Η διαφορά του «είμαι έτοιμος» και του «είμαι προετοιμασμένος»

Αν συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε από τη φύση μας προγραμματισμένοι να απαντάμε σε συγκεκριμένα ερεθίσματα με συγκεκριμένο τρόπο, πολλοί…. γρίφοι της καθημερινής μας συμπεριφοράς θα έβρισκαν μια απάντηση. Αλλά μπορεί να είναι κανείς προετοιμασμένος για όλα καθημερινά;

Η χρονιά αυτή είχε πολλά και ακόμα παλεύουμε ως επαγγελματίες και ως άνθρωποι να βρούμε τα πατήματά μας για να προχωρήσουμε. Με όλες τις δυσκολίες, τα εμπόδια, τις κρίσεις που προκύπτουν θα τα βρούμε τα πατήματα αρκεί να μπορούμε να προσαρμοζόμαστε, να αποδεχόμαστε και να αναπτύσσουμε νέους τρόπους επίλυσης των καθημερινών προβλημάτων. Γιατί όπως είχε πει και ο Λουί Παστέρ (Louis Pasteur): «Fortune favours the prepared mind».

Δηλαδή, «Η τύχη ευνοεί τον προετοιμασμένο νου».

Εκ του αποτελέσματος προκύπτει ότι κανείς μας δεν ήταν προετοιμασμένος για αυτό που ζούμε σήμερα. Κάποιοι λίγοι οργανισμοί που συνεργαζόμαστε, το είχαν στα σενάρια αλλά αυτά που ήταν στο φάσμα της επιστημονικής φαντασίας. Τον χρόνο που πέρασε, αναφέραμε τη σπουδαιότητα της ανθεκτικότητας, της επικοινωνίας, της διαχείρισης της κρίσης και διαπιστώσαμε ότι στην κρίση ειλικρινά όσο και αν γνωρίζουμε πώς να τη διαχειριστούμε κάθε φορά συνειδητοποιούμε ότι μπορούμε και καλύτερα. Σημασία επομένως δεν έχει αν μπορούμε και καλύτερα αλλά αν τελικά είμαστε ποτέ έτοιμοι να παλέψουμε.

Αυτή τη φορά με την πανδημία, δεδομένου ότι για τη σημερινή γενιά είναι η μεγαλύτερη κρίση που βιώνει, μας προετοίμασε στο να συνειδητοποιήσουμε ότι για πολλά που συμβαίνουν γύρω μας δεν είμαστε έτοιμοι. Και όχι γιατί δεν θέλουμε να είμαστε έτοιμοι αλλά γιατί η ταχύτητα με την οποία σκαρφαλώνουμε για την κορυφή, δεν μας αφήνει χρόνο να αφουγκραστούμε τις αδυναμίες μας αλλά και τις δυνάμεις μας. Και τέλος – τέλος βέβαια, εάν πάντα προετοιμαζόμαστε με γνώμονα τα χειρότερα, δεν θα παίρναμε ρίσκα και δεν θα προοδεύαμε.

Ένα μεγάλο μέρος της καθημερινότητάς μας, στον τρόπο με τον οποίο ανταποκρινόμαστε, επικοινωνούμε, συμπεριφερόμαστε, σκεφτόμαστε, αισθανόμαστε, οργανώνουμε και δημιουργούμε βασίζεται στο υποσυνείδητο. Αν συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε από τη φύση μας προγραμματισμένοι να απαντάμε σε συγκεκριμένα ερεθίσματα με συγκεκριμένο τρόπο πολλοί γρίφοι της καθημερινής μας συμπεριφοράς, συναναστροφής με συναδέλφους και την ομάδα μας αλλά και της προσωπικής μας επίτευξης στόχων θα έβρισκαν μια απάντηση. Και επειδή πολλές φορές παρομοιάζω τα στελέχη με ελίτ αθλητές, θα μεταφέρω μια εικόνα για να μεταδώσω τη δύναμη του «έσω έτοιμος».

Σε ένα αγώνα δρόμου πριν εκπυρσοκροτήσει το πιστόλι της εκκίνησης όλοι φαινομενικά οι αθλητές είναι έτοιμοι να τρέξουν. Όλοι έχουν προετοιμαστεί με προπονήσεις να είναι έτοιμοι για τη στιγμή του αγώνα. Πόσοι όμως από τους αθλητές είναι πραγματικά έτοιμοι, θα φανεί όταν ακουστεί ο κρότος. Φανταστείτε λοιπόν τον κρότο ως την κρίση, ως το πρόβλημα που καλείται να αντιμετωπίσει ένα στέλεχος.

Έτοιμος είναι ένας αθλητής, ένα στέλεχος όταν έχει βρει την ισορροπία μεταξύ των συναισθημάτων του όπου ούτε ο φόβος, ούτε το άγχος και η αμφιβολία θα σταθούν εμπόδιο στην απόδοση. Η ικανότητα ενός ατόμου να μπορεί να γεφυρώνει τις δεξιότητες του με την ψυχολογία τόσο ως προς τη διαχείριση του ίδιου του εαυτού του όσο και των ατόμων που συναναστρέφεται, ίσως θα μπορούσε να θεωρηθεί το μεγαλύτερο όπλο θωράκισης απέναντι στις επιδράσεις της οποιασδήποτε κρίσης.

Μπορεί να πιστεύουμε ότι οι περισσότεροι από εμάς έχουν τον έλεγχο των καταστάσεων, θα έλεγα όμως ότι ισχύει το αντίθετο. Νομίζουμε ότι ελέγχουμε την κατάσταση ενώ δεν την ελέγχουμε. Η ηγεσία αφορά στο ποιοί είμαστε ως άνθρωποι και στο πώς αντιμετωπίζουμε τον ίδιο μας τον εαυτό.

Η αυτογνωσία είναι μια διαδικασία που απαιτεί και χρόνο και θέληση και τα αποτελέσματά της εμφανίζονται κάθε φορά δηλώνοντας μας ότι τελικά είμαστε έτοιμοι και όχι απλά προετοιμασμένοι.

Καλές γιορτές και ας είναι αυτή μια ευκαιρία να αναλογιστούμε πόση δύναμη και ικανότητα ακόμα κρύβουμε όλοι μέσα μας ώστε να φέρουμε μια ισορροπία στη ζωή μας, στους γύρω μας και στον τρόπο που συνεργαζόμαστε. Η ανθρώπινη φύση από μόνη της προσαρμόζεται σε όλα, καθένας από εμάς όμως με διαφορετική ταχύτητα και ρυθμό.

Η δύναμη όμως και η πραγματική απόδοση σε ότι κάνουμε έρχεται όταν δεν προσαρμόζεσαι αλλά ορίζεις ότι συμβαίνει γύρω σου και αυτό σημαίνει ανάπτυξη του εαυτού σου, σημαίνει αυτογνωσία και καταλήγει στην ευτυχία μέσα από το πρίσμα της ισορροπίας και της ικανοποίησης.

Καλά Χριστούγεννα σε όλους με υγεία και ασφάλεια σε ότι κάνουμε!

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ