Αν και η μέρα φαινόταν καλή από νωρίς το πρωί σήμερα, για κακή μου τύχη έπρεπε να κατευθυνθώ σε μια τράπεζα για να πραγματοποιήσω μια πληρωμή λογαριασμού σε ένα μηχάνημα πληρωμών.
Θα μου πείτε κοτζάμ τεχνολογικός συντάκτης, Tech Scouter και Startupper και πας ακόμα σε μηχανήματα πληρωμών;
Φυσικά και δεν πάω! Μια και το 90% των συναλλαγών μου με δημόσιο και υπηρεσίες "κοινής ωφέλειας" γίνονται μέσω web banking, εύκολα, απλά και δυστυχώς όχι φθηνά πλέον. Σήμερα έπρεπε να πληρώσω με μετρητά έναν λογαριασμό 104,41 ευρώ ενώ έχω στην τσέπη μου 50 ευρώ.
Ξεκινάω 8:30 από το σπίτι και κατευθύνομαι προς την Εθνική Τράπεζα, στρίβω την γωνία και βλέπω έναν κύριο εύσωμο να τρώει μια τυρόπιτα να περιμένει, έναν σκύλο και περίπου 7 άτομα να προσπαθούν να μπουν στη τράπεζα. Η Εθνική Τράπεζα, τουλάχιστον στο συγκεκριμένο υποκατάστημα, έχει μια πόρτα όπου μπαίνει μόνο ένας τη φορά. Κάποιο πρόβλημα είχε η μέσα πόρτα και δεν άνοιγε. Μέσα, εν τω μεταξύ, πάνω από 50 νούμερα αναμονής και δεκάδες κόσμος, κυρίως ηλικιωμένοι, να συζητάνε για τη σειρά τους.
Σηκώνω 70 ευρώ από το ATM και αφού αυξανόταν η ουρά (και η φασαρία) έξω από την τράπεζα λόγω του προβλήματος στη πόρτα κατευθύνομαι προς την διπλανή Eurobank. 1-0
Μπαίνω Eurobank, είχε μια ουρά 7 ατόμων για το μηχάνημα αυτόματων πληρωμών, το οποίο μου φάνηκε πολύ μίνιμαλ για να δίνει ρέστα, και αποφάσισα να συνεχίσω λίγα μέτρα πιο κάτω στην Alpha Bank με τα μηχανήματα αυτόματων πληρωμών που ξέρω και εμπιστεύομαι. 2-0 με αυτογκόλ.
Πλησιάζω με αγωνία να δω κόσμο, είχε μόνο δυο άτομα, μπαίνω γρήγορα μέσα, κάθομαι στην σειρά και βλέπω σε ένα μεγάλο χαρτί που έλεγε ότι το μηχάνημα δίνει ρέστα 10 ευρώ μόνο, εγώ ήθελα 15 και κάτι ψιλά...
Κοιτάω προς την ταμία που δεν είχε πολύ κόσμο στην ουρά... με προλαβαίνει η εξυπηρέτηση πελατών και μου λέει ότι για πληρωμές λογαριασμών μόνο στο μηχάνημα! 3-0.
3-0 μέχρι στιγμής και συνεχίζω, έμενε η Πειραιώς, στην αντίθετη άκρη της λεωφόρου. Ευτυχώς ενδιάμεσα υπάρχουν διάφορα καφέ και έγινε η απαραίτητη στάση για να εξασφαλίσω ψιλά για την συναλλαγή μια και δεν ήξερα τι ρέστα δίνουν τα μηχανήματα.
Φτάνω Πειραιώς, μπαίνω μέσα (χωρίς τον καφέ) και βλέπω άδειο το μηχάνημα πληρωμών. Πάω προς τα εκεί, διαλέγω την κατηγορία των πληρωμών, επιλέγω μετρητά και ξαφνικά μου ζητάει χρεωστική κάρτα της Πειραιώς! Προφανώς για να επιβεβαιώσει ότι είμαι πελάτης. Έλα ντε που δεν είμαι! Υποθέτοντας ότι κάτι πάτησα λάθος, ξανακάνω την διαδικασία, προσπάθησα να βάλω κάρτα της Εθνικής μπας το ξεγελάσω, πλήρης αποτυχία! Ρωτάω την υπεύθυνη σχετικά και μου απαντάει ότι έτσι είναι τα πράγματα πλέον. 4-0.
Οριακά έχοντας χάσει τη ψυχραιμία μου, φεύγω και έπρεπε να αποφασίσω αν θα φύγω ηττημένος ή θα κάνω μια απέλπιδα προσπάθεια στην Εθνική. Πάω πάλι στην Εθνική, ο κύριος με την (δεύτερη;) τυρόπιτα ήταν εκεί και με κοίταζε, όπως και ο σκύλος που στωικά ανέμενε για το αφεντικό του. Ευτυχώς, η πόρτα είχε φτιαχτεί και μπαίνω μέσα με μια μικρή καθυστέρηση. Περίπου 60 άτομα σε αναμονή για τα ταμεία... ουρά στην εξυπηρέτηση πελατών. Προσπαθώ να εντοπίσω το πολυπόθητο μηχάνημα... είχε έναν πελάτη που μόλις τελείωνε τη πληρωμή των τελών κυκλοφορίας.
Πλησιάζω σιγά - σιγά, μη γνωρίζοντας αν υπάρχει ουρά, τελειώνει ο (νεαρός) κύριος, πλησιάζω και φθάνω στο μηχάνημα, δεν μου έβαλε τις φωνές κανένας... Αν και υπήρχε ένα θέμα με τον στενό barcode reader, καταφέρω να κάνω την πληρωμή με χρέωση 1 ευρώ φυσικά. 4-1 και περνάω στον επόμενο γύρο λόγω διαφοράς τερμάτων...
Περίπου μια ώρα μετά κατάφερα να πληρώσω έναν λογαριασμό... Ποτέ ξανά φυσικά.
Σε κάθε περίπτωση πρέπει να κάνουμε κάτι με τις ψηφιακές δεξιότητες των άνω των 50-60, και ειδικά οι τράπεζες για το δικό τους καλό. Για παράδειγμα, παλαιότερα γινόντουσαν μαθήματα στο μεγάλο κατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στο Mall ή και στους Δήμους (μερικοί δήμοι γνωρίζω ότι το κάνουν).