Κρατάω στα χέρια μου ένα μπουκάλι από ένα νέο και πολύ ξεχωριστό ροζέ κρασί, το Delear του Κτήματος SEMELI. Ίσως δε θα μπορούσε να υπάρξει πιο ταιριαστή ονομασία για αυτό το κρασί από το Delear.
Σε δελεάζει ήδη από το ιδιαίτερα ποιοτικό του μπουκάλι, την υπέρκομψη ετικέτα του και το σομόν κρυστάλλινο και λαμπερό χρώμα του. Και μόλις το δοκιμάσεις ανακαλύπτεις ένα κρασί φρουτώδες, τραγανό σα λευκό και “πλούσιο” σαν κόκκινο. Ένα κρασί που ταιριάζοντας ιδανικά το Syrah με το Grenache Rouge, φέρνει ένα δελεαστικό καλοκαίρι στο ποτήρι σου.
Αναζητώ τον ορισμό της λέξης δέλεαρ: κάτι ελκυστικό και επιθυμητό – αλλά συχνά απατηλό – που μας προτείνεται με σκοπό να πειστούμε να κάνουμε κάτι ή να δεχτούμε μια πρόταση.
Ζηλεύω – δε φθονώ – τους ανθρώπους που έχουν τη δύναμη να παθιάζονται με πάθη που εμφανώς δεν τους οδηγούν κάπου. Που ξέρουν ότι δε θα φτάσουν, όμως τους φτάνει το ταξίδι και το απολαμβάνουν με όλο τους το είναι.
Σκέφτομαι μήπως αυτό ακριβώς είναι το νόημα της ζωής: το αέναο κυνήγι της κάθε πρόκλησης, το να κυνηγάς αυτό που μοιάζει άπιαστο, ξέροντας ότι αυτό που πραγματικά έχει αξία είναι το ωραίο ταξίδι προς την Ιθάκη.
Γυρίζω το χρόνο πίσω. Νιότη, ενθουσιασμός, όνειρα, κατακτήσεις, απογοητεύσεις, επιτυχίες, αποτυχίες και πάλι από την αρχή. Αδρεναλίνη. Ζωή. Κάποιος σημαντικός άνθρωπος μου είχε πει κάποτε: “βαριέμαι τους ανθρώπους που διηγούνται επιτυχίες, αναζητώ πάντα αυτούς που εξιστορούν τις αποτυχίες τους”.
Αφήνομαι να παρασυρθώ από το δέλεαρ σημαίνει για μένα θέλω να ζω. Μια καλή φίλη έγραψε πρόσφατα με αφορμή τα όσα ζήσαμε το τελευταίο διάστημα: “πιστεύω ότι από τα δυσκολότερα πράγματα στον κόσμο είναι να καταφέρεις να μην πεθάνεις ήδη πεθαμένος από καιρό”.
Αφήνομαι να παρασυρθώ από το δέλεαρ άρα σημαίνει αρνούμαι να πεθάνω. Θα κυνηγώ το άπιαστο, θα βάζω στόχους, ψηλούς στόχους, άλλοτε θα τους πιάνω, άλλοτε όχι, θα πέφτω και θα σηκώνομαι, θα χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο μέχρι να τον ρίξω. Κι έτσι θα συνεχίσω να ζω.
Γεμίζω το ποτήρι μου ξανά. Δελεαστικά αρώματα ξεχύνονται. Κόκκινα φρούτα, ελληνικό καλοκαίρι. Το μεγαλείο της ζωής συχνά κρύβεται στα μικρά καθημερινά μυστικά. Ας τα κυνηγήσουμε.
