Συνήθως όταν μιλάμε για πολιτική, το πρώτο επιτραπέζιο παιχνίδι που έρχεται στο μυαλό κάποιου είναι το σκάκι και η στρατηγική του. Στην χώρα μας αντίθετα, φαίνεται πως το αγαπημένο παιχνίδι είναι η Μονόπολη, καθώς οι πλευρές βρίσκονται σε μια διαρκή συνδιαλλαγή μεταξύ τους, ανταλλάσσοντας κουτάκια με κεκτημένα, δημιουργώντας συμμαχίες για το κέρδος, αλλά και διαλύοντας τες για τον ίδιο ακριβώς λόγο.
Όπως μαθαίνει ο Joker, η χθεσινή διαφωνία ανάμεσα στα δύο κόμματα της συγκυβέρνησης δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία αλλά αποτέλεσμα μιας συμφωνημένης κίνησης, με την οποία και οι δύο πλευρές βγαίνουν κερδισμένες.
Από την μία ο αρχηγός των Ανεξάρτητων Ελλήνων “κερδίζει εντυπώσεις” ελπίζοντας πως η αντίδραση του στο θέμα του Μακεδονικού θα του εξασφαλίσει την επανεκλογή στις επερχόμενες εκλογές αλλά ταυτόχρονα δεν θέτει θέμα “κομματικής πειθαρχίας” για την ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, εξασφαλίζοντας επίσης την πλειοψηφία που θέλει τόσο πολύ ο πρωθυπουργός.
Από την άλλη μεριά το Μαξίμου φρόντισε να “παγιδεύσει” τον μέχρι εχθές συγκάτοικο στην εξουσία, εξασφαλίζοντας την ψήφο των βουλευτών του αλλά και διασφαλίζοντας πως η χώρα δεν θα πάει άμεσα σε εκλογές, ένα σενάριο που η Κουμουνδούρου απεύχεται γι αυτή την περίοδο. Είναι χαρακτηριστικό πως στις δηλώσεις του ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε με κάθε επισημότητα πως ακόμα και αν δεν πάρει την απαραίτητη στήριξη των 151, οι εκλογές θα γίνουν όταν σταθεροποιηθεί η οικονομία, κλείνοντας όλα τα παράθυρα που μπορεί να έψαχναν κάποιοι.
Όπως είπαν στον Joker, μεταξύ σοβαρού και αστείου, οικονομικοί κύκλοι της αγοράς, “αν προϋπόθεση για τις εκλογές είναι η σταθεροποίηση της οικονομίας, τότε θα πάμε στις κάλπες σε 2 χρόνια στην καλύτερη περίπτωση”
