Ορισμένες συνήθεις στην ζωή μας νομίζουμε ότι θα είναι πάντα εκεί. Η θέρμη με την οποία τις απολαμβάνουμε μας κάνουν να πιστέψουμε ότι νικάμε τον χρόνο. Τις αντιλαμβανόμαστε σαν τις αξίες μας που διατρέχουν την ύπαρξη μας. Γι’ αυτό και νοούνται ως εξόχως σημαντικές. Δεν θέλουμε να τις αλλάξουμε με τίποτα. Το βραδινό ποτό στον Αρχάγγελο λ.χ. στην Πλατεία Αυδή ήταν, είναι μια τέτοια αξία, μια τέτοια συνήθεια. Το μπαρ που έγινε meeting point για την συνάντηση πολλών και διαφορετικών ανθρώπων μπήκε εδώ και πολλά χρόνια στην κατηγορία στέκι.
Είναι το μέρος που συχνάζεις και δεν θα σε απογοητεύσει ποτέ. Εκεί θα πιεις το αγαπημένο σου δροσερό κοκτέιλ, θα ακούσεις μουσική που δίνει ταυτότητα στα συναισθήματα σου, θα κοινωνικοποιηθείς και θα περάσεις καλά. Ψυχή του Αρχάγγελου από τα τέλη της δεκαετίας του ’90 ο ιδιοκτήτης του Σωτήρης Λαφαζάνης. Και δυστυχώς σ’ αυτό το κείμενο πρέπει να χρησιμοποιηθεί στο ρήμα παρελθοντικός χρόνος. Ψυχή του Αρχάγγελου από τα τέλη της δεκαετίας του’ 90 ήταν ο ιδιοκτήτης του Σωτήρης Λαφαζάνης. Λέμε ήταν γιατί δεν υπάρχει πια στην ζωή. Σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό ατύχημα.
Η είδηση γνωστοποιήθηκε από τα social media και προκάλεσε κύματα θλίψης απ’ άκρη, σ’ άκρη στην Αθήνα. Ο Έλληνας Σάμ Μαλόνε( θρυλικός χαρακτήρας της τηλεοπτικής σειράς Cheers) που χαρακτήριζε τον Αρχάγγελο σπίτι του πέταξε για άλλες πολιτείες. Μας στερεί πλέον τις μουσικές του συνθέσεις όταν ανέβαινε στο set του Dj, το θερμό του χαμόγελο, την ζέση και την αίσθηση της σχεδόν οικογενειακής φιλοξενίας με την οποία περιέβαλε όσους περνούσαν το κατώφλι του Αρχάγγελου. Ωστόσο αφήνει πίσω την αύρα του και όλες τις αναμνήσεις που δημιούργησε. Τον Σωτήρη Λαφαζάνη όσοι τον γνώρισαν δεν θα τον ξεχάσουν ποτέ.
