Σε μια συμβολική κίνηση που σηματοδοτεί την σημασία που επιθυμεί να δώσει ο “νέος ΣΥΡΙΖΑ” στον αγώνα για την υπεράσπιση του περιβάλλοντος και την αντιμετώπιση του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής, αλλάζει τελικά το όνομά του, προσθέτοντας – σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις – και ένα χρώμα: ….το πράσινο.
Στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή, που συνεδριάζει το Σαββατοκύριακο θα γίνει η επιλογή το νέου ονόματος, ανάμεσα στα δυο επικρατέστερα… “ΣΥΡΙΖΑ-Πράσινη Αριστερά” ή “ΣΥΡΙΖΑ- Πράσινη Συμμαχία”.
Άσχετα αν κάποια στελέχη που δεν συμφωνούν μετά την προσθήκη του πράσινου χρώματος (μετά την τελευταία αλλαγή με την προσθήκη του συνθετικού “Προοδευτική Συμμαχία”) επειδή θυμίζει… πολύ το παλαιό ΠΑΣΟΚ!
Είναι προφανές πως με τον τρόπο αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει να εκφράσει την πρόθεσή του να συνταχθεί με το κίνημα για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, που λαμβάνει στην Ευρώπη πολύ μεγάλες διαστάσεις, με πρωταγωνιστή νεολαία και συνεπώς να προσεταιριστεί έναν νέο χώρο με πολύ δυναμικό – και κυρίως νεανικό – κοινό.
Όμως, ο στόχος της προσέγγισης του περιβαλλοντικού κινήματος, εκ των πραγμάτων αναγκάζει τα ηγετικά στελέχη της Κουμουνδούρου να τροποποιήσουν ένα σημαντικό μέρος του προγράμματος του “υπό ανανέωση” ΣΥΡΙΖΑ και εμμέσως να απαρνηθούν τομείς της κυβερνητικής της πολιτικής, που δεν συμβαδίζουν πλέον με τις προτεραιότητες και τους στόχους του οικολογικού-περιβαλλοντικού κινήματος.
Σε αντίθεση όμως με το νέο Πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία και την πολιτική Διακήρυξη του νέου ΣΥΡΙΖΑ, που μπορούν να αλλάξουν τα κείμενά τους κατά το δοκούν και να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα, υπάρχουν και τα πεπραγμένα του κόμματος, τα οποία δυστυχώς δεν μπορούν να ξαναγραφτούν.
Αν γίνει άλλωστε ένας πρόχειρος απολογισμός των 4,5 χρόνων της αριστερής διακυβέρνησης, το κυβερνητικό έργο για την αντιμετώπιση του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής περιορίζεται… σε φιλόδοξα σχέδια, αισιόδοξα πλάνα και πληθώρα δηλώσεων. Ουσία μηδέν!
Τόσο το πόρισμα της Επιτροπής Μελέτης Επιπτώσεων της Κλιματικής Αλλαγής της Τράπεζας της Ελλάδα όσο και σχετική έρευνα του Αστεροσκοπείου Αθηνών αποδεικνύουν ότι η Ελλάδα από το 2010 ως και το 2015 είχε μια μείωση των αερίων του θερμοκηπίου σε ποσοστό 11,1% (έναντι 24% της Ε.Ε.) λόγω της κρίσης και όχι της εφαρμογής μιας επιτυχημένης συγκεκριμένης περιβαλλοντολογικής πολιτικής.
Μάλιστα, το 2017 υπήρξε το παράδοξο της αύξησης κατά 2,9% των αερίων του θερμοκηπίου παρά την εφαρμογή του σχεδίου της Εθνικής Στρατηγικής για την Προσαρμογή στην Κλιματική Αλλαγή, που παρουσιάστηκε δυο χρόνια νωρίτερα μετά… βαΐων και κλάδων!
Επιπλέον, τον Δεκέμβριο του 2018 το περίφημη Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα χαρακτηρίστηκε ως “ανεπαρκές” από δυο διεθνείς οργανώσεις, την Greenpeace και το WWF ενώ λίγες εβδομάδες πριν τις τελευταίες εκλογές σε κοινή ανακοίνωσή τους 22 οργανώσεις αποκάλυψαν πως σχέδιο για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής δεν υπάρχει στο προεκλογικό πρόγραμμα. Τα περιεχόμενα ήταν δυστυχώς ευφυολογήματα και γενικότητες.
Με απλά λόγια, η “Πράσινη Πολιτική” ήταν – σύμφωνα με τους ειδικούς – τελικά… Πράσινα Άλογα.
