Η γεωστρατηγική θέση της Ελλάδας και η πολιτική της σταθερότητα είναι μερικοί από τους παράγοντες που έχουν φέρει τη χώρα μας στην θέση της “νύφης” για πολλούς υποψήφιους μνηστήρες, οι οποίοι βλέπουν με πολύ καλό μάτι τα στρατηγικά πλεονεκτήματα που έχει η παρουσία τους εδώ.
Μια από αυτές τις χώρες (και μάλιστα σε βάθος χρόνου) είναι και οι ΗΠΑ οι οποίες πάντα είχαν στενές σχέσεις με τη χώρα που τους φέρνει σε απόσταση βολής από τη Ρωσία και η οποία πάντα είχε φιλικές σχέσεις με την κυβέρνηση της.
Μπορεί η “απειλή πολέμου” να μην ρίχνει πια τη σκιά της στον κόσμο, όμως έχει πια ξεσπάσει ενεργειακός πόλεμος, ένας πόλεμος στον οποίο η χώρα μας έχει μια ακόμα φορά προνομιακή θέση.
Η θέση αυτή τονίζεται από τα ναυπηγεία τα οποία μπορούν να αποτελέσουν μεγάλες επενδυτικές ευκαιρίες, κάτι που φανέρωσε και η πρόσφατη ανάμιξη του επενδυτικού κυβερνητικού οργανισμού DFC (Development Finance Corporation) στην πρόταση της ONEX για την εξαγορά των ναυπηγείων της Ελευσίνας.
Ένα τεράστιο “πορτοφόλι” με την συνδρομή του Τζέρφι Πάιατ
Το όνομα DFC να μην είναι ιδιαίτερα γνωστό στην αγορά, καθώς οι επενδύσεις που γίνονται έχουν πάντα γεωστρατηγικά και πολιτικά κριτήρια. Πίσω από το DFC βρίσκεται η αμερικανική κυβέρνηση και το Κογκρέσο τα οποία διαχειρίζονται περίπου 600 δισ. δολάρια που προορίζονται για επενδύσεις οι οποίες ενισχύουν την πολιτική και στρατιωτική επίδραση των ΗΠΑ.
Μεγάλο ρόλο στην ανάμιξη του fund αυτού στη χώρα μας έπαιξε ο αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα, Τζέφρι Πάιατ, ο οποίος κατάφερε να ανοίξει την στρόφιγγα των κεφαλαίων προς τη χώρα μας. Όπως είναι φυσικό, η Ελλάδα δεν πρόκειται να απορροφήσει το σύνολο των διαθέσιμων κεφαλαίων, όμως όπως δείχνουν όλες οι πληροφορίες, τελικά θα επωφεληθεί από μεγάλο μέρος τους.
Φως στην υπόθεση έριξε ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων Άδωνις Γεωργιάδης, ο οποίος με ανάρτηση του στο Twitter ανακοίνωσε την επίσημη εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την εξαγορά των Ναυπηγείων Ελευσίνας, μέσω της εταιρίας ONEX Shipyards, από τον αμερικανικό κυβερνητικό οργανισμό DFCgov…
Ο υπουργός έδωσε στη δημοσιότητα και την επίσημη επιστολή εκδήλωσης ενδιαφέροντος, την οποία μάλιστα υπογράφει ο επικεφαλής της “αμερικανικής υπηρεσίας χρηματοδότησης αναπτυξιακών έργων” (DFC) Άνταμ Μπόλερ.
Φυσικό αέριο και φυσικοί “εχθροί”
Όπως αναφέρεται στην ανάρτηση του Άδωνι Γεωργιάδη, “η επιστολή εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την εξαγορά των Ναυπηγείων Ελευσίνας, μέσω της ONEX Shipyards, αποτελεί δικαίωση των προσπαθειών μας με τον υφυπουργό Ανάπτυξης και Επενδύσεων Νίκο Παπαθανάση και οφείλεται και στην ενεργό συμβολή του Αμερικανού πρέσβη, Τζέφρι Πάιατ και του υπουργού Εθνικής Άμυνας Νίκου Παναγιωτόπουλου”.
Η επιστολή εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την εξαγορά των Ναυπηγείων Ελευσίνας, μέσω της @ONEXShipyards που έλαβα από τον @AdamUSDFC της @DFCgov αποτελεί δικαίωση των προσπαθειών μας με τον @npapathanasis και οφείλεται και στην ενεργό συμβολή των @USAmbPyatt και του @npanagioto pic.twitter.com/sx9292RTxj
— Άδωνις Γεωργιάδης (@AdonisGeorgiadi) June 26, 2020
Μεταξύ άλλων, ο Άνταμ Μπόλερ αναφέρει στην επιστολή, ότι η επένδυση στα Ναυπηγεία Ελευσίνας θα δημιουργήσει ένα πολύ σημαντικό δίκτυο που θα βοηθήσει και θα υπηρετήσει την μεταφορά LNG από την Αμερική και την Δυτική Αφρική στην Ελλάδα και μέσω της χώρας μας στα Βαλκάνια.
Καταλήγει δε αναφερόμενος στην πετυχημένη επαναλειτουργία των ναυπηγείων του Νεωρίου Σύρου από την ONEX, προσφέρει τα εχέγγυα για αναγέννηση ενός “στρατηγικού κεφαλαίου” για την χώρα, που μεταξύ άλλων θα βοηθήσει και στην προσπάθεια ενίσχυσης της απασχόλησης.
Καταλήγοντας, κρίνεται σκόπιμο να διευκρινιστεί ότι η παρούσα εξέλιξη θα πρέπει να ερμηνευθεί σε γεωστρατηγικό επίπεδο, καθώς σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί απλή εμπορική πράξη.
Αλεξανδρούπολη και Ελευσίνα οι αιχμές του δόρατος των αμερικανικών επενδύσεων
Στόχος της αμερικανικής κυβέρνησης είναι η ισχυροποίηση των συμφερόντων των ΗΠΑ σε μια περιοχή η οποία έχει πρόσβαση στο φυσικό αέριο και την μεταφορά του, αλλά και η παρουσία σε μια περιοχή την οποία έχει βάλει “στο μάτι” η Κίνα, με συνεχείς επενδύσεις.
Άλλωστε, η αναφορά που γίνεται στην επιστολή για τον ενεργειακό τομέα και το δεδομένο ενδιαφέρον των ΗΠΑ σε έργα ενεργειακής υποδομής στην περιοχή της Αλεξανδρούπολης, σε συνδυασμό με την επένδυση στην Ελευσίνα, σημαίνουν πως μέσω της χώρας μας οι ΗΠΑ έχουν στο στόχαστρο δύο ενεργειακές υπερδυνάμεις, τις Κίνα και Ρωσία.
Μέσω της Αλεξανδρούπολης, οι ΗΠΑ θα μπορούν να ελέγχουν την μοναδική έξοδο της Ρωσίας στην Μεσόγειο, ενώ θα έχουν τον έλεγχο και της διανομής φυσικού αερίου από τον αγωγό που φτάνει στην Αλεξανδρούπολη.
Η Ελευσίνα, μπορεί να μην έχει αντίστοιχα οφέλη, έχει όμως τεράστια σημασία στον Πειραιά, ο οποίος έχει δεχτεί τεράστιες επενδύσεις από την COSCO, που τον έχουν μετατρέψει σε πύλη εισόδου των Κινεζικών συμφερόντων (και επιρροής) στην Ευρώπη. Η απόκτηση και διεύρυνση των ναυπηγείων της Ελευσίνας από τις ΗΠΑ, από την μια ελέγχει την Κινεζική διείσδυση και επιρροή και από την άλλη δημιουργεί ένα “αντίπαλο επενδυτικό δέος” το οποίο μπορεί να μειώσει κατά πολύ την επιρροή της Κίνας.
Με βάση τα ανωτέρω, είναι λογική η ενεργοποίηση του DFC στη χώρα μας, καθώς οι όποιες επενδύσεις έχουν τεράστιο γεωπολιτικό όφελος για τις ΗΠΑ.
Αυτό που προέχει είναι η σοβαρή και εκτεταμένη αξιολόγηση τους από την ελληνική πλευρά, η οποία θα πρέπει να καταφέρει να ισορροπήσει ανάμεσα σε δύο υπερδυνάμεις, χωρίς να επιτρέψει την δημιουργία εντάσεων οι οποίες θα δώσουν την ευκαιρία και δυνατότητα σε κάποια από αυτές να “πιέσουν” καταστάσεις μέσω άλλων οδών
