Ως «λαϊκό ήρωα» των Ελλήνων και «κριτικό πνεύμα» περιγράφουν τα γερμανικά ΜΜΕ τον Μίκη Θεοδωράκη, ο θάνατος του οποίου κυριαρχεί στη σημερινή ειδησεογραφία.
«Στην Ελλάδα θεωρείτο ήρωας, παγκοσμίως συγκίνησε και ενέπνευσε εκατομμύρια, όχι μόνο μέσω της διάσημης μουσικής του Αλέξη Ζορμπά», αναφέρει η Frankfurter Allgemeine Zeitung, η οποία κάνει λόγο για έναν «διεθνούς φήμης μουσικό, συγγραφέα, πολιτικό» και για ένα διάσημο «κριτικό πνεύμα».
«Ως συνθέτης, μαέστρος, συγγραφέας, αντιστασιακός και πολιτικός ο Θεοδωράκης ήταν παγκοσμίως διάσημος. Για τους συμπατριώτες του είναι μέχρι και σήμερα η φωνή του λαού και η φωνή της Ελλάδας», γράφει η Tagesspiegel και προσθέτει ότι ο «Μίκης» κατόρθωσε να μεταφράσει την ελληνική ψυχή στη γλώσσα της μουσικής ώστε να γίνει κατανοητή παγκοσμίως. Στο εκτενέστατο αφιέρωμά της η εφημερίδα περιγράφει και τη στάση του Μίκη Θεοδωράκη τα τελευταία χρόνια, όταν «καθισμένος στο αναπηρικό καροτσάκι μιλούσε για τα πολιτικά θέματα με δυνατή φωνή και λαμπερά μάτια, ενώ σχολίαζε τα γεγονότα της καθημερινής πολιτικής στην ιστοσελίδα του».
«Πολλοί συμπατριώτες του λένε ότι η μουσική του χαρακτηρίζεται από ένα είδος μαγείας», συνεχίζει το αφιέρωμα και υπενθυμίζει ότι μεταξύ των διάσημων θαυμαστών του Έλληνα δημιουργού συγκαταλέγονταν ο Άρθουρ Μίλερ, ο Φρανσουά Μιτεράν, ο συγγραφέας Μάρτιν Βάλζερ, ο συνθέτης Βολφ Μπίρμαν και ο παραγωγός Ρότζερ Βίλεμσεν, ο οποίος, έπειτα από μια συνάντηση μαζί του είχε αναφέρει: «Η Ευρώπη δεν είχε Τσε Γκεβάρα, είχε τον Μίκη Θεοδωράκη».
Λεπτομερές αφιέρωμα στη ζωή και το έργο του Μίκη Θεοδωράκη φιλοξενεί και η ιστοσελίδα του Πολιτιστικού Ραδιοφώνου της Γερμανίας. «Η μουσική του έδινε δύναμη – ακόμη και στις πιο σκοτεινές εποχές. Ο Θεοδωράκης επέζησε στην Μακρόνησο κυρίως χάρη στη μουσική του. Τα τραγούδια του για την ελευθερία, η μελοποίηση των ποιημάτων του Γιάννη Ρίτσου και κυρίως του Επιταφίου, τον έκαναν διάσημο. Η μουσική του για το έργο του Πάμπλο Νερούδα “Κάντο Χενεράλ” του εξασφάλισε μεγάλη δημοτικότητα», σημειώνει το Deutschlandfunk Kultur». Για πολλούς, επισημαίνει το αφιέρωμα, «ο Μίκης Θεοδωράκης ενσάρκωνε την ελληνική μουσική. Δεν ήταν όμως ποτέ λαϊκός συνθέτης. Αντιθέτως, μουσικά δεν γνώριζε όρια και δοκίμαζε όλα τα είδη».
