Την ιδιαιτερότητα να κάνουμε Ανάσταση στις 9 το βράδυ θα έχουμε φέτος λόγω της πανδημίας και των μέτρων που έχουν ανακοινωθεί. Η τελετή της Αναστάσεως θα πραγματοποιηθεί στο προαύλιο των Ιερών Ναών, σύμφωνα με την παράδοση, και θα ακολουθήσει η Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία εντός του Ιερού Ναού. Για τους πιστούς είναι υποχρεωτική η χρήση διπλής μάσκας τόσο σε εσωτερικούς όσο και εξωτερικούς χώρους, ενώ για τους ιερείς, νεωκόρους, ιεροψάλτες και το λοιπό προσωπικό, που θα βρίσκεται εντός του ναού, είναι υποχρεωτική η διενέργεια τεστ. Μην ξεχαστείτε η απαγόρευση κυκλοφορίας αρχίζει δύο ώρες μετά στις 11 το βράδυ.
Το ΕΜΕΑ, gr περιηγήθηκε στην Αθήνα και προτείνει μερικούς Ιερούς Ναούς.
Αγία Φωτεινή με θέα τον ιερό βράχο της Ακρόπολης και τον ναό του Ολυμπίου Διός. Χτίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα στην περιοχή της κοιλάδας του Ιλισού που βρίσκεται πίσω από τον Αρχαιολογικό Χώρο του Ολυμπιείου και είναι αφιερωμένη στην Αγία Φωτεινή. Το γεγονός πως επιλέχθηκε η συγκεκριμένη Αγία δεν είναι τυχαίο καθώς η εκκλησία χτίστηκε πάνω στα θεμέλια του Ιερού της Εκάτης. Η Εκάτη, θεά της μαγικής τέχνης στον κάτω κόσμο, ήταν το μοναδικό παιδί των Τιτάνων Πέρση και Αστερίας. Από τους γονείς της κληρονόμησε δυνάμεις πάνω στη γη, τη θάλασσα και τον ουρανό. Βοήθησε τη θεά Δήμητρα στην αναζήτηση της Περσεφόνης και μετά την επανένωσή τους έγινε συνοδός της Περσεφόνης και σύντροφος του Άδη. Στην μυθολογία η Εκάτη εμφανίζεται σαν χθόνια θεότητα. Το ελληνικό όνομά της σχετίζεται με το επίθετο εκατηβόλος που αποδιδόταν στον Απόλλωνα. Υπάρχουν τίτλοι της όπως άγγελος και φωσφόρος. Αρχαιολόγοι σε παλαιότερες περιγραφές του αναφέρουν ότι η Εκάτη είναι «η μακράν λάμπουσα, η εκ του μακρόθεν στέλλουσα το φως της» .O ναός της Εκάτης είχε ερημωθεί πιθανόν από πυρκαγιά που τον είχε καταστρέψει ολοσχερώς.
Τα θεμέλια του παλαιού ναού έγιναν οι βάσεις για την χριστιανική εκκλησία που κατασκευάστηκε ακριβώς στο ίδιο σημείο. Όπως είχε γράψει και ο αθηναιογράφος Δ. Καμπούρογλου πολλά μάρμαρα από αρχαία ερείπια είχαν χρησιμοποιηθεί για την ανέγερση της εκκλησίας. Δεν είναι όμως μόνο τα υλικά στοιχεία που συνέδεσαν τις δυο θρησκείες. Ήταν κοινή πεποίθηση των πρώτων χριστιανών να εξορκίζουν την παλιά θρησκεία μέσα από χριστιανικούς ναούς. Την θέση της αρχαίας θεάς Εκάτης, είχε λάβει πλέον η Αγία Φωτεινή. Κατά τους συναξαριστές η Αγία Φωτεινή ήταν η πρώτη γυναίκα που πίστεψε στον Θεό. Για αυτό και της φανερώθηκε καθώς η ίδια ήταν φωτεινό παράδειγμα. Λαμπρή λοιπόν μορφή της Ορθοδοξίας και ως βίος και ως όνομα.
Άγιος Νικόλαος Ραγκαβά στην Πλάκα, κοντά στα Αναφιώτικα, μεταξύ των οδών Πρυτανείου και Επιμάρχου. Η περιοχή αυτή στα βυζαντινά χρόνια, αποτελούσε την αριστοκρατικότερη συνοικία της Αθήνας. Ο ναός κυριολεκτικά στηρίζεται στους πρόποδες του βράχου της Ακροπόλεως, αγναντεύοντας το λόφο του Λυκαβηττού. Η καμπάνα της θεωρείται ιστορική καθώς είναι η πρώτη που χτύπησε το 1833 μετά από την απελευθέρωση της χώρας από τον τουρκικό ζυγό. Οι ιστορικοί τοποθετούν το ναό στον 11ου αιώνα μ.Χ., εξαιτίας των αρχιτεκτονικών και διακοσμητικών χαρακτηριστικών του, που είναι παρόμοια με άλλες εκκλησίας της ίδιας εποχής όπως των Αγίων Αποστόλων, της Σωτείρας Λυκοδήμου. Στη διάρκεια του χρόνου υπέστη σημαντικές αλλαγές και προσθήκες, χάνοντας τον αρχικό του βυζαντινό χαρακτήρα. Το 1979 όμως η Αρχαιολογικής Υπηρεσία το απεκατέστησε στην σημερινή του μορφή. Μεταξύ των παρεκκλησίων περιλαμβάνεται και το το βυζαντινό εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου. Το «Ραγκαβάς» υπήρξε το επώνυμο γνωστής οικογενείας της Αθήνας και της Κωνσταντινουπόλεως, των Βυζαντινών χρόνων. Πιο επιφανές μέλος της οικογενείας αυτής, ήταν ο αυτοκράτορας Μιχαήλ Ραγκαβάς ο Α΄ (811 – 813 μ.Χ.). Η σημαντικότητα και η ακτινοβολία του ναού στη Μεσαιωνική Αθήνα ήταν τέτοια, που ονοματοθέτησε την γύρω περιοχή και την κοντινή είσοδο του τότε αμυντικού τείχους της Αθήνας.
Ιερά Μονή Πετράκη στο κέντρο της Αθήνας, επί της οδού Γενναδίου 13 στο Κολωνάκι, πίσω από το νοσοκομείο “Ευαγγελισμός”. Ο κυρίως Ναός είναι πιθανότατα του 10ου αιώνα μ.Χ., ενώ ο νάρθηκας χτίστηκε τα ύστερα βυζαντινά χρόνια και ανακατασκευάστηκε το 1804 μ.Χ. Το καθολικό της Ιεράς Μονής τυγχάνει και Συνοδικό Παρεκκλήσιο της Εκκλησίας της Ελλάδος. Στην «κηδεμονία» της Ιεράς Μονής έχουν περάσει σήμερα 20 μετόχια – παρεκκλήσια, καθότι πολλές παλαιές παρακμάζουσες Μονές της Αττικής, προσαρτήθηκαν στη διάρκεια του χρόνου, μεταξύ των οποίων επί της οδού Τσόχα βυζαντινή Εκκλησία των Αγίων Πάντων, σαν ένα από τα σημαντικότερα μετόχια της Μονής.
Άγιος Δημήτριος Λουμπαρδιάρης, σε ένα κατάφυτο τοπίο, στους πρόποδες του λόφου του Φιλοπάππου και κοντά στο μνημείο του Φιλοπάππου προς τον αυχένα του λόφου των Νυμφών (Αστεροσκοπείου). Πρόκειται για θολωτή μονόκλιτη βασιλική των χρόνων της Τουρκοκρατίας κατ’ άλλους του 9ου αιώνα. Το 1955 έγινε αναστήλωση και συντήρηση του ναού από τον φημισμένο αρχιτέκτονα Πικιώνη, ο όποιος όμως κόσμησε τους εξωτερικούς τοίχους της εκκλησίας με σχέδια γεωμετρικά, κατασκευασμένα από κεραμικά και κομμάτια μάρμαρο. Τότε, αφού αφαιρέθηκαν επιχρίσματα με νεότερες τοιχογραφίες, αποκαλύφθηκαν άλλες παλαιότερες μεταβυζαντινές (1735), οι όποιες όμως είναι φθαρμένες ή φέρουν βανδαλισμούς (εξορύξεις οφθαλμών αγίων). Στα 1987-1992 έγινε καθαρισμός και συντήρηση τους με διαλύματα ειδικών υγρών. Στο χτιστό τέμπλο αποκαλύφθηκε γραμμένο με βυζαντινά γράμματα το κοντάκιο των εγκαινίων «ΟΥΡΑΝΟΣ ΠΟΛΥΦΩΤΟΣ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΝΕΔΕΙΧΘΗ ΑΠΑΝΤΑΣ ΦΩΤΑΓΩΓΟΥΣΑ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ, ΕΝ Ω ΕΣΤΩΤΕΣ ΚΡΑΥΓΑΖΟΜΕΝ: ΤΟΥΤΟΝ ΤΟΝ ΟΙΚΟΝ ΣΤΕΡΕΩΣΟΝ, ΚΥΡΙΕ».
Σήμερα φτάνει κάποιος στο εκκλησάκι, στα ριζά του λόφου του Φιλοπάππου, ακολουθώντας τον σχεδιασμένο από τον Πικιώνη πλακόστρωτο δρόμο και διασχίζοντας ένα κατάφυτο από μεσογειακή βλάστηση περιβάλλον.
Άγιος Γεώργιος στην κορυφή του λόφου του Λυκαβηττού. Μικρός ναός με τρούλο που ανήκει στην Μητροπολιτική περιοχή Αθηνών – Πειραιώς. Από αφηγήσεις παλαιών περιηγητών προκύπτει ότι στην περιοχή αυτή υπήρχε από παλιά κάποιος βυζαντινός ναός. Σε δύο επιγραφές που βρέθηκαν, γνωρίζουμε ότι αρχικά εκεί βρισκόταν το «κοιμητήριον Ἀναστασίου Χαρκέως καὶ Ε. Ὠράντας» καθὼς και το «Κοιμητήριον διαφέρον». Όταν ο πρώτος ναός ερειπώθηκε, κτίστηκε πάνω στα ίδια θεμέλια νέος ναός, μονόκλιτος, βασιλικού ρυθμού, για τον Άγιο Γεώργιο. Στο δάπεδο υπάρχει επιγραφή που αναδεικνύει ότι το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου καθιερώθηκε από τον μητροπολίτη Αθηνών Βενέδικτο (1782-1785). Αργότερα ο ναός επεκτάθηκε με την πρόσθεση δύο παρεκκλησιών, του Προφήτου Ηλία και Αγίου Κωνσταντίνου. Παράπλευρα στο ναό και σε κελί που είχε φτιάξει ο ίδιος, μόνασε ο ιερομόναχος Εμμανουήλ Λουλουδάκης και με τον θάνατό του τάφηκε στο λόφο. Εντός του Ιερού Ναού σήμερα, υπάρχει επιγραφή, που αναφέρει, ότι τον ναό έχτισε ο εν λόγω κρητικός μοναχός. Στη δεκαετία του 1880 ο ναός ανακαινίστηκε και το 1900 χτίστηκε ὁ πέτρινος εξώστης. Ο Λυκαβηττός είναι το ψηλότερο σημείο της Αθήνας. Το αρχικό όνομα του λόφου ήταν «Αγχεσμός» ενώ από το 1832 πήρε το αρχαιοελληνικό όνομα «Λυκαβηττός».
Αγία Αικατερίνη στην Πλάκα. Ένας ναός με ιστορική προέλευση στον 11ο αιώνα και την εποχή των Κομνηνών. Στα πρώτα χρόνια μετά την ανέγερσή του ο Ναός της Αγίας Αικατερίνης τιμούσε τους αγίους Θεοδώρους. Γεγονός το οποίος επιβεβαιώνει και μία από τις εικόνες των δύο Αγίων, η οποία βρίσκεται στο τέμπλο. Θα συναντήσετε καλλιτεχνήματα – τοιχογραφίες της Βυζαντινής περιόδου και αξιόλογες φορητές εικόνες έργα του αγιογράφου Δημήτριου Καφή.
Άγιος Νικόλαος στην Ρηγίλλης. Βρίσκεται κρυμμένο πίσω από το Ωδείο Αθηνών. Μια ιδιαίτερη εκκλησία στο κέντρο της Αθήνας στην οδό Ρηγίλλης μέσα στον αρχαιολογικό χώρο του Λυκείου του Αριστοτέλη.
