Ένα απολογισμό των μνημονίων και το πως αυτά βοήθησαν τη χώρα να διατηρηθεί “στη ζωή” περιελάμβανε ο ετήσιος απολογισμός του ESM για το 2019, στην οποία αναλύεται η κατάσταση στη χώρα αλλά και αυτή στην οποία εισέρχεται στην εποχή του κορωνοϊού.
Στο κεφάλαιο του απολογισμού για την χώρα μας και την αξιολόγηση της οικονομική βοήθειας που αναμένεται να λάβει, αναφέρεται πως η στήριξη “που δόθηκε στην Ελλάδα την τελευταία δεκαετία βοήθησε την ελληνική οικονομία να σταθεροποιηθεί και να αναπτυχθεί”, αναφέρεται αλλά “ταυτόχρονα, η Ελλάδα και οι πολίτες της υπέστησαν τις συνέπειες οκτώ ετών οικονομικής προσαρμογής”.
Η Ελλάδα έκανε “τη μεγαλύτερη αναδιάρθρωση του χρέους και μία άνευ προηγουμένου δημοσιονομική εξυγίανση, αλλά με την επακόλουθη απώλεια παραγωγής και με κοινωνικές συνέπειες”, αναφέρεται.
Στα “θετικά” των μνημονίων είναι η αποφυγή μίας “εξόδου” από την ευρωζώνη και η αποκατάσταση της χρηματοοικονομικής σταθερότητας, αλλά “με σημαντικό οικονομικό και κοινωνικό κόστος”. Δεν κατέστη εφικτή η γρήγορη επιτάχυνση της οικονομικής δραστηριότητας με επαρκείς παρεμβάσεις στην αγορά προϊόντων, ενώ “τα μέτρα για την αντιμετώπιση προβλημάτων του χρηματοπιστωτικού τομέα αποκατέστησαν τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, αλλά το σύστημα εξακολουθεί να είναι εύθραυστο”.
Επίσης, “η εισοδηματική ανισότητα παραμένει πάνω από τον μέσο όρο της ευρωζώνης και τα συνολικά ποσοστά φτώχειας και ανεργίας παρέμειναν σχετικά υψηλά λόγω των αναποτελεσματικών πολιτικών ένταξης στην εργασία”.
Ταυτόχρονα, “η ανθεκτικότητα στα οικονομικά σοκ βελτιώθηκε, αλλά οι προοπτικές μακροπρόθεσμης ανάπτυξης είναι συγκρατημένες λόγω της αργής αύξησης της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας καθώς και της ελλιπούς εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων”. Τα μνημόνια επιπλέον, “αύξησαν την ανθεκτικότητα του τραπεζικού τομέα. Ωστόσο, η ικανότητα απορρόφησης κραδασμών παραμένει αδύναμη”.
Η βιωσιμότητα του χρέους
Στην έκθεση αναφέρεται επίσης η σειρά λαθών που περιείχαν τα προγράμματα. Σε ότι αφορά το χρέος αναφέρεται πως η βιωσιμότητα βελτιώθηκε, “αλλά δεν αποκαταστάθηκε πλήρως”. “Η δημοσιονομική εξυγίανση υπονόμευσε τον ρυθμό ανάπτυξης που ήταν απαραίτητος για μία σημαντική μείωση του λόγου χρέους προς ΑΕΠ. Η μελλοντική συγκρατημένη ανάπτυξη, οι δημοσιονομικές ανισορροπίες και οι αυξήσεις των επιτοκίων θα μπορούσαν να αποτελέσουν κίνδυνο για τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα της Ελλάδας”, επισημαίνεται. Ως εκ τούτου, το Eurogroup “δεσμεύτηκε να επανεξετάσει την κατάσταση το 2032 για να εκτιμήσει εάν αυτοί οι κίνδυνοι έχουν υλοποιηθεί και απαιτούν περαιτέρω προσαρμογή δανείων του EFSF ή του ESM”.
Αναφέρεται και ότι “το πρόγραμμα ESM χαρακτηρίστηκε από ανοιχτή διαφωνία σχετικά με τη βιωσιμότητα του χρέους μεταξύ των θεσμικών οργάνων, η οποία αποκάλυψε την εγγενή σύγκρουση μεταξύ βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων προοπτικών επίλυσης κρίσεων” αλλά και πως τα θεσμικά όργανα απέτυχαν να κατανοήσουν πλήρως τις βασικές αιτίες της αδύναμης ιδιοκτησίας. Επίσης, επισημαίνεται πως “το σκεπτικό για τις μεταρρυθμίσεις και τα μακροπρόθεσμα οφέλη τους δεν εξηγήθηκαν καλά” στο ελληνικό κοινό. Επίσης “το πρόγραμμα ESM απέτυχε να επιδιώξει συστηματικά και σθεναρά τον στόχο της μακροπρόθεσμης μακροοικονομικής βιωσιμότητας και ανθεκτικότητας”, αναφέρεται.
Η ομάδα προβαίνει σε 5 προτάσεις αλλαγών:
1: Τα μελλοντικά προγράμματα του ΕΣΜ πρέπει να καθορίζουν σαφώς τους στρατηγικούς στόχους σε μακροπρόθεσμη βάση.
2: Τα συμβούλια του ESM θα πρέπει να αναπτύξουν καθοδήγηση υψηλού επιπέδου για το σχεδιασμό προγραμμάτων.
3: Τα συμβούλια του ΕΜΣ πρέπει να βελτιώσουν τη διακυβέρνηση του προγράμματος καθορίζοντας σαφείς οδηγίες για τα θεσμικά όργανα.
4: Τα θεσμικά όργανα με την υποστήριξη των εθνικών αρχών πρέπει να συντονίζουν τις φάσεις προετοιμασίας και εφαρμογής ενός προγράμματος.
5: Απαιτείται ένα ισχυρό, συνεκτικό πλαίσιο παρακολούθησης μετά το πρόγραμμα για τη διασφάλιση του οφέλους προσαρμογής και του ESM ως πιστωτής.
