Με λίγες μόλις ώρες να απομένουν μέχρι να ανοίξουν οι κάλπες, προκαλούν απορία οι επιλογές της κυβέρνησης να νομοθετεί και να “κλείνει” μέτωπα, ενώ κάποιοι υποστηρίζουν πως απλά “ανοίγει” μέτωπα για την επόμενη, προετοιμάζοντας σκληρή αντιπολίτευση.
Μόλις προχθές, με Κοινή Υπουργική Απόφαση αποφάσισε να δημιουργήσει προσχώματα σε μια κατά τ’ άλλα “τελειωμένη δουλειά” στο Ελληνικό, προκαλώντας αντιδράσεις ενώ σήμερα, στην τελευταία του ίσως πράξη σαν υπουργός Οικονομίας, ο Γιάννης Δραγασάκης ανέθεσε στην εταιρεία συμβούλων “ΕΡΓΑΝΗ Finance Σύμβουλοι Επενδύσεων ΕΠΕ” μελέτη για την ανάπτυξη “περιφερειακών τραπεζών” σε όλη την Ελλάδα.
Μάλιστα ο Γιάννης Δραγασάκης θεωρεί απόλυτα φυσιολογικό να υπογράφει συμβάσεις και αναθέσεις στην τελευταία του ίσως μέρα στη δουλειά, με ένα ζήλο που δεν είχε δείξει όλο το προηγούμενο διάστημα, ενώ όπως δήλωσε ο ίδιος, θα συνεχίσει “να υπογράφει αποφάσεις μέχρι το τελευταίο λεπτό”
Εξόφληση γραμματίων ή έναρξη αντιπολίτευσης;
Οι πολιτικοί αντίπαλοι του ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζουν πως η κυβέρνηση προσπαθεί έστω και την ύστατη στιγμή να “κλείσει ανοιχτές υποχρεώσεις”, όμως ίσως η αλήθεια να βρίσκεται αλλού.
Να θυμίσουμε πως με απόφαση της ίδιας της κυβέρνησης, δεν ορίστηκε Υπηρεσιακή Κυβέρνηση, ως είθισται, για να πάει τη χώρα μέχρι τις εκλογές και να μην επιτρέψει να δημιουργηθούν σκιές στην λειτουργία της, όπως αυτές ακριβώς που δημιουργούνται τις τελευταίες μέρες.
Να θυμίσουμε επίσης πως ακριβώς αυτό το διάστημα εκμεταλλεύτηκε η κυβέρνηση για να περάσει από την Βουλή τις αλλαγές στον ποινικό κώδικα, οι οποίες αν και συνταγματικές, δεν ήταν αναγκαίες, με αποτέλεσμα να μπουν “στον πάγο” από τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Η κυβέρνηση έχει εδώ και καιρό πάρει το μήνυμα της κοινωνία, ένα μήνυμα που επιβεβαιώθηκε το βράδυ των Ευρωεκλογών και προσπαθεί να παίξει σε διπλό ταμπλό το μέλλον της.
Από την μια, σε μια προσπάθεια συσπείρωσης της κομματικής της βάσης, η οποία θυμίζει κινούμενη άμμο και μετακινείται από το ΚΙΝΑΛ μέχρι το ΕΛΑ, δείχνει πως δεν έχει αφήσει πίσω της το Ριζοσπαστικό της παρελθόν και “τα βάζει με το ‘κακό’ κεφάλαιο”,
Από την άλλη, ετοιμάζει το έδαφος της για την αντιπολίτευση, περνώντας νόμους που ξέρει πως η επόμενη κυβέρνηση θα αλλάξει από την πρώτη στιγμή, δίνοντας στον ΣΥΡΙΖΑ την ευκαιρία να ανέβει στα έδρανα κατηγορώντας την Νέα Δημοκρατία για “διαπλοκή” για “αγκαλιές με το κεφάλαιο” και όλη εκείνη την ρητορική που θυμίζει άλλες εποχές, δεν κάνει καλό στον τόπο, αλλά βρίσκει πρόθυμα αυτιά σε μεγάλο μέρος των πολιτών.
Το μεγάλο ερώτημα είναι αν η χώρα χρειάζεται μια τέτοια πολιτική. Αν μετά από μια δεκαετία που αναλώθηκε, εκτός άλλων, στο να κουνάμε ο ένας το δάχτυλο στον άλλο, έχουμε μάθει κάτι και αν είμαστε έτοιμοι να γίνουμε σύγχρονο κράτος.
Είμαστε;
