Ξανά-μανά τα ίδια και πάμε πάλι απ’την αρχή. Ο κωλοτουμπισμός της Κουμουνδούρου, γνωστός και ως “από μηχανής Θεός” να εμφανίζεται σε κάθε ατυχές της παραστράτημα στη σκηνή, δίνει και παίρνει τις τελευταίες μέρες και δυστυχώς για την αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά μέχρι σήμερα δε φαίνεται να έχει τη γνώση, την τύχη ή τη διπλωματία να ξέρει να ασκεί κριτική. Κατ’ εμέ μέχρι να βρει σοβαρό αντιπολιτευτικό ρυθμό, θα έχουν περάσει άλλες 2-3 θητείες στη ΝΔ και μετά βίας θα έχει όρεξη να παίρνει μέρος επικοινωνιακά debate.
Μπορεί να προτιμήσει να λύσει χαλαρά τη γραβάτα ή όπως συνηθίζουν να τη βγάλει κιόλας, και να ξαπλάρει αναπαυτικά στον καναπέ όπως υποδεχόταν τους επισήμους στο Μαξίμου επί εποχής που απευχόμαστε να ξαναζήσουμε. Το ανησυχητικό είναι πως τα υπονοούμενα κατανοούνται πλήρως και με τα αυτονόητα έχουμε ένα θεματάκι, όταν μιλάμε για επικοινωνιακή πολιτική στρατηγική στον ΣΥΡΙΖΑ.
Ως μία νέα τραγωδία, με μίμηση πράξεως σπουδαίας και τελείας και φυσικά μέγεθος εχούσης, μετά από τις απογοητευτικές δημοσκοπήσεις τον περασμένο κιόλας μήνα, αλλά και το εσωτερικό αλαλούμ για το που, πως και πότε τα αριστερά πρωτοκλασάτα στελέχη “επενδύουν” τα χρήματά τους, ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα σε βαθιά ύπνωση ξυπνά σαν σύγχρονος Αρχιμήδης και αναφωνάζει «Εύρηκα», σίγουρος πως βρήκε την έξυπνη και σίγουρη λύση αντιπερισπασμού.
Δυστυχώς για εκείνον, είναι μακρύς ο δρόμος για να μετατραπεί σε σύγχρονο προοδευτικό κόμμα απ’ το αμάλγαμα σοβαροφάνειας και ουδεμίας σχέσης με την πραγματικότητα.
Στο δια ταύτα. Ας σκεφτούμε ποιος μιλάει και για τι πράγμα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί ποιον για διαφάνεια; Για ελεύθερη έκφραση; Για διαπλοκή; Για έλεγχο της ενημέρωσης;
Φτιάχνει σποτάκι της δεκάρας, θέλοντας να ρίξει το βλέμμα στην άλλη άκρη και να αναδείξει ζήτημα χρηματοδότησης των ΜΜΕ για τις καμπάνιες της πανδημίας;
Στοχοποιεί συλλήβδην δημοσιογράφους για χρηματισμό;
Ας έρθουμε στα συγκαλά μας.
Δεν παίρνεις σβάρνα ολόκληρο δημοσιογραφικό κλάδο κύριοι με τις ανύπαρκτες περγαμηνές καθώς ουδείς σας έχει δουλέψει ουδέποτε, ούτε στοχοποιείς επαγγελματίες που δεν έχουν καμιά σχέση με ιδιοκτήτες καναλιών αλλά παλεύουν να μείνουν ζωντανοί, ενώ στη χειρότερη, άπειροι έχουν χάσει τις δουλειές τους. Η χυδαιότητα και η “όπως με βολέψει θα τα πω” μέχρι σήμερα τακτική, σας κατατάσσει κύριοι πάντα δεύτερους.
Αλλά ουπς!
Καλλιτεχνική κωλοτούμπα στον αέρα και αφού δεν πιάσαμε εκεί που ρίξαμε τα άδεια, τώρα θα πούμε πως κάναμε πλάκα μωρέ!
“Καθόλου χιούμορ δεν έχετε οι εξω-συριζιακοί! Αφανίσατε τη σάτιρα και τον πλουραλισμό από όλα τα ΜΜΕ και μόλις θελήσαμε να σας φτιάξουμε το κέφι, πέσατε να μας φάτε!
Και τώρα που το θυμηθήκαμε ξανά, μπας και ξεχάσετε και τα του Παπαδημούλη, σας ξαναρωτάμε: θα δώσετε στο φως (αναρωτιέμαι γιατί νομίζουν πως είναι στο σκοτάδι) τη λίστα με τα ποσά στα ΜΜΕ;”
Η συμβουλή μου αν θέλετε να γίνετε κάποτε σοβαρό κόμμα: μιας και δεν έχετε Θεό αποδεδειγμένα, ο μόνος που σας φταίει είναι ο εαυτός σας. Διαλύστε το και πιάστε το πάλι από την αρχή. Νέα ίδρυση, ξεσκαρτάρισμα, νέα πρόσωπα, νέες αρχές. Και φυσικά νέα μυαλά.
Μαζί με μια ευχή…
Καλά μυαλά!
