Την τελευταία του πνοή σε ηλικία 60 ετών άφησε σήμερα ο θρύλος του ποδοσφαίρου Ντιέγκο Μαραντόνα στο σπίτι του στο Μπουένος Άϊρες της Αργεντινής. Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της οικογένειάς του πέθανε αιφνιδιαστικά από ανακοπή καρδιάς ενώ τον θάνατό του επιβεβαίωσε και ο δικηγόρος της οικογένειάς του, τονίζοντας ότι δεν έπασχε από τον κορωνοϊό και δεν υπήρξαν επιπλοκές από πρόσφατη περιπέτεια της υγείας του, όπως είχε μεταδοθεί αρχικά στην Αργεντινή.
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της εφημερίδας Clarin, το πρωί ο «Ντιεγκίτο» ένιωσε έντονες ενοχλήσεις το στήθος του ενώ βρισκόταν στο σπίτι του στη συνοικία του Σαν Αντρέ, στην πόλη της Τίγκρε. Ασθενοφόρα έσπευσαν αμέσως στην οικεία του, του παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες, αλλά παρά τις προσπάθειες των γιατρών που έγιναν, δεν κατέστη δυνατό να ανακτήσει τις αισθήσεις του και να κρατηθεί στη ζωή.
Στις 3 Νοεμβρίου ο θρύλος του ποδοσφαίρου της Αργεντινής είχε κάνει επέμβαση στον εγκέφαλο (αφαίρεση αιματώματος) ενώ οκτώ μέρες μετά την εγχείρηση, είχε πάρει εξιτήριο από την κλινική στην οποία νοσηλευόταν και συνέχιζε στο σπίτι του την ανάρρωσή του υπό συνεχή ιατρική παρακολούθηση.
Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ της εφημερίδας, μετά από την εγχείρηση στον εγκέφαλο, υπήρχε ιατρικό προσωπικό που παρέμεινε στο σπίτι του Μαραντόνα, προκειμένου να επιβλέπει την κατάσταση της υγείας του, καθώς αντιμετώπιζε αρκετά προβλήματα από την (κατα)χρήση ναρκωτικών, αλκοόλ και αναβολικών κατά την διάρκεια της καριέρας του, ενώ τα τελευταία χρόνια είχε υποβληθεί σε σειρά επεμβάσεων στην μέση, τα γόνατα και τα πόδια και αντιμετώπιζε κινητικές δυσκολίες.
Το γκραν φινάλε ενός θρύλου
Την είδηση της απώλειας του «Ντιεγκίτο» ή αλλιώς του αγαπημένου όλων «Πίμπε Ντ’ Όρο» (δηλ. «Χρυσού Παιδιού») την έδωσε πρώτη η εφημερίδα της πατρίδας του “Clarin” το απόγευμα και την αναδημοσίευσαν όλα σχεδόν τα αθλητικά μέσα του πλανήτη, προκαλώντας απέραντη θλίψη με τον απροσδόκητο χαμό του.
Γεννημένος στις 30 Οκτωβρίου 1960 στο Μπουένος Άιρες άφησε το στίγμα του στην ιστορία του ποδοσφαίρου και συναγωνίστηκε με τον Πελέ για τον τίτλο του κορυφαίου όλων των εποχών στον βασιλιά των σπορ, έχοντας εκατομμύρια θαυμαστές σε όλο τον κόσμο.
Ξεκίνησε την καριέρα του ως ταλαντούχος μεσοεπιθετικός στην πατρίδα του με την Αρχεντίνος Τζούνιορς και στην συνέχεια πήρε μεταγραφή στην διάσημη Μπόκα Τζούνιορς (1981-1982, 1994-1997), όπου προκάλεσε το παγκόσμιο ενδιαφέρον με τις εμφανίσεις του, για να πάρει μεταγραφή στην Ισπανία και να αγωνιστεί με τα χρώματα της Μπαρτσελόνα.
Η μεταγραφή του στην ιταλική Νάπολι το 1984 δημιούργησε ρεκόρ μετακίνησης εκείνη την εποχή, όπου έγινε σύμβολο της πόλης και του σύγχρονου ποδοσφαίρου. Κατόπιν συνέχισε στην ισπανική Σεβίλλη και στο τέλος της καριέρας του, στη Νιούελς Ολντ Μπόις . Τελικά μετά από παύση ενός έτους από το ποδόσφαιρο, έκλεισε την καριέρα του στην αγαπημένη του Μπόκα Τζούνιορς το 1997.
Τα πιο ένδοξα ποδοσφαιρικά του χρόνια τα πέρασε στη Νάπολι, όπου κέρδισε 2 τίτλους (1987 , 1990), 1 κύπελλο Ιταλία (1987), 1 Σούπερ Καπ (1990) και το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ το 1990 καθώς και δεκάδες προσωπικές διακρίσεις.
Ο αρχηγός-ηγέτης της Αργεντινής
Στην καριέρα του με την Εθνική Αργεντινής, σκόραρε 34 τέρματα σε 91 εμφανίσεις πριν αναγκαστεί να αποσυρθεί μετά από θετικό δείγμα σε τεστ αντιντόπινγκ κοντρόλ. Έλαβε μέρος με την φανέλα της Αργεντινής σε τέσσερα Παγκόσμια Κύπελλα, συμπεριλαμβανομένου του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1986 στο Μεξικό, όπου έλαμψε με τα εξαιρετικά προσόντα και την ικανότητά του στον χειρισμό της μπάλας, καθοδηγώντας την εθνική ομάδα της χώρας του στην κατάκτηση του τροπαίου με νίκη επί της Δυτικής Γερμανίας στον τελικό. Στον προ-ημιτελικό απέναντι στην Αγγλία, πέτυχε δύο γκολ, στη νίκη της ομάδας του με 2-1 που γράφτηκε στην ιστορία για δύο διαφορετικούς λόγους. Πέτυχε το πρώτο γκολ με χέρι (γνωστό ως «Χέρι του Θεού»), ενώ το δεύτερο γκολ σημειώθηκε με μια εκπληκτική ατομική προσπάθεια, που χαρακτηρίστηκε ως το «Γκολ του αιώνα».
Επίσης κέρδισε τη «Χρυσή μπάλα» ως ο καλύτερος παίκτης της συγκεκριμένης διοργάνωσης και απέκτησε την παγκόσμια αναγνώριση ως ένας από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών.
Συνολικά στην καριέρα του ως ποδοσφαιριστής κατέκτησε 65 διαφορετικές προσωπικές διακρίσεις και βραβεία σε τέσσερις διαφορετικές χώρες – τις περισσότερες από κάθε άλλο ποδοσφαιριστή στην ιστορία του αθλήματος.
