Και ερχόμαστε σε μια νέα φάση – την post lockdown εποχή – και με μια νέα πια αντίληψη για το μέλλον μας που έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι η εργασία είναι ρητά συνδεδεμένη με την υγεία και την ευεξία.
Η εργασία αποκτά μια νέα πιο συγκεκριμένη διάσταση για τον εργαζόμενο, ο οποίος αξιολογεί την επικοινωνία που έχει όλη αυτή την περίοδο με τον οργανισμό που εργάζεται ώς προς το πόσο τον φροντίζει, τον συναισθάνεται και τον ακούει στις ανάγκες του.
Η νέα κατάσταση έφερε στην επιφάνεια πολλά προβλήματα, που σε μεγάλο βαθμό μπόρεσαν και βρήκαν λύση. Εξωτερικεύτηκαν όμως και συναισθήματα με αφορμή την πανδημία και την όλη κρίση που προκάλεσε και συνεχίζει να προκαλεί ο κορωνoϊός.
Παρόλο που αντιμετωπίσαμε πρωτόγνωρα περιοριστικά μέτρα – μέτρα που για πρώτη φορά κλήθηκαν να υιοθετήσουν οι νέοτερες γενιές – θα έλεγα ότι τελικά καταφέραμε να αντιμετωπίσουμε την όλη κατάσταση με έναν ώριμο τρόπο απέναντι στις όποιες αλλαγές αλλά και τα βασικά συναισθήματα του φόβου, της αβεβαιότητας και της έλλειψης ελέγχου. Μετά από μια δεκαετή οικονομική κρίση και μια ψυχική και συναισθηματική πίεση, η αποδοχή στη νέα κατάσταση ήταν αξιοθαύμαστη για τον Έλληνα. Οι προσαρμοστικοί μηχανισμοί που ενεργοποιεί ο κάθε άνθρωπος σε καταστάσεις κρίσης, ήρθαν να αποτελέσουν και τον νέο τρόπο και τη νέα κουλτούρα που υιοθέτησαν οι εργαζόμενοι ώς προς το τί σημαίνει εργασία, ώς προς το τί ορίζει τον ηγέτη, τον manager και την διοίκηση και διεύθυνση ανθρωπίνου δυναμικού.
Έχοντας μπεί στη φάση ΙΙ, σύμφωνα με τα πρωτόκολλα και την σταδιακή επιστροφή στην παλιά μας καθημερινότητα, ξεκινάει ένα νέο κεφάλαιο για τις επιχειρήσεις και τους οργανισμούς γενικότερα, ένα νέος ρόλος στις διευθύνσεις του ανθρωπίνου δυναμικού που θα πρέπει να εστιάσουν στο τί έχει ανάγκη ο εργαζόμενος – οι άνθρωποί τους – μέσα στην κρίση.
Ερχόμαστε στην εποχή του Ανθρώπινου Παράγοντα που τόσο για το κράτος όσο και για την κοινωνία στάθηκε ώς το βασικό μέλημα στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Κατά τον ίδιο τρόπο ο Ανθρώπινος Παράγοντας έρχεται να δημιουργήσει μια νέα στρατηγική στον επιχειρηματικό κόσμο, μια νέα κουλτούρα, μια νέα πραγματικότητα και αξιολόγηση για τις παροχές υπηρεσιών ώς προς τον εργαζόμενο. Ο εργαζόμενος, στην διάρκεια της πανδημίας και του ελεγχόμενου περιορισμού, εκπαιδεύτηκε αυτόματα στο να ενεργοποποιήσει τα εργαλεία του προσωπικού του ελέγχου, στο πώς δηλαδή ο ίδιος μπορεί να ελέγξει την όλη κατάσταση μέσα στην όλη αβεβαιότητα και το φόβο που προκαλεί. Ο μηχανισμός του προσωπικού ελέγχου του έθεσε αυτόματα όρια στο τί θέλει, τί δεν θέλει να κάνει, πώς μπορεί να προσαρμόσει αυτό που κάνει στα δικά του μέτρα και πώς να αντιμετωπίζει τον διπλανό του που δεν τηρεί τα μέτρα. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να δομήσει ο καθένας από εμάς μια πυραμίδα αξιών που ορίζει τί είναι σημαντικό, τί είναι απαραίτητο και τί αδιαπραγμάτευτο. Λόγω του πλαισίου μέσα στο οποίο ο καθένας μας λειτούργησε, ανάγκη του καθενός τώρα είναι να δεί να εκπέμπεται το αυτό από τον οργανισμό στον οποίο εργάζεται.
Ο εργαζόμενος επομένως απαιτεί σε αυτή τη φάση, απο τη διοίκηση, τον manger, τον leader και το τμήμα προσωπικού, να του παρέξει ασφάλεια και εμπιστοσύνη. Παρόλο που εδώ και πολλά χρόνια εκπαιδεύονται στελέχη στη νέα αυτή πραγματικότητα, τώρα πια είναι αναγκαίο να δημιουργηθεί ένα κλίμα εμπιστοσύνης, επικοινωνίας και παροχών που θα ενισχύσει το ρόλο του εργαζομένου μέσα στην εταιρεία. Χρειάζεται να δημιουργηθεί ένα πολυεπίπεδο κανάλι επικοινωνίας με τους εργαζόμενους, ο ηγέτης να αποκτήσει ενσυναίσθηση και να αναπτύξει δεξιότητες όπως αυτή της ενεργητικής ακρόασης. Όλα αυτά μέσα από ένα πρίσμα Leading without Being the Boss, που θα δημιουργήσει πολλά θετικά συναισθήματα. Ο ευχαριστημένος εργαζόμενος θα δείξει με ποικίλους τρόπους την ικανοποίησή του, θα μιλήσει θετικά για την εταιρεία που εργάζεται, θα αναφερθεί στις θετικές πρακτικές που υιοθετεί η εταιρεία του για τους ανθρώπους της και θα αναβαθμίσει συναισθησματικά τον ηγέτη της. Ο κάθε ικανοποιημένος εργαζόμενος, που νιώθει εμπιστοσύνη και ασφάλεια θα είναι και ο νέος Ambassador για την εταιρεία και θα δημιουργήσει και θα διατηρήσει για πολύ καιρό την καλή φήμη για το πώς κατάφερε η εταιρεία να του επνεύσει εμπιστοσύνη και ασφάλεια για την υγεία του.
Ξεκινάμε λοιπόν μια νέα εποχή του ΜΑΖΙ, όπου όλοι θα δημιουργούμε, θα εξελισσόμαστε και θα επενδύουμε στην ασφάλεια. Από τη φύση μας έχουμε ανάγκη να νιώσουμε το συναίσθημα της εμπιστοσύνης για να προχωρήσουμε και να παράξουμε. Και τώρα στη Φάση ΙΙ πατάμε πάνω σε αυτό το συναίσθημα σταθερά γιατί αυτό μας κράτησε γερούς. Οι εργαζόμενοι πρέπει να νιώσουν το συναίσθημα της ασφάλειας και της εμπιστοσύνης για να προχωρήσουν, να επιστρέψουν και να επενδύσουν στην ζωή τους και στην εταιρεία στην οποία εργάζονται. Και όλο αυτό θα επιδράσει πολλαπλασιαστικά στο brand name μιας επιχείρησης καθότι θα προέρχεται μετά από μια έντονη περίοδο αβεβαιότητας.
