Τι τελευταίες ώρες, στα social media, που πλέον θυμίζουν «σφαγείο» ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος έχει την «τιμητική» του με αφορμή την κατάθεση στεφάνου, στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη.
Τι έχει γραφτεί είναι πραγματικά πρωτοφανές. Και αυτό γιατί; Γιατί υποκλίθηκε στο Μνημείο την ώρα της κατάθεσης του στεφανιού. Ειλικρινά δεν μπορώ να κατανοήσω όλο αυτό το μένος για έναν άνθρωπο που δεν ποτέ δεν έκρυψε τα πατριωτικά του αισθήματα. Και σήμερα μέμφεται για αυτό ακριβώς. Για το γεγονός ότι δηλώνει πατριώτης και ότι αγαπά την πατρίδα του.
Στο μεταξύ οι ίδιοι – οι περισσότεροι τουλάχιστον – που «κράζουν» τον Μπογδάνο ήταν αυτοί που είχαν πάθει αφωνία όταν πριν μερικά χρόνια (όχι πολλά) κάποιοι «επαναστάτες» έκαιγαν, τόσο την ελληνική σημαία, όσο και σημαίες άλλων χωρών, όπως και αυτή της ΕΕ.
Ειλικρινά προσπαθώ να κατανοήσω όλα αυτά που γράφονται για έναν νέο άνθρωπο (έχει και αυτό αξία) ο οποίος ποτέ δεν έκρυψε την «ταυτότητα» του, ενώ ήταν από τους λίγους, που με την προηγούμενη ιδιότητα τους είχαν αναφερθεί τόσο ανοιχτά εναντίον της Χρυσής Αυγής.
Αυτό που ίσως κάποιοι δεν καταλαβαίνουν είναι η διαφορά μεταξύ του φασίστα και του πατριώτη και εφόσον δεν το καταλαβαίνουν τότε μάλλον υπάρχει πρόβλημα.
ΥΓ: Αλήθεια έχει σκεφθεί κανείς από όλους αυτούς που με τόσο ευκολία «κράζουν» τον καθένα (πίσω από την ασφάλεια ενός πληκτρολογίου) ότι ένας νέος άνθρωπος, όπως ο Κωνσταντίνος, μπορεί απλά να έζησε εχθές το δικό του μικρό όνειρο; Η ζωή – τις περισσότερες φορές – είναι απλή και δεν χρειάζεται να την ερμηνεύουμε τόσο περίπλοκα.
