Τελικά στα δύσκολα όλα βγαίνουν “στη φόρα” και δοκιμάζονται προσωπικές και επιχειρηματικές σχέσεις αλλά και τοπικοί άρχοντες, κυβερνήσεις αλλά και ολόκληροι λαοί.
Παρά το τραγικό της απώλειας εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, τελικά αυτό το μικρό πραγματάκι μας μπορεί να μας γονάτισε, αλλά μας έκανε ένα καλό! Μας ένωσε! Ποτέ ξανά όλος ο κόσμος δεν είχε ένα κοινό πρόβλημα και μια κοινή επιστημονική πρόκληση! Εκπληρώσαμε ίσως το όνειρο του Gene Roddenberry στο Star Trek!
Δυστυχώς ή ευτυχώς όμως ο SARS-CoV-2 αποκάλυψε αδιανόητες στρατηγικές και επιλογές από εξελιγμένα κράτη και “περίεργες” γνώμες από διακεκριμένους επιστήμονες του Στάνφορντ μάλιστα! Εν έτει 2020!
Διαβάσαμε πρόσφατα για τον αντίστοιχο “Τσιόδρα” της Σουηδίας να παραδέχεται ότι έγινε λάθος εκτίμηση(!) και ξεκλήρισαν τους ηλικιωμένους πολίτες που πεθαίνουν αβοήθητοι σχεδόν στους οίκους ευγηρίας της Σουηδίας. Και όλα αυτά γιατί εμπιστεύτηκαν λέει την ατομική ευθύνη των Σουηδών, που φυσικά κυκλοφορούσαν σχεδόν ελεύθεροι, λες και δεν έβλεπαν τι συμβαίνει σε όλο τον κόσμο.
Άρα, δυο τινά συμβαίνουν, είτε η κυβέρνηση εμπιστεύτηκε ένα τόσο σοβαρό θέμα σε ανίκανους ανθρώπους είτε μια ολόκληρη κοινωνία ζει σε άλλη διάσταση.
Διαβάσαμε και ακούσαμε γνώμες και άρθρα ότι υπάρχουν συνταγματικά κολλήματα στη Σουηδία και ότι το κράτος είναι υπόλογο στους πολίτες αν δεν παρέχει τις υπηρεσίες που οφείλει και μπράβο! Πρέπει αυτό να είναι παράδειγμα για όλα τα κράτη! Και για αυτό θαυμάζαμε όλοι τα κοινωνικά και κρατικά συστήματα των Σκανδιναβών και τους μνημονεύαμε συνέχεια.
Αλλά το να αφήνεις τους γονείς σου, τον παππού και γιαγιά σου στην μοίρα τους και να πεθαίνουν στα γηροκομεία είναι έγκλημα! Έστω από αμέλεια! Και για αυτό έπρεπε να κλαίνε στη Σουηδία και όχι να προετοιμάζουν οι γονείς αγωγές στο κράτος αν κλείσουν τα σχολεία.
Πάν μέτρον Άριστον έλεγαν οι προγονοί μας και όταν μένουμε τόσο αυστηρά στους τύπους ίσως χάνουμε το πνεύμα και την ουσία ενός κανόνα.
Όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι αν συνεχιστεί η καραντίνα θα καταρρεύσει το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα με ανυπολόγιστες συνέπειες και αυτό είναι ίσως το μόνο ορθό επιχείρημα του Έλληνα καθηγητή από το Στάνφορντ.
Είμαστε μπροστά σε κατακλυσμιαίο γεγονός! Ας προσέχαμε! Ας προετοιμαζόμασταν! Και ας ελπίσουμε όλα να τα κάνουμε σωστά αυτή τη φορά και να συνεχιστεί αυτή η παγκόσμια συνεργασία… κάνοντάς μας παράλληλα να καταλάβουμε ότι είμαστε ακόμα αρκετά “μικροί” απέναντι στη φύση.
Σε κάθε περίπτωση, αφαίρεσα μια χώρα από τη λίστα μου που θα μπορούσα να μείνω και είμαι ακόμα περισσότερο υπερήφανος για την Ελλάδα!
