Η “μανία” των “κλικ” και ο “θάνατος” της δημοσιογραφίας
Τελευταίο "επεισόδιο" όσα συνέβησαν (γράφτηκαν) με αφορμή τον θάνατο ενός βρέφους 11 μηνών!
Το περασμένο Σαββατοκύριακο το βασικό "θέμα" συζήτησης, που αρχικά εξαπλώθηκε από τα social media, ήταν ο θάνατος ενός βρέφους 11 μηνών το οποίο όπως γράφτηκε φαίνεται να βίασαν οι γονείς του και κάποιοι φίλοι τους.
Λεπτομέρεια: η καταγωγή όλων αυτών των ανθρώπων (και του νεκρού βρέφους) είναι από τη Συρία.
Το διαβάσαμε παντού, σε "σοβαρά" και μη Μέσα (ευτυχώς όχι στο emea), ενώ η "δυναμική" της "είδησης" ήταν τέτοια (σε μια "νεκρή" μάλιστα δημοσιογραφικά μέρα) που είχε ως αποτέλεσμα να γίνει (από ότι κατάλαβα) και πρώτο θέμα στα κανάλια (όχι σε όλα ευτυχώς).
Το θέμα προσέφερε απλόχερα τα βασικά "συστατικά" της δημοσιογραφίας (στην Ελλάδα) τα δύο από τα τρία: το "αίμα" και το "σπέρμα". Η ταπεινή μου άποψη είναι πως συνολικά ξεφύγαμε (για ακόμη μια φορά), καθώς για ακόμη μια φορά ξεχάσαμε κάτι πολύ σημαντικό, το οποίο αποτελεί την επιτομή της δημοσιογραφίας (σε παγκόσμιο επίπεδο) και δεν είναι κάτι άλλο από το ρεπορτάζ (που στην περίπτωση μας δεν είναι κάτι άλλο από την διασταύρωσή της είδησης).
Το 2020 όμως στην Ελλάδα των εκατοντάδων "sites" η "είδηση" αυτή ήταν ένα "δώρο", καθώς προσέφερε εύκολα (και άκοπα) μπόλικα (και πολύτιμα)κλικ.
Βεβαίως κάπου όλοι ξέχασαν ότι έγραφαν (και μιλούσαν) για ένα βρέφος… και τελικά ήρθε η Τρίτη (εχθές) για να βάλει τους πάντες στην θέση τους. Αθώοι λοιπόν οι γονείς, αθώοι και οι φίλοι τους (τα τέρατα που έγραφαν κάποιοι που τους ήθελαν μάλιστα κρεμασμένους στο Σύνταγμα για παραδειγματισμό).
Δεν ξέρω τι είναι το σωστό… αυτό που ξέρω είναι ότι όλο αυτό είναι λάθος και θα το πληρώσουμε (αν δεν το πληρώνουμε ήδη) πολύ – πολύ ακριβά!