Η συμπεριφορά δεν είναι ένα έμφυτο ταλέντο του ατόμου, είναι ένα άθροισμα δυνατοτήτων και μπορεί με τη σωστή εξάσκηση να γίνουν ικανότητες που στοχεύουν στο να καταστήσουν το άτομο πιο ανθεκτικό και αποτελεσματικό στο χώρο εργασίας.
Με αυτή την αφετηρία, πολλές φορές στο χώρο εργασίας αναζητούμε να ανακαλύψουμε στοιχεία της προσωπικότητας, τα οποία καθιστούν ένα διευθυντικό στέλεχος ή έναν leader ικανό για μια θέση.
Τα χαρακτηριστικά όμως της προσωπικότητας όπως η εντιμότητα, η ακεραιότητα, η επιμέλεια, η προσαρμοστικότητα ακόμα και η συναισθηματική ασφάλεια, δύσκολα μπορούν να εκτιμηθούν και να αξιολογηθούν μέσα από ερωτηματολόγια και φόρμες αξιολόγησεις, παρά μόνο εμπειρικά κυρίως μέσω της συμπεριφοράς.
Aθροίζοντας στοιχεία όπως τη σκέψη, τις πεποιθήσεις, αλλά και τα συναισθήματα, που σχετίζονται με συγκεκριμένες καταστάσεις αλλά και ανθρώπους μπορούμε να αξιολογήσουμε συμπεριφορές, να δώσουμε ανάλογα feedback και να αλλάξουμε κάποια δεδομένα. Πώς μπορεί να επιτευχθεί αυτό; Αξιοποιώντας τις αρχές της συμπεριφοράς που βασίζονται στην αναδόμηση των σκέψεων και των ιδεών του ατόμου, έχουμε δεί θεαματικές διαφορές στον τρόπο διαχείρισης κρίσεων, στην επικοινωνία, στη συνεργασία αλλά και στις διαπραγματεύσεις.
Η αλλαγή της συμπεριφοράς εστιάζει στη δυναμική που υπάρχει τόσο στις ενδοπροσωπικές ικανότητες (όπως η διαχείριση του χρόνου), στις διαπροσωπικές ικανότητες (όπως παραγωγικές σχέσεις με συναδέλφους) καθώς και στις οργανωτικές ικανότητες που αφορούν στην εκάστοτε στρατηγική που ακολουθεί το άτομο στην αντιμετώπιση προβλημάτων στο χώρο εργασίας.
Η αλλαγή της συμπεριφοράς του ατόμου, θα φανεί και στα τρία επίπεδα αυξάνοντας την αποτελεσματικότητα του αλλά και την ηγετική θέση στο χώρο εργασίας. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να αναφερθεί ότι η αλλαγή της συμπεριφοράς ενός ηγέτη / διευθυντικού στελέχους δεν σημαίνει αλλαγή της προσωπικότητας. Η εκπαίδευση στοχεύει αποκλειστικά στο τί κάνει το άτομο (συμπεριφορά) όχι στο ποιό είναι το άτομο (προσωπικότητα).
Η προσωπικότητα δεν αλλάζει στο χώρο εργασίας. Η συμπεριφορά αλλάζει, ο τρόπος χειρισμού διαφόρων καταστάσεων και το συναίσθημα που το εκφράζει αλλάζει. Φανταστείτε το συναίσθημα πώς ελέγχει μια κατάσταση και δομεί με τη σειρά του μια συγκεκριμένη συμπεριφορά και ημέρα στο γραφείο.
Πως παραδείγματος χάριν μερικές φορές αφήνουμε τον εκνευρισμό μας να απαντήσει σε συγκεκριμένες καταστάσεις με πελάτες, με τον manager, πώς εξελίσσεται όλη η ημέρα με τον εκνευρισμό που νιώθουμε και πως καταλήγει. Και όλα αυτά από ένα λάθος συναίσθημα. Όχι λάθος προσωπικότητα. Μην υποτιμάτε το συναίσθημα στο χώρο εργασίας.
Το συναίσθημα καθορίζει τη σκέψη και τη συμπεριφορά μας. Καθορίζει τις αποφάσεις μας, τα επίπεδα συγκέντρωσής μας και την επικοινωνία μας με τους άλλους κια την παραμονή μας ακόμα σε ένα οργανισμό. Στο χώρο των επιχειρήσεων οι άνθρωποι λειτουργούν καλύπτοντας το συναίσθημα θεωρώντας ότι αυτό δεν βγαίνει στην επιφάνεια ή δεν είναι ορατό στους γύρω. Το συναίσθημα όμως είναι ορατό και εμφανές στη συμπεριφορά μας, στις κινήσεις μας, στο βλέμμα μας, στη φωνή μας, στη σκέψη μας. Πώς επομένως πιστεύουμε ότι καλύπτεται; Και αν καλύπτεται γιατί το feedback παραμένει ακόμα μια από τις πιο δύσκολες στιγμές μεταξύ συναδέλφων και γιατί συχνά αποφεύγουμε να μιλήσουμε με ευθύτητα σε ότι αφορά το συναίσθημά μας;
Η προπόνηση, το behavioural change δεν είναι μια απλή καθοδήγηση της συμπεριφοράς ενός εργαζομένου. Είναι μια μορφή αναδόμησης της συμπεριφοράς, στην αυτο-διαχείριση του εαυτού τους, στην αναβάθμιση των προσωπικών και επαγγελματικών ικανοτήτων αλλά και στην εγρήγορση, τον έλεγχο και βελτίωση των τεχνικών της επικοινωνίας και συνεργασίας με τους γύρω. Είναι μια πιο βαθιά αναγνώριση των ορίων του καθενός αλλά και των γύρω, ένας έλεγχος του πώς αισθάνεται ο καθένας αλλά και οι γύρω. Η συμπεριφορά δεν είναι χάρισμα, δεν είναι έμφυτο χαρακτηριστικό. Η συμπεριφορά είναι μάθηση και εκπαίδευση με στόχους, ανατροφοδότηση και συναίσθημα σε όλη αυτή την προσπάθεια.
Η συμπεριφορά είναι κουλτούρα και πάντα η αρχή και το τέλος μιας επιτυχίας σε ότι κάνουμε και σε ότι ένας οργανισμός χρειάζεται να επενδύσει για το προσωπικό του και τα στελέχη του γιατί η συμπεριφορά όλων αποτελεί τους κανόνες μιας σωστής και υγιούς συνεργασίας. Οπότε μην υποβαθμίζουμε αυτό το χαρακτηριστικό στην πορεία ενός ατόμου μέσα σε μια επιχείρηση γιατί τελικά είναι ο άξονας γύρω από τον οποίο στρέφονται τα πάντα περισσότερο και από τις γνώσεις και την εμπειρία.
Γιατί όπως πια γνωρίζουμε οι γνώσεις αφορούν το 10% της επιτυχίας σε ότι κάνουμε ενώ το 90% είναι όλο συμπεριφορά και δεξιότητες.
