Εδώ και περίπου 3 εβδομάδες που τα κρούσματα έχουν αρχίσει να αυξάνονται, οι φόβοι των ειδικών αλλά και του απλού κόσμου είναι πως θα γίνει εφικτό να περιοριστεί η εξάπλωση στα μεγάλα αστικά κέντρα.
Από την πρώτη στιγμή, έγινε φανερό πως τα μεγάλα αστικά κέντρα (ειδικά Αθήνα και Θεσσαλονίκη) τα οποία αποτελούν “χωνευτήρι” ανθρώπων που έρχονται από παντού θα αντιμετωπίσουν προβλήματα στην διαχείριση του κόσμου. Όμως οι φόβοι αποδείχτηκαν πολύ λίγοι γι΄αυτό που ζουν καθημερινά οι άνθρωποι στις πόλεις και αποδεικνύει πως όλοι οι επιχειρησιακοί σχεδιασμοί είναι “άχρηστοι” αν δεν λαμβάνουν υπόψη την καθημερινότητα και τον απλό πολίτη.
Ο απλός πολίτης έχει να αντιμετωπίσει αυτές τις μέρες, εκτός από το αυξανόμενο κύμα “αντιφρονούντων” οι οποίοι για την χαρά της αντίδρασης και μιας εσωτερικής τους ικανοποίησης δεν δέχονται τα μέτρα προφύλαξης ή ακόμα και την ύπαρξη του ίδιου του ιού, και την ολική παράλυση του κρατικού μηχανισμού.
Ειδικά σε ότι έχει να κάνει με τις συγκοινωνίες.
Όπως βλέπετε στις εικόνες, ένας σχετικά πολυσύσχναστος δρόμος της Αθήνας έχει στην συγκοινωνία του με το κέντρο μόλις 1 λεωφορείο και 1 τρόλεϊ. Σαν να μην έφτανε αυτό, την ίδια περίοδο που ο επιχειρησιακός σχεδιασμός αναφέρει αύξηση των δρομολογίων για την αποφυγή φαινομένων συνωστισμού, στην πραγματικότητα τα δρομολόγια έχουν αραιώσει πάρα πολύ με αποτέλεσμα η περιοδικότητα της συγκοινωνίας να φτάνει ακόμα και τα 50 λεπτά.
Καταλαβαίνουμε την ανάγκη για καλοκαιρινές άδειες, όμως σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης όπως αυτή που ζει όλος ο πλανήτης εδώ και μερικούς μήνες, θα έπρεπε να υπάρχει πρόνοια για τον χειρισμό τους και αντιμετώπιση των αναγκών αυτών.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, δεκάδες άνθρωποι να προσπαθούν να στριμωχτούν σε ένα όχημα, χωρίς καμία απόσταση μεταξύ τους και χωρίς κανένα φόβο για την μετάδοση του ιού.
Στο εσωτερικό του οχήματος η κατάσταση είναι ίδια και χειρότερη. Σχεδόν 2 στους 10 δεν φοράνε καθόλου μάσκα και επιτίθενται φραστικά σε όσους προσπαθούσαν να το επισημάνουν, ενώ από όσους την φορούσαν, σχεδόν 6 στους 10 την φοράει λάθος ή φοράει μια παλιά λερωμένη μάσκα μόνο για το θεαθήναι.
Φυσικά, δεν γίνεται λόγος για τα υποχρεωτικά άδεια καθίσματα ενώ το “σουρεαλιστικό” σκηνικό συμπληρώνουν οι ανακοινώσεις του ΟΑΣΑ που παίζουν στα μεγάφωνα του οχήματος, τα οποία ενημερώνουν για τα μέτρα ασφαλείας και λειτουργούν σαν “πλυντήριο” για τα λάθη της διοίκησης του οργανισμού ο οποίος αδιαφορεί για την ασφάλεια τόσο των πολιτών όσο και των ίδιων των εργαζόμενων σε αυτά τους οποίους έχει αφήσει βορρά στις διαθέσεις και τον φόβο του ανώνυμου πλήθους
