Η ακύρωση της περικοπής των συντάξεων έχει αναδειχτεί στο μείζων θέμα της κυβέρνησης και του οικονομικού επιτελείου, καθώς προσπαθούν να “σώσουν” τουλάχιστον ένα από τα κοινωνικά στρώματα τα οποία θα “χτυπηθούν” άσχημα από τον προϋπολογισμό του 2019. Μπορεί το Μαξίμου να θριαμβολογεί πως οι θεσμοί δέχτηκαν τις προτάσεις του προϋπολογισμού και τον ενέκριναν στο σύνολο του, όμως η πραγματικότητα είναι λίγο διαφορετική.
Όπως φανερώνουν οι πληροφορίες αλλά και η ανάγνωση όλων των παραμέτρων που έρχονται από τις Βρυξέλλες, η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Οι τελικές αποφάσεις δεν έχουν παρθεί ακόμα και σίγουρα δεν έχουν ανακοινωθεί, όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για όλες τις υπόλοιπες χώρες που έχουν καταθέσει τα προσχέδια του προϋπολογισμού τους. Οι πρώτες εισηγήσεις αναμένεται να διατυπωθούν στα τέλη Νοεμβρίου προετοιμάζοντας το έδαφος για τις τελικές ανακοινώσεις οι οποίες κατά πάσα πιθανότητα θα ληφθούν στο Eurogroup της 3ης Δεκεμβρίου.
Αυτό που συνέβη είναι πως η Κομισιόν, αντίθετα με ότι συνέβη για τους προϋπολογισμούς άλλων κρατών, δεν ζήτησε επιπλέον διευκρινίσεις και υπομνήματα για τον Ελληνικό προϋπολογισμό, όπως αντίθετα έκανε από 6 χώρες: Ιταλία, Γαλλία, Βέλγιο, Ισπανία, Πορτογαλία, Σλοβενία οι οποίες ξέφυγαν από τους όρους του Συμφώνου. Το γεγονός ότι δεν ζητήθηκαν διευκρινίσεις για τον Ελληνικό προϋπολογισμό, δεν σημαίνει βέβαια και αυτόματη αποδοχή του και σε κάθε περίπτωση οι τελικές αποφάσεις θα ληφθούν και θα ανακοινωθούν στο επόμενο Eurogroup.
Το θέμα της ακύρωσης ή μη της περικοπής των συντάξεων, είναι αποκλειστικά στα χέρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς το ΔΝΤ στην πρόσφατη συνάντηση με τον υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο, έριξε το μπαλάκι στην Ευρώπη. Το “πρόβλημα” για τις επιδιώξεις της Ελλάδας είναι πως θα πρέπει να πειστούν οι “σκληροί” της Ευρωζώνης (βλ. Γερμανία και δορυφόροι της) πως η κίνηση αυτή δεν είναι αντίθετη με την πορεία των μεταρρυθμίσεων της χώρας και πως η Ελλάδα δεν άρχισε ξαφνικά να εκτρέπεται από τα συμφωνηθέντα. Μια τέτοια διαπίστωση είναι απαγορευτική για την χώρα και θα επιβαρύνει ακόμα περισσότερο το μεταμνημονιακό τοπίο.
Η λύση που δείχνει να προκρίνεται αντί για την ακύρωση της περικοπής των συντάξεων, είναι αυτή της αναστολής. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δείχνει να έχει πειστεί πως υπάρχει το δημοσιονομικό κενό που θα επιτρέψει την μη εφαρμογή του μέτρου, όμως θέλει να δημιουργήσει μια δικλείδα ασφαλείας, η οποία θα εξυπηρετήσει όλα τα μέτωπα. Από την μια της δίνει την δυνατότητα να βγάλει προς τα έξω το γεγονός πως δεν είναι προσκολλημένη αποκλειστικά στην ευημερία των αριθμών και να δώσει και ένα μήνυμα στις υπόλοιπες χώρες πως όσο συμμορφώνονται με τις υποδείξεις και δουλεύουν μαζί με την Κομισιόν, υπάρχει κοινός τόπος για κοινωνικές μεταρρυθμίσεις.
Επίσης θέλει να δώσει τον αέρα που χρειάζεται η κυβέρνηση της Ελλάδας για να εφαρμόσει την πολιτική της, επιβραβεύοντας την μέχρι στιγμής πορεία της χώρας. Τέλος θέλει να δώσει στην Γερμανία την δυνατότητα να συμφωνήσει με την αλλαγή στον σχεδιασμό, καθώς η αναστολή θα περιέχει όρους οι οποίοι θα επαναφέρουν το μέτρο στην περίπτωση που η Ελλάδα παρεκκλίνει της πορείας της. Όσο υπάρχουν τα έσοδα και τα πλεονάσματα στην χώρα οι συντάξεις δεν θα κινδυνεύσουν, και αυτό είναι το μήνυμα που θέλει να περάσει η Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς η χώρα συμμορφώνεται με τις υποδείξεις των θεσμών.
Ταυτόχρονα η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει να στείλει ένα ξεκάθαρο μήνυμα στην Ιταλία, πως η ΕΕ είναι πρόθυμη να συζητήσει ακόμα και παρεκκλίσεις από τα συμφωνηθέντα, αρκεί να υπάρχει διάθεση συνεννόησης από την μεριά των κρατών και συμμόρφωση στις οδηγίες των Βρυξελλών.
