Η συμφωνία για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών που υπογράφτηκε σήμερα με κάθε επισημότητα από τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών Νίκο Δένδια και τον Ιταλό ομόλογο του Λουίτζι Ντι Μάιο αλλάζει τις ισορροπίες στην Μεσόγειο και αποτελεί τροχοπέδη για τα σχέδια της Άγκυρας στην περιοχή.
Τι περιλαμβάνει η συμφωνία
Η συμφωνία λαμβάνει ως σημείο αναφοράς τη μέση γραμμή της συμφωνίας του 1977 για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας ως οριογραμμής της ΑΟΖ Ελλάδας- Ιταλίας. Με τη σημερινή συμφωνία η μέση αυτή γραμμή θα ισχύει και για τα υπερκείμενα της υφαλοκρηπίδας ύδατα.
Ο Νίκος Δένδιας επισήμανε πως η εν λόγω συμφωνία επιβεβαιώνει το δίκαιο των νησιών σε θαλάσσιες ζώνες, εξαπολύοντας πυρά κατά της Άγκυρας για την υπογραφή του μνημονίου με την κυβέρνηση της Τρίπολης. «Η οριοθέτηση ζωνών επιτυγχάνεται με έγκυρες συμφωνίες και όχι με ανυπόστατες συμφωνίας, όπως αυτή μεταξύ Τουρκίας – Σάρατζ και σίγουρα όχι με μονομερείς καταθέσεις συντεταγμένων» είπε χαρακτηριστικά.
Η συμφωνία αυτή αποτελεί ένα ισχυρό επιχείρημα έναντι της Τουρκίας, η οποία αρνείται ότι τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα, και στη βάση αυτού του ισχυρισμού υπέγραψε το μνημόνιο με την κυβέρνηση Σάρατζ της Λιβύης και ετοιμάζεται να προχωρήσει σε σεισμικές έρευνες και γεωτρήσεις ανατολικά και νότια της Κρήτης.
Το “εμπόδιο” των δικαιωμάτων αλιείας
Η υπογραφή της συμφωνίας κατέστη δυνατή αφού ήρθησαν οι ιταλικές επιφυλάξεις για τον περιορισμό των δικαιωμάτων αλιείας στο Ιόνιο Πέλαγος. Για την Ιταλία ήταν καθοριστικής σημασίας το ζήτημα της αλιείας της κόκκινης γαρίδας από τους Ιταλούς ψαράδες στα ανοιχτά της Ζακύνθου και της Κεφαλλονιάς.
Στο πλαίσιο αυτό οι δύο υπουργοί υπέγραψαν κοινή «Γνωστοποίηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή», Αθήνα και Ρώμη ζητούν την μελλοντική τροποποίηση του κανονισμού περί κοινής αλιευτικής πολιτικής, ώστε όταν η Ελλάδα αποφασίσει να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της έως τα 12 νμ, να διατηρηθεί η υπάρχουσα αλιευτική δραστηριότητα των Ιταλών αλιέων στην περιοχή μεταξύ 6-12 νμ, η οποία σήμερα αποτελεί διεθνή ύδατα. Επισημαίνεται ιδιαίτερα η αυτονόητη σημασία της αναφοράς στην Κοινή Γνωστοποίηση του δικαιώματος επέκτασης παντού της αιγιαλίτιδας ζώνης μας στη βάση του Διεθνούς Δικαίου της Θαλάσσης (UNCLOS).
Τα δικαιώματα των Ιταλών ψαράδων περιγράφονται με σαφήνεια αλλά πλέον περιοριστικά, τόσο ως προς τον αριθμό των σκαφών όσο και ως προς τα είδη που μπορούν να αλιεύσουν και εξαιρούνται τα είδη που αλιεύουν οι Έλληνες αλιείς.
Τι σημαίνει η συμφωνία για την περιοχή
Η Συμφωνία αυτή επιβεβαιώνει το δικαίωμα των νησιών σε θαλάσσιες ζώνες, καθώς και τη μέση γραμμή της συμφωνίας του 1977 για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας μεταξύ Ελλάδας – Ιταλίας ως οριογραμμή της ΑΟΖ Ελλάδας- Ιταλίας. Με τη σημερινή Συμφωνία, η μέση αυτή γραμμή θα ισχύει και για τα υπερκείμενα της υφαλοκρηπίδας ύδατα.
