Η ιστορία τοποθετείται χρονικά προ μερικών μηνών και ελάχιστες εβδομάδες πριν από την διεξαγωγή των αλυσιδωτών εκλογικών αναμετρήσεων. Πρωταγωνιστής της, ο πλέον αγλαός, ρέκτης του ωραίου, της ουζοκατάνυξης, της μεζεδο-κατανάλωσης και της μεσημεριανής σιέστας, εκ των υπουργών…
Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας, υψηλόβαθμο στέλεχος Αμερικανικής εταιρείας, και συμμέτοχος σε έναν κορυφαίο επιστημονικό Οργανισμό παγκόσμιας εμβέλειας, εμφορούμενος από πατριωτισμό έκανε τα αδύνατα-δυνατά προκειμένου το ετήσιο συνέδριο του εν λόγω Οργανισμού να διεξαχθεί στην Ελλάδα. Κάτι, που εν τέλει κατάφερε να κάνει πράξη.
Κι αυτό, καταφέρνοντας να υπερκεράσει προτάσεις από χώρες-μεγαθήρια, με εντυπωσιακές δομές, μεγέθη, απεριόριστο budget και στήριξη από τοπικούς και εθνικούς παράγοντες.
Ενώ, ο πρωταγωνιστής μας απευθύνθηκε σε ουκ ολίγους φορείς προκειμένου να πετύχει μια έμπρακτη στήριξη από την πλευρά των κρατούντων, καθώς οι συμμετέχοντες στο event θα ξεπερνούσαν τους 500, όλοι τους κορυφαία επιστημονικά στελέχη υψηλού, ορισμένοι εκ των οποίων ήταν και Νομπελίστες, που ανήκαν στις υψηλές ομάδες αναφορικά με τα εισοδήματά τους. Άρα, win-win και triple win συνδυασμός. Το ζήτημα ήταν πως ο πρωταγωνιστής μας είχε… μαύρα μεσάνυχτα από μηχανισμούς και πρόσωπα. Γεγονός που έκανε πολλαπλάσια δύσκολη την προσπάθειά του να φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Παρόλα αυτά, δεν σταμάτησε στιγμή τον αγώνα του, ο οποίος και στέφθηκε με επιτυχία. Μάλιστα, ο… αγλαός, με τα χίλια ζόρια, του εξασφάλισε κάτι λιγότερα από 10 χιλιάδες ευρώ, ώστε να «γλυκάνει» τους διοργανωτές, καλύπτοντας ουσιαστικά μέρος ενός κεντρικού δείπνου ή μιας ολοήμερης κρουαζιέρας στα νησιά του Αργοσαρωνικού. Ξέρετε, το… κερασάκι σε μια «εύγευστη» όσο και ευμεγέθη «τούρτα» για την χώρα μας.
Μπορεί τα δεδομένα να ήταν – περίπου – καταδικαστικά για τον ήρωά μας, εντούτοις όμως με κάποιο μαγικό τρόπο το συνέδριο κατέληξε στην Ελλάδα!
Όσο για τον χρόνο της διεξαγωγής του; Το πρώτο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου.
Κι ενώ όλα κυλούσαν σύμφωνα με τους σχεδιασμούς, το αποτέλεσμα της πρώτης εκλογικής αναμέτρησης έφερε ραγδαίες εξελίξεις στο εγχώριο πολιτικό μέτωπο, την προκήρυξη πρόωρων εκλογών και μια διαφαινόμενη αλλαγή των πραγμάτων.
Ο ήρωας μας, συνηθισμένος να ζει σε χώρες όπου ένα κράτος έχει συνέχεια ανεξαρτήτως των προσώπων που εναλλάσσονται στην εξουσία, δεν έδειξε να προβληματίζεται, έως ότου ένα απόγευμα (είπαμε, μ.Σ. ή αλλιώς μετά Σιέστα time…) δέχθηκε ένα τηλεφώνημα από έναν εκ των παρατρεχάμενων του αγλαού. «Ξέρετε, κατά πως φαίνεται χάνουμε την εξουσία και άρα η χρηματοδότηση δεν ισχύει, την παίρνουμε πίσω και δεν εγκρίνεται…».
Αυτομάτως, ο κόσμος σκοτείνιασε για τον πρωταγωνιστή μας, ο οποίος βρέθηκε στα πρόθυρα του εμφράγματος. Απαιτήθηκαν δύο εβδομάδες καθημερινής απασχόλησης επί ατελείωτες ώρες προκειμένου να «σώσει» το event, μεταθέτοντάς το αρχικά χρονικά, προτείνοντας μέχρι και την αλλαγή του όλου concept. Και πάλι, όμως, οι προθέσεις ήταν μεν αγαθές, ωστόσο το αποτέλεσμα – περίπου – καταδικαστικό.
Μέχρι που την υπόθεσή του την πληροφορήθηκε ο πριν από λίγες ώρες υπουργοποιηθής αντικαταστάτης του «αγλαού», ο οποίος ενδιαφέρθηκε προσωπικά καλώντας τον την επόμενη ημέρα στο υπουργείο, καθησυχάζοντάς τον για την χρηματοδότηση και προσφέροντάς του ανθρώπινους πόρους και ορισμένες «άκρες» που διευκόλυναν έτι περαιτέρω την ζωή του. Μάλιστα, του υποσχέθηκε πως οι ίδιος και μια σειρά από υπουργούς και εν γένει σχετικούς με το αντικείμενο υπηρεσιακούς παράγοντες θα συμμετείχαν στις εργασίες, άλλοι με χαιρετισμούς, κάποιοι με ομιλίες και ορισμένοι με απλή παρουσία.
Αποτέλεσμα; Τέλος καλό, όλα καλά. Θέληση, σχεδιασμός, αντίληψη, κινητοποίηση και αίσθηση της μεγαλύτερης εικόνας. Α, και μακριά από ουζάδικα, ποδόγυρους και ξάπλες…
Βλέπετε, η οικονομία και το επιχειρείν επιβραβεύει όσους δεν το αγνοούν και εργάζονται ακαταπόνητα για την προαγωγή του!
