατηγορούντων…
Δηλαδή, θα έπρεπε να αναμένει να φτάσουμε 1-2 ημέρες πριν “ανοίξει” επίσημα η χώρα προς τους ταξιδιώτες από το εξωτερικό προκειμένου να βγει στα διεθνή Μέσα και να υπενθυμίσει το case της πατρίδας μας. (Κάθε άλλο παρά) “Εξαιρετικό” timing, που δείχνει παντελή άγνοια τόσο των δεδομένων όσο και της ισχύουσας πρακτικής σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η αλήθεια είναι πως ότι κι εάν κάνει ο κ. Θεοχάρης, πολλά από τα μελλούμενα εξαρτώνται και είναι συνάρτηση αντίστοιχων κινήσεων χωρών και οργανισμών, πολύ ισχυρότερων και σημαινόντων της ταπεινής Ελλάδας. Χώρια που ο υπουργός βρίσκεται σε στάση αναμονής, πιέζοντας με πολλαπλούς τρόπους και αντίστοιχους συμμάχους ομολόγους του άλλων χωρών, για την εξασφάλιση σημαντικών κεφαλαίων από τα Κοινοτικά ταμεία. Ποσά, που αναμένεται να ενισχύσουν τα όσα έχει ήδη αποφασίσει να διαθέσει η κυβέρνηση στην τουριστική βιομηχανία προκειμένου οι “παίκτες” της να αντέξουν το φετινό καλοκαίρι και οι σεζόν που θα ακολουθήσουν πέραν του 2020 να βρει κατά το δυνατόν περισσότερους επαγγελματίες όρθιους, έτοιμους και αποφασισμένους να κατακτήσουν την προτίμηση των διεθνών ταξιδιωτών.
Γιατί η αλήθεια είναι πως ένα σημαντικό μέρος των επαγγελματιών του κλάδου ήδη σκέφτεται την επόμενη (από την φετινή) χρονιά, καθώς θεωρούν ως μη γενόμενο το 2020. Υπό αυτό το πρίσμα είτε δεν θα λειτουργήσουν ή θα ανοίξουν τις πόρτες τους ρίχνοντας στην μάχη το ήμισυ (ενδεχομένως και μικρότερο ποσοστό) του διαθέσιμου δυναμικού τους σε κλίνες.
