Μπορεί η Ευρώπη (και μαζί η Ελλάδα) να ξεπέρασε τον φόβο του Grexit και όλων όσων θα ακολουθούσαν μια τέτοια εξέλιξη, όμως ο φόβος για τον απότομο κλυδωνισμό της Ευρωζώνης δεν έχει ακόμα περάσει. Οι τελευταίες εξελίξεις στην Ιταλία, απειλούν με αποσταθεροποίηση την γηραιά ήπειρο, η οποία ότι μηχανισμούς άμυνας και να έχει δημιουργήσει για να προστατευτεί από τέτοια ενδεχόμενα, δεν είναι σίγουρο πως θα αντέξει την αποχώρηση της Ιταλίας.
Οι πιθανότητες μέχρι αυτή τη στιγμή είναι προς την παραμονή της χώρας στην Ευρώπη, όμως αυτή η ισορροπία είναι οριακή και υπερβολικά εύθραυστη. Η πρόσφατα εκλεγμένη ιταλική κυβέρνηση προκαλεί διαμάχες στις αγορές προτού ακόμη αναλάβει καθήκοντα - με τρόπο που θυμίζει τις οικονομικές κρίσεις που έπληξαν την Ευρώπη μόλις πριν από μερικά χρόνια.
Τα δύο κόμματα που επικράτησαν στις Ιταλικές εκλογές, τα αντισυστημικά Πέντε Αστέρια και η Λίγκα του Βορά είναι σχεδόν έτοιμα να σχηματίσουν κυβέρνηση, αφού κατάφεραν να συμφωνήσουν για την κατανομή της εξουσίας. Οι συνομιλίες, βασισμένες στο προεκλογικό πρόγραμμα των δύο κομμάτων, περιλαμβάνει την έκδοση μιας μορφής κυβερνητικών "IOU's". Αυτά θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε ένα νόμισμα ξεχωριστό από το ευρώ, όπως περίπου προέβλεπε η λύση Βαρουφάκη την περίοδο της έντονης κρίσης του 2015, κατά την οποία η χώρα βρέθηκε με 1,5 πόδι εκτός Ευρώπης. Αυτό σημαίνει πως και το Italexit ακόμα δεν θα πρέπει να αποκλειστεί.
Η νέα Ιταλική κυβέρνηση επίσης προωθεί κοινωνικές δαπάνες οι οποίες θα χρηματοδοτηθούν με δανεισμό της χώρας. Όμως με μια οικονομία ακόμα φορτωμένη με μεγάλο δανεισμό, δύσκολα θα καταφέρει να πείσει τους ξένους επενδυτές να την στηρίξουν. Ήδη πολλοί επενδυτές έχουν αρχίσει να αμφιβάλουν για την πιστοληπτική ικανότητα της ιταλικής κυβέρνησης και έχουν ξεκινήσει την μαζική πώληση ιταλικών ομολόγων.
Στην θεωρία αυτό μπορεί να είναι μια πολύ καλή ιδέα για να αντιμετωπίσει μια χώρα τα προβλήματα ρευστότητας της, όμως μέσα στην Ευρωζώνη μια τέτοια αντιμετώπιση δεν έχει ελπίδα ύπαρξης. Από τη στιγμή που μια κυβέρνηση ελέγχει την κεντρική τράπεζα της χώρας, μπορεί να τυπώσει όσα χρήματα θέλει για να αποπληρώσει τις υποχρεώσεις και τους επενδυτές της, Όμως στην Ευρωζώνη αυτό δεν συμβαίνει. Εκεί οι 19 κυβερνήσεις βασίζονται σε μια κεντρική τράπεζα από κοινού, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Οι επενδυτές έχουν μάθει με τον σκληρό τρόπο (βλέπε κούρεμα ελληνικών ομολόγων) πως η ΕΚΤ μπορεί να μην διασώσει μεμονωμένες κυβερνήσεις, έτσι το δημόσιο χρέος εντός της Ευρωζώνης δεν είναι ποτέ χωρίς πραγματικούς κινδύνους.
Όμως η Ιταλία αποτελεί ίσως ένα μεγαλύτερο κίνδυνο για την Ευρώπη από ότι ήταν η Ελλάδα. Η Ευρωπαϊκή και παγκόσμια οικονομία δεν είναι στην ίδια κετάσταση όπως ήταν όταν ο κίνδυνος του Grexit κυριαρχούσε στις αγορές. Αφού κέρδισε την μάχη με το δολάριο για το μεγαλύτερο μέρος του 2017, το ευρώ έχει υποχωρήσει καθώς η "ευρεία οικονομική ανάκαμψη" στην ευρωζώνη φαίνεται πως "έχει κοντά πόδια". Εάν η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ εξακολουθεί να αυξάνει τα επιτόκια (με την επόμενη αύξηση να αναμένεται τον Ιούνιο), το δολάριο πρόκειται να κερδίσει έδαφος καθώς οι επενδυτές θα συνεχίσουν να αγοράζουν δολάρια. Η αμερικανική οικονομία έχει αρχίσει να φαίνεται όλο και πιο ελκυστική για τους μεγάλους διεθνείς επενδυτές οι οποίοι παίρνουν τα λεφτά τους από την Ευρώπη για να τα επενδύσουν στην αμερικανική αγορά, αφήνοντας την Ευρωζώνη χωρίς τα απαραίτητα κεφάλαια που θα ήταν απαραίτητα να σώσουν την Ιταλική οικονομία σε περίπτωση έκτακτης κρίσης.