Την Τρίτη, πραγματοποιήθηκε 24ώρη πανελλαδική απεργία που όπως φαίνεται τελικά αφορούσε αποκλειστικά και μόνο μια μικρή (πολύ μικρή όμως) μερίδα πολιτών της χώρας οι οποίοι το μόνο που κατάφεραν ήταν να ταλαιπωρήσουν τους υπόλοιπους (πολλούς περισσότερους) πολίτες της χώρας που πραγματοποίησαν κανονικά το πρόγραμμα τους “οπλισμένοι” φυσικά με περίσσια υπομονή!
Στο κέντρο της πρωτεύουσας, που συνολικά στην Αττική Γη “φιλοξενεί” περισσότερα από 6 εκατομμύρια ανθρώπους, το μόνο που άλλαξε, σε σχέση με την Δευτέρα, ήταν το πλήθος των αυτοκινήτων, όπως φυσικά και ο συνωστισμός στους συρμούς του Μετρό που πραγματοποιούσε για συγκεκριμένες ώρες δρομολόγια.
Είναι προφανές πως η πλειοψηφία των πολιτών της χώρας, τα τελευταία χρόνια, έχουν “γυρίσει” την πλάτη επιδεικτικά συνολικά στο συνδικαλιστικό κίνημα το οποίο φαίνεται πως έχει χάσει – πανηγυρικά – το “παιχνίδι”. Ένα κίνημα οι εκπρόσωποι του οποίοι ζουν τουλάχιστον 30 χρόνια πίσω έχοντας ως “οδηγό” συνθήματα και τραγούδια που οι ίδιοι άκουγαν ή μπορεί και όχι σαν παιδιά.
Είναι πραγματικά αποκαρδιωτικό την ίδια στιγμή που σε άλλες κοινωνίες συζητούν για την 4η Βιομηχανική – Τεχνολογική – Επανάσταση και για το νέο περιβάλλουν που διαμορφώνεται σε όλο τον κόσμο και αφορά όχι το αύριο, αλλά το σήμερα, στην Ελλάδα ακόμη να έχουμε ως “οδηγό” – για την επόμενη ημέρα – “επαναστατικά” τραγούδια που και οι ερμηνευτές τους έχουν βαρεθεί όχι μόνο να τα τραγουδούν, αλλά και να τα ακούν!
