Ερευνητές της Αρκτικής από τη Δανία λένε ότι ανακάλυψαν κατά λάθος αυτό που πιστεύουν ότι είναι το βορειότερο νησί του κόσμου που βρίσκεται στα ανοικτά των ακτών της Γροιλανδίας.
Οι επιστήμονες από το πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης πίστεψαν αρχικά ότι έφτασαν στο Oodaaq, ένα νησί που ανακάλυψε μια ομάδα ερευνητών της Δανίας το 1978, για να συλλέξουν δείγματα κατά τη διάρκεια μιας αποστολής που πραγματοποιήθηκε μέσα στον Ιούλιο.
Αντ ‘αυτού, κατέληξαν σε ένα άγνωστο νησί πιο βόρεια.
“Είμαστανν πεπεισμένοι ότι το νησί στο οποίο στεκόμασταν ήταν το Oodaaq, το οποίο μέχρι τότε ήταν εγγεγραμμένο ως το βορειότερο νησί του κόσμου”, δήλωσε ο επικεφαλής της αποστολής Μόρτεν Ράσχτ του τμήματος γεωεπιστημών και διαχείρισης φυσικών πόρων του πανεπιστημίου.
“Αλλά όταν δημοσίευσα φωτογραφίες του νησιού και τις συντεταγμένες του στα κοινωνικά μέσα, ένας μεγάλος αριθμός Αμερικανών κυνηγών νησιών τρελάθηκε και είπε ότι δεν μπορεί να είναι αλήθεια”, είπε σε δήλωσή του την Παρασκευή.
Οι «κυνηγοί νησιών» είναι γνωστοί ως τυχοδιώκτες των οποίων το χόμπι είναι η αναζήτηση άγνωστων νησιών.
Το νησί που δεν έχει ακόμη ονομαστεί είναι 780 μέτρα βόρεια του Oodaaq, ένα νησί απέναντι από το ακρωτήριο Μόρις Τζέσαπ, το βορειότερο σημείο της Γροιλανδίας και ένα από τα πιο βόρεια σημεία του χάρτη στη Γη.
Το μικροσκοπικό νησί, που προφανώς ανακαλύφθηκε ως αποτέλεσμα μετατόπισης των πάγων, έχει μέγεθος περίπου 30 επί 60 μέτρα και υψώνεται σε περίπου τρία έως τέσσερα μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, ανέφερε το πανεπιστήμιο.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η ερευνητική ομάδα δεν θεωρεί ότι η ανακάλυψη είναι αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής και φέρεται να έχει προτείνει την ονομασία Qeqertaq Avannarleq για το νησί, που σημαίνει «το βορειότερο νησί» στα Γροιλανδικά.
Σύμφωνα με τον Ράσχ, το νησί αποτελείται κυρίως από μικρούς λόφους ιλύος και χαλικιού. Είπε ότι μπορεί να είναι αποτέλεσμα μιας μεγάλης καταιγίδας που, με τη βοήθεια της θάλασσας, έσπρωξε σταδιακά υλικό από τον βυθό προς τα πάνω μέχρι να σχηματιστεί νησί. Το νησί δεν αναμένεται να υπάρχει για πολύ καιρό, πιστεύουν οι Δανοί ερευνητές.
«Κανείς δεν ξέρει πόσο θα μείνει εκεί. Κατ ‘αρχήν, θα μπορούσε να εξαφανιστεί μόλις χτυπήσει μια ισχυρή νέα καταιγίδα », δήλωσε ο ερευνητής.
