Κρατάω στα χέρια μου ένα μπουκάλι SEMELI SPONDEE, σερβίρω το ποτήρι μου και δοκιμάζω. Η νέα ετικέτα της SEMELI είναι τo αποτέλεσμα της σύντηξης των 3 πιο δημοφιλών διεθνών ποικιλιών: του πληθωρικού Cabernet Sauvignon, του ευπροσάρμοστου Merlot και του ηγεμονικού Syrah.
Τι εξαιρετικό αλήθεια αποτέλεσμα, καθώς κανένα από τα 3 δεν κλέβει τις εντυπώσεις από τα άλλα, ενώ ταυτόχρονα η τυπικότητα των ποικιλιών είναι παρούσα και διακριτή.
Μήπως αυτό ακριβώς δεν είναι ο στόχος κάθε επιτυχημένης συνύπαρξης ή συνεργασίας; Ο καθένας να διατηρεί το χαρακτήρα, την προσωπικότητα, τις δεξιότητες και τις αδεξιότητές του και να προσθέτει μαγικά συστατικά στο κράμα που προκύπτει από την σύμπλευσή του με ένα ταίρι, μια ομάδα, μια κοινότητα, μια χώρα.
Αυτό δεν είναι αυτό που παραδοσιακά στερείται η φυλή μας. Είμαστε καλοί σαν μονάδες – ενίοτε και εξαιρετικοί – αλλά πολύ αδύναμοι και προβληματικοί σαν συμπαίκτες. Δε ξέρουμε να βάζουμε το «εμείς» πάνω από το «εγώ», ενώ γαλουχούμαστε και μεγαλώνουμε τα παιδιά μας με την πεποίθηση μιας επίπλαστης παντοδυναμίας που σκάει με κρότο και τσαλακώνεται σε διαφορετική στιγμή της ζωής του καθενός μας.
Και αν κάτι πρέπει να μείνει θετικό – και σίγουρα πρέπει – από αυτή την υπερβατική θύελλα που βιώνουμε αυτή την περίοδο, είναι ότι για πρώτη ίσως φορά, βλέπουμε «μυαλά» να κινούνται στην ίδια κατεύθυνση και «χέρια» να ακολουθούν και να συμβάλλουν αγόγγυστα και καθοριστικά. Και μη σκεφτούμε τις παραφωνίες, γιατί είναι όχι απλώς λίγες, αλλά τόσο λίγες που μπορούμε να τις θεωρήσουμε ως τα αναγκαία αντισώματα μιας κοινωνικής ασθένειας που μας ταλάνισε για αιώνες και που έπρεπε να έρθει μια άλλη καταλυτική ασθένεια για να την υπερνικήσει.
Τι θα συμβεί άραγε μετά, όταν η «κανονικότητα» επανέλθει και ο ιός αφιππεύσει από το κέντρο του εγκεφάλου μας; Ελπίζω και πιστεύω ότι αυτή η κατάκτηση του ασύμμετρου πολέμου των 50 ημερών που δώσαμε θα αποτελέσει ανάχωμα και παρακαταθήκη για ένα καλύτερο μέλλον. Ίσως υπάρξουν αυτοί που θα προσπαθήσουν να την καπηλευτούν και να την κεφαλαιοποιήσουν, αλλά πιστεύω ότι εμείς, οι πολλοί, έχουμε και τη δύναμη και τη θέληση να την περιφρουρήσουμε και να την εξελίξουμε και να την αξιοποιήσουμε για την επόμενη δύσκολη μέρα που έχουμε μπροστά μας.
Και με τη σκέψη σε αυτή τη δύσκολη επόμενη μέρα, ξαναγυρίζω στο κρασί μου, γεμίζω πάλι το ποτήρι μου κι εύχομαι αυτή η SPONDEE να αποτελέσει τη σπονδή που θα ξορκίσει την καταιγίδα και θα μας φέρει και πάλι μπουνάτσες.
