Η Αθήνα διψάει να εξερευνήσει έναν νέο τρόπο ζωής, εξωστρεφή, περισσότερο εκφραστικό και προοδευτικό μετά (;) από μία περίοδο αντιφατική. Η εξέλιξη του πολιτισμού, της σκέψης, της περιήγησης και της ψυχαγωγίας φρέναρε απότομα, δίνοντας την ορμή της στην Επιταχυμένη Ψηφιοποίηση και στο Αναδυόμενο Concept ενός νέου Sustainability.
Τώρα, ζούμε το σπίτι ως «πολυχώρο», ως μία νέα έννοια μεταξύ ιδιωτικού, κοινόχρηστου και μιντιακού. Ζούμε το δημόσιο χώρο ή την έλλειψή του μέσα από sms. Ζούμε την πόλη εν κινήσει, με ελπιδοφόρες ματιές στον καθαρότερο ορίζοντα και μεταμορφωμένες εικόνες στο ύψος των ματιών. Ως ψηφιακοί νομάδες ταξιδεύουμε σε κάθε διήγηση και εικόνα του κόσμου, αναμένοντας τη φυσική εμπειρία. Τώρα σχεδιάζουμε ξανά την αρχιτεκτονική της ζωής μας. Και αυτό το γεγονός αυτονόητα πυροδοτεί τις συζητήσεις.
Στο διεθνές τοπίο, μετά τη βράβευση της Anne Lacaton και του Jean-Philippe Vassal στα φετινά βραβεία αρχιτεκτονικής Pritzker, η αρχιτεκτονική επικυρώνει τη στροφή του ενδιαφέροντός της στην κοινωνική, βιώσιμη προσέγγιση που αφορά όλους τους ανθρώπους – χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα νέα λαμπερά, κτίρια ορόσημο παύουν να υπάρχουν στο προσκήνιο.
Την ίδια στιγμή, η αρχιτεκτονική στην Αθήνα του τώρα βιώνει ένα είδος διπλής ζωής: η σχέση της με την ιστορία των τελευταίων 187 ετών και με την αιώνια αχλή του μύθου, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Ταυτόχρονα απηχεί ξεκάθαρα τις κοινές απόψεις, συμφέροντα και ανησυχίες των περισσότερων χωρών και πόλεων σε όλο τον κόσμο: Η πόλη και τα κτίριά της κουβαλούν τις ψυχολογικές και πολιτικές αποσκευές τους, ενώ εξερευνούν τη θέση της στο μέλλον.
Η προσοχή μετατοπίζεται από τις ορατές πτυχές της αρχιτεκτονικής, όπως προφανώς την παραγωγή κτιρίων και τη συζήτηση σχετικά με το γούστο, τη μορφή και την τεχνική, στις ροές δυνάμεων, συχνά αόρατες, που συγκεντρώνονται πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τις στιγμές της αρχιτεκτονικής δημιουργίας.
Ο αρχιτέκτονας εκθέτει τη σκέψη του ως ήρωας που έχει «δημιουργήσει» αρχιτεκτονική ή ως ένα μέρος της αρχιτεκτονικής και χωρικής παραγωγής.
Η Ελλάδα μετά από μια δεκαετία ύφεσης έρχεται στο ξανά στο προσκήνιο ενώ οι εξαιρετικές επιδόσεις την περίοδο της επιδημιολογικής κρίσης την κάνουν Παγκόσμιο Case Study.
Είμαστε πλέον ένας ασφαλής προορισμός πολυτελών διακοπών, ζούμε σε ένα από τα καλύτερα οικόπεδα και κλίματα στον κόσμο και οι τιμές στο Real Estate παραμένουν ακόμα, αρκετά ανταγωνιστικές. Δυνατά Destination Brand names όπως η Πύλος, η Costa Navarino, η Myconos, η Santorini, η Πάρος, η Αντίπαρος και η Αθηναϊκή Ριβιέρα, μεταξύ άλλων, έχουν ξεκινήσει τα τελευταία χρόνια και προσελκύουν ιδιώτες επενδυτές και funds από ολόκληρο τον κόσμο σχεδιάζοντας μεγάλες οικιστικές και ξενοδοχειακές αναπτύξεις οδηγώντας έτσι την χώρα σε μία νέα Αρχιτεκτονική Άνοιξη.
