Προ δύο (και κάτι ψιλά…) δεκαετιών η έννοια της δικτύωσης προκαλούσε ντελίριο ενθουσιασμού άμα τη αναφορά της. Βλέπετε, θα πρέπει να ανατρέξετε στα δεδομένα εκείνης της εποχής προκειμένου να αντιληφθείτε τα αισθήματα που προκαλούταν. Όμοια, τουλάχιστον με την προ έτους ανακοίνωση της οριστικοποίησης προετοιμασίας του εμβολίου ενάντια στον κορωνοϊό.
Σε εκείνο το -προ εικοσαετίας- πλαίσιο, λοιπόν, ο (ά-λογος πολιτευτής) επικεφαλής ενός… ωφέλιμου «παίκτη» είχε γνωστοποιήσει ένα εξόχως μεγαλόπνοο σχέδιο δια μέσω του οποίου -grosso modo- ισχυριζόταν: “ποιο core business μας και πράσινα άλογα; Αλλού βρίσκεται το κλειδί που θα μας οδηγήσει στην Γη της επαγγελίας από οικονομικής απόψεως”.
Α, και όχι καταφεύγοντας σε μισόλογα και υπόνοιες, αλλά παρουσιάζοντας τα απαιτούμενα βήματα, κάτι σαν ένα… done deal, το οποίο «μεταφραζόταν» σε μια “πλημμυρίδα” από έσοδα. Μόνο τα φορτηγά που θα απαιτούνταν προκειμένου να τα μεταφέρουν, δεν είχαν αναφέρει…
Έκτοτε, ακολούθησε σιωπή, αναρίθμητα στελέχη και διοικήσεις πέρασαν από το «τιμόνι» του οργανισμού, ωστόσο ουδείς ασχολήθηκε να αναζητήσει τα –περίπου- «παρκαρισμένα» έσοδα που δυνητικά θα προέκυπταν από την -φαινομενικά απλοϊκή- διαδικασία δραστηριοποίησης. Τόσο απλή, σαν να… παίρνει ένα τηλέφωνο ή να συνδέεται στο διαδίκτυο.
Προ ημερών, σε μια κατάσταση πνευματικής αναλαμπής ρωτήθηκε ο νυν επικεφαλής του οργανισμού σχετικά με το εάν υπάρχουν τίποτε σκέψεις, σχέδια ή έστω κάποιο φιλολογικό ενδιαφέρον αναφορικά με το “χρυσοτόκο” πλάνο. Ιδιαίτερα τώρα που η διοίκησή του βιώνει έναν παραγωγικό οργασμό, επανασχεδιάζοντας τους κατευθυντήριους άξονες που θα οδηγήσουν τον… ωφέλιμο οργανισμό στο εγγύς μέλλον.
Η απάντηση μόνο ως ενθαρρυντική δεν μπορεί να θεωρηθεί, καθώς με περίτεχνες λεκτικές ακροβασίες, σύνθετες έννοιες, λογικοφανή (μα, και λιγότερο) επιχειρήματα, και μια δόση υπερβολικής διπλωματίας η απάντηση είναι πως ούτε καν υπάρχει στον κοντινό, μακρινό, -νυν και αεί- ορίζοντά τους, το πλάνο “εναλλακτικός gold-finger”. Μετά κόπου και αρκετής πίεσης παραδέχτηκε το αυτονόητο. Ήτοι, πως εκεί έξω υπάρχουν πολλοί άλλοι, αρμοδιότεροι από τους ίδιους, οι οποίοι γνωρίζουν ενδελεχώς το αντικείμενο, έχουν ήδη πραγματοποιήσει σημαντικές επενδύσεις αναπτύσσοντας κατάλληλες υποδομές και βρίσκονται σε θέση ισχύος στην συγκεκριμένη αγορά.
«Αναλογιστείτε, απλά, ποιο θα ήταν το αποτύπωμα που θα επιτυγχάναμε σε ένα τέτοιο επιχειρηματικό τοπίο», ήταν η λογική παραδοχή του εν λόγω επικεφαλής.
«Απολύτως κατανοητά τα όσα αναφέρετε, Ωστόσο, γιατί εξακολουθεί να υπάρχει ως ονομαστική αναφορά στο υλικό που διαθέτει προς τα έξω ο οργανισμός;», εκφράσαμε την λογική απορία μας.
«Μα, δεν γνωρίζετε πως ουδέποτε πρέπει να απαξιώνετε το ίδιο σας το brand;», η -κομματάκι- ανερμάτιστη όσο και έντονα έωλη απάντηση. «Ακόμη κι εάν αυτή είναι υποδηλωτική μιας αναληθούς κατάστασης;», η συμπληρωματική μας ερώτηση.
«Αγαπητέ μου, φανταστείτε το ως ένα παιχνίδι πόκερ. Ακόμη κι εάν μπλοφάρετε, θα το δείξετε; Ασφαλώς και όχι. Αντιθέτως, θα επιχειρήσετε να αποκομίσετε κατά το δυνατόν περισσότερα οφέλη», η αποστομωτική απάντηση του νυν επικεφαλής του… ωφέλιμου οργανισμού.
«Όταν λέτε οφέλη, υπάρχει το ενδεχόμενο επενδυτικού ενδιαφέροντος από τρίτους; Σας έχει εκφράσει το ενδιαφέρον του κάποιο από τα πολλά -είναι αλήθεια- επενδυτικά funds που συμπεριλαμβάνουν την Ελλάδα στο… ραντάρ των placement κεφαλαίων τους προκειμένου να συμμετάσχουν στο μετοχικό κεφάλαιο του οργανισμού ή κάτι παραπάνω;».
«Μα δεν σας ανέφερα πως ένας ικανός παίκτης πόκερ ενίοτε ή και πάντοτε μπορεί να μπλοφάρει;».
Τα συμπεράσματα δικά σας…
