Ναι λοιπόν θα γίνω ρουφιάνος

Η απάντηση του Γιάννη Διονάτου στον Διονύση Χαριτόπουλο

Με έκπληξη σήμερα το πρωί διάβασα ένα κείμενο γνώμης, στο διαδικτυακό τόπο της εφημερίδας των συντακτών με τίτλο «1142» (εδώ το σχετικό λινκ) που υπογράφει ο Διονύσης Χαριτόπουλος και για το οποίο ειλικρινά ντράπηκα και θύμωσα πολύ, τόσο ως πολίτης, όσο και ως επαγγελματίας.

Στο συγκεκριμένο κείμενο ο κ. Χαριτόπουλος, όπως γράφει τουλάχιστον, θέλει πολύ να γνωρίσει κάποιον που έχει καλέσει το «1142», τον οποίο χαρακτηρίζει – χωρίς να τον έχει γνωρίσει φυσικά - από Εφιάλτη έως σπιούνο της Κατοχής και της Δικτατορίας.

Ειλικρινά προσπαθώ - ήρεμα - από το πρωί να κατανοήσω όλους αυτούς τους χαρακτηρισμούς με τους οποίους «στόλισε» ο κ. Χαριτόπουλος όλους αυτούς τους ανθρώπους – γιατί σε όλους απευθύνεται – που δεν θέλουν ο διπλανός τους να καπνίζει μέσα στο πρόσωπο τους, όπως συμβαίνει στις περισσότερες χώρες του κόσμου.

Δεν ξέρω ακριβώς τι επιδιώκει ο κ. Χαριτόπουλος με το συγκεκριμένο κείμενο, αλλά εγώ από την δική μου πλευρά θα ήθελα να του πω – χωρίς φυσικά να τον γνωρίζω - πως δεν έχω καλέσει ποτέ το  «1142», αλλά ευχαρίστως θα το έκανα, έχοντας ως βασικό – και μόνο – στόχο να με γνωρίσει και να μιλήσουμε.

Ίσως σε αυτή τη κουβέντα να καταλάβει ο κ. Χαριτόπουλος τι κάνει κάποιους ανθρώπους να είναι αρνητικοί στο θέμα αυτό και δει από κοντά ότι απέναντι του έχει έναν άνθρωπο, που η διαφορά μαζί του είναι ότι δεν καπνίζει και ο οποίος έχει δεχθεί ανελέητο «Bullying» στα 47 χρόνια της ζωής του, χωρίς ποτέ να χαρακτηρίσει υπάνθρωπους αυτούς που είχαν επιλέξει να καπνίζουν.

Ας καταλάβουν όλοι ότι ζούμε πλέον στο 2020…