του Γιάννη Λεοντάρη
Η Ελλάδα έχει χίλια μύρια προβλήματα που σχετίζονται με την ανάπτυξή της, κάποια από τα οποία (ενδεχομένως και τα σημαντικότερα) είναι αποτέλεσμα κακών πρακτικών που υπήρχαν επί δεκαετίες, και κάποια επειδή απλά έχουμε μάθει να πυροβολούμε τα πόδια μας γιατί… έτσι!
Μάρτυρας προβλημάτων αυτής της τελευταίας “κατηγορίας” είχα την ευκαιρία να γίνω, το περασμένο Σαββατοκύριακο, κατά τη διάρκεια ενός επαγγελματικού ταξιδιού στην Πάτρα.
Μιλώντας με συναδέλφους από τοπικά Μέσα, αλλά και με επιχειρηματικούς φορείς της πόλης, διαπίστωσα πως ο δήμαρχος της τρίτης σε μέγεθος πόλης της χώρας έχει κηρύξει, περίπου, “ανένδοτο” κατά της υγιούς επιχειρηματικής δραστηριότητας, ακόμα και όταν αυτή φέρνει άμεσα “ζεστό χρήμα” στα ταμεία του Δήμου.
Ειδικότερα, όπως έμαθα, το προσεχές καρναβάλι της Πάτρας θα είναι το πρώτο που δε θα έχει κανέναν απολύτως χορηγό. Γιατί; Γιατί το καρναβάλι “είναι του λαού, και όχι των επιχειρηματιών”! Αυτή είναι η “κεντρική ιδέα” της απάντησης του δημάρχου Πάτρας σε όποια σχετική ερώτηση του γίνεται.
Μια απάντηση που όσο “περίεργη” ακούγεται στα δικά μας αυτιά, άλλο τόσο “φυσιολογική” είναι, προφανώς, για τον δήμαρχο της πόλης, οποίος εκλέχθηκε με την υποστήριξη του ΚΚΕ, και προφανώς έχει αποφασίσει να εφαρμόσει στην πράξη την αντίθεση του συγκεκριμένου κόμματος σε οτιδήποτε αφορά την “πλουτοκρατία”…
“Δηλαδή θα του “κακόπεφτε” του δημάρχου να έβαζε χρήματα στα ταμεία του Δήμου πουλώντας, για παράδειγμα, διαφημιστικό χώρο με μικρά πανό στα κάγκελα που οριοθετούν τη διαδρομή των καρναβαλιστών, ή στη “φάσα” των αρμάτων, ή ακόμα και στην απόδοση χώρου για τη δημιουργία ενός “καρναβαλικού πάρκου” που να δημιουργείτο από τους χορηγούς; Αυτά τα χρήματα δε θα μπορούσε μετά να τα διαθέσει “για το λαό” που τόσο πολύ τον ενδιαφέρει”, ήταν η εύλογη απορία ενός πολύ γνωστού επιχειρηματία που η δραστηριότητά του έφερε και φέρνει πολύ χρήμα στην οικονομική λειτουργία της πόλης.
Μια παρόμοια στάση κρατά ο Δήμαρχος και απέναντι στο επιμελητήριο Αχαΐας, άνθρωποι του οποίου μου έλεγαν ότι εδώ και πάρα πολύ καιρό παρακαλούν το Δήμο να τους παραχωρήσει έναν από τους πάρα πολλούς αναξιοποίητους χώρους του Δήμου προκειμένου να στεγάσουν όχι μόνο ένα επιχειρηματικό πάρκο, αλλά και ένα ολόκληρο “Hub” από όπου θα συντονίζουν όλες τους τις ενέργειες οι οποίες είναι πολλές και ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες, κυρίως στον εξαγωγικό τομέα, όπου το συγκεκριμένο Επιμελητήριο είναι, όπως μου έλεγαν, το μοναδικό στην Ελλάδα που δραστηριοποιείται έντονα και συντονισμένα.
Ωστόσο, όπως μας έλεγαν, ο Δήμος μέχρι τώρα στέκεται αντίθετος με κάθε ενέργεια που θα μπορούσε να τονώσει την οικονομική ζωή της πόλης και να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας, σε μια περιοχή που τα τελευταία χρόνια έχει υποφέρει πολύ από την αποβιομηχάνιση.
Κοντολογίς, όλοι γνωρίζουμε τα οικονομικά προβλήματα που έχει η χώρα μας, και όλοι μας έχουμε μια εικόνα για την αιτία αυτών των προβλημάτων. Αυτό που σίγουρα δεν έχουμε, και δε φαίνεται να αποκτούμε σύντομα, είναι μια… χρονομηχανή με τη βοήθεια της οποίας θα μπορούσαμε να γυρίσουμε πίσω στο χρόνο να να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα του παρελθόντος, με βάση τη μετέπειτα γνώση.
Αυτό λοιπόν που μπορούμε να κάνουμε είναι να κοιτάξουμε τί γίνεται από εδώ και στο εξής. Και στο πλαίσιο αυτό, το χειρότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να πυροβολούμε τα ίδια μας τα πόδια, στο πλαίσιο μιας αναχρονιστικής αντίληψης τύπου «πας μη Έλλην, βάρβαρος» που την έχουμε “μετατρέψει” σε “κάθε επιχειρηματίας είναι “πλουτοκράτης”.
Σαφέστατα υπάρχουν επιχειρηματίες με σωστή και λάθος νοοτροπία, επιχειρηματίες που επιλέγουν την “εύκολη λύση” της απασχόλησης Ελλήνων και αλλοδαπών (κυρίως) εργαζομένων με “υπερελαστικές” σχέσεις εργασίας και αποδοχές “χαρτζιλίκι”, και εκείνων που επιλέγουν την πολύ πιο “δύσκολη” και σαφώς πιο δαπανηρή επιλογή να δώσουν δουλειά στους Έλληνες εργαζόμενους με ικανοποιητικούς εργασιακούς και οικονομικούς όρους με βάση τα σημερινά οικονομικά δεδομένα.
Αυτό όμως δε σημαίνει ότι όλοι οι επιχειρηματίες πρέπει να μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι και η δραστηριότητα όλων να θεωρείται περίπου ως ανεπιθύμητη…
