Nord Stream 2: Διπλωματικά “παιχνίδια” πάνω από τις ενεργειακές στρόφιγγες
Μπορεί η ειδησεογραφική επικαιρότητα και το καλοκαίρι του 2021 να κυριαρχείται από την πανδημική κρίση του Covid-19 ωστόσο εκ παραλλήλου στην διεθνή πολιτική σκακιέρα συμβαίνουν πολλά και ενδιαφέροντα τα οποία θα βρούμε στο εγγύς μέλλον μπροστά μας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η συνάντηση Μέρκελ-Μπάιντεν στην Ουάσιγκτον- για την αποπεράτωση του ενεργειακού έργου του Nord Stream 2- η οποία αναμένεται να καθορίσει το ενεργειακό μέλλον της Ευρώπης.
Η συνάντηση της καγκελαρίου και του προσφάτως εκλεγέντα προέδρου των ΗΠΑ έλαβε χώρα στις 22 Ιουλίου στην Ουάσιγκτον και μάλλον πέρασε στα ψηλά της επικαιρότητας. Με την πανδημική κρίση του Covid-19 να μονοπωλεί, σχεδόν, τις ειδησεογραφικές εκπομπές, νοείται ως λογικό μια τέτοια εξειδικευμένη είδηση να μην θεωρείται πρώτης γραμμής. Ίσως βέβαια και οι δυο ηγέτες να μην ήθελαν μεγαλύτερη προβολή.
Αφ’ ενός γιατί διαφώνησαν αφ’ έτερου γιατί χρειάστηκε-για συμμαχικούς λόγους-να συμβιβαστούν. Και ο συμβιβασμός στις μέρες μας στα “πυρηνικά” εθνικά ακροατήρια των μεγάλων και ισχυρών χωρών δεν ακούγεται ως καλή λύση. Και αν ο Τζο Μπαίντεν ξεπέρασε τον κάβο των εκλογών δεν ισχύει το ίδιο για την Μέρκελ η οποία ναι μεν φεύγει από το επίκεντρο της γερμανικής πολιτικής σκηνής αλλά στα σίγουρα, για την υστεροφημία της, δεν θα ήθελε να χρεωθεί ένα κακό εκλογικό αποτέλεσμα για το κόμμα της. Επομένως οι τόνοι κρατήθηκαν χαμηλοί. Οι τελεσίδικες ανακοινώσεις των αποφάσεων μετατέθηκαν για το μέλλον.
Τακτική προσφιλής στην Μέρκελ (η οποία δεν φημίζεται για τις γρήγορες αποφάσεις της) αλλά και μια καλή προοπτική για τον Αμερικανό πρόεδρο ο οποίο ίσως να ελπίζει ότι θα φέρει καλύτερα αποτελέσματα για τα αμερικανικά συμφέροντα με τον/ την διάδοχο καγκελάριο. Ποιό είναι όμως το επίδικο της διαφωνίας και ποιο το πρόσημο του συμβιβασμού; Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Tι είναι ο Nord Stream 2;
Ο Nord Stream 2 είναι ένας αγωγός φυσικού αερίου που θα ξεκινάει από την επικράτεια της Ρωσίας και θα τροφοδοτεί ενεργειακά χώρες της Ευρώπης. Το έργο έχουν αναλάβει ο ρωσικός κολοσσός της Gazprom, η αυστριακή ΟΜV, οι γερμανικές εταιρίες Uniper, Wintershall, η Ολλανδική Shell και η γαλλική Engle. Υπέρ του έργου έχουν ταχθεί ανοιχτά χώρες όπως η Γερμανία και η Αυστρία ωστόσο ηχηρή είναι διαφωνία των ΗΠΑ. Η Αμερική και η ΕΕ που επιθυμούν διακαώς την συνέχιση την συμμαχική τους σχέση, όπως ήταν διαμορφωμένη στην προ Τραμπ εποχή, πρέπει να βρουν τρόπο να υπερβούν την σοβαρή διαφωνία για τον Nord stream 2.
Οι Αμερικανοί διαφωνούν με το έργο γιατί αυτό θα αυξήσει την ενεργειακή εξάρτηση της ΕΕ από την Ρωσία η οποία μέσω αυτού θα μπορεί πιέζει την Ουκρανία-από το έδαφος της οποίας θα περνάει-αλλά και στο χειρότερο σενάριο θα δύναται να υπονομεύει την ασφάλεια και την εθνική της κυριαρχία. Με τον αγωγό διαφωνούν ωστόσο και οι βαλτικές χώρες μέλη της ΕΕ που νιώθουν ήδη καυτή την ανάσα των Ρώσων στα ανατολικά σύνορα τους αλλά και η Πολωνία. Η Γερμανία προκειμένου να καθησυχάσει τους ανήσυχους των 27 χωρών μελών της Ενωμένης Ευρώπης επιμένει ότι όλοι οι δράσεις γύρω από το έργο θα τελεστούν με απόλυτο σεβασμό στους κανόνες και τις επιταγές του ευρωπαϊκού κοινοτικού δικαίου. Παρ’ όλα αυτά και οι ευρωβουλευτές δεν δείχνουν να βλέπουν με καλό μάτι τον αγωγό γι’ αυτό και σε πρότερο χρόνο ψήφισαν την μη τέλεση του. Επομένως η ίδια η πραγματικότητα δείχνει ότι ίσως να βρισκόμαστε μπροστά σ’ ένα διπλωματικό αδιέξοδο.