Την εκτίμηση ότι δεν μπορεί να υπάρξει μεγάλη απομείωση του ελληνικού χρέους εξέφρασε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης καθώς όπως εξήγησε, και οι δανειστές μας είναι το ίδιο υπερχρεωμένοι, ενώ συμπλήρωσε ότι πρέπει να εξευρεθεί μια πανευρωπαϊκή λύση που θα αφορά όλες τις χώρες.
Ειδικότερα, στην παρέμβαση του στην νεοσυσταθείσα υποεπιτροπή της διαρκούς Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων, που διερευνά το θέμα της απομείωσης του ελληνικού χρέους, ο Γιάννης Δραγασάκης τόνισε παράλληλα την ανάγκη να υπάρξει συνταγματική πρόβλεψη για το ύψος του χρέους, ώστε καμία κυβέρνηση να μην μπορεί να το υπερβαίνει.
«Ακόμα και την καλύτερη λύση να πετύχουμε έχουμε την ιδιαιτερότητα ότι οι δανειστές μας είναι και οι ίδιοι υποχρεωμένοι. Δεν θεωρώ εύκολο λοιπόν να υπάρξει μεγάλη απομείωση του χρέους χωρίς και οι άλλες χώρες που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα να έχουν και την ανάλογη μεταχείριση. Άρα πρέπει να έρθουμε σε ένα καλύτερο επίπεδο και να διεκδικήσουμε από κοινού την αντιμετώπιση του, ώστε να υπάρξει μια πανευρωπαϊκή λύση που θα τους αφορά όλους», επισήμανε.
«Δεν θεωρώ λύση την αγιοποίηση ή δαιμονοποίηση του δημοσιονομικού προβλήματος. Όταν δανείζεσαι μάλλον υπάρχει πρόβλημα. Μήπως λοιπόν πρέπει να μπει στην συνταγματική μεταρρύθμιση και ένα όριο στο χρέος; Άλλες χώρες, όπως το Εκουαδόρ το έχουν κάνει. Δεν μπορεί να υπάρχει δανεισμός απεριόριστα.
Η απομείωση του χρέους είναι ένα πολύ κρίσιμο ζήτημα και δεν μπορεί να απέχει από τις διαδικασίες η κοινοβουλευτική συμμετοχή. Εμπλέκονται και άλλα κοινοβούλια και η συζήτηση του θα πάρει μάκρος», απάντησε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και συμπλήρωσε: «Δεν πρέπει αυτή η Επιτροπή να είναι φόρουμ αντιπαραθέσεων. Αν καταφέρουμε να διαμορφωθούν, αν όχι ταυτόσημες, έστω συγκλίνουσες απόψεις, αυτό θα βοηθήσει.
Μιλάμε για ένα πρόβλημα, ο χρόνος του οποίου δεν ταυτίζεται με τον πολιτικό χρόνο των κυβερνήσεων. Δηλαδή, το θέμα του χρέους μετριέται με δεκαετίες και σε ό,τι αφορά την ωρίμανση του προβλήματος και σε ό,τι αφορά τη διέξοδο από το πρόβλημα αυτό. Έχουμε μια συμφωνία του Eurogroup που εξ’ ορισμού ορίζει τρεις χρόνους: Άμεσα μέτρα, μέτρα μεσοπρόθεσμου χαρακτήρα και μια συζήτηση για το πώς το χρέος θα καταστεί μακροχρόνια βιώσιμο.
Επομένως, ακόμα και να έρθουν πολύ ευνοϊκά τα πράγματα, μιλάμε για μια διαδικασία που εξ ορισμού πάει και πέρα από το 2018. Με αυτήν την έννοια, κύριε Πρόεδρε, θα πρότεινα να σκεφτείτε και το θέμα της διάρκειας της Επιτροπής, μήπως να μείνει ανοιχτός ο ορίζοντας.».
