Σε δημόσια διαβούλευση θέτει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τις κατευθύνσεις που προτείνει για το χειρισμό των κόκκινων δανείων, κυρίως, αυτών που έχουν χορηγηθεί με εμπράγματες εξασφαλίσεις ακινήτων.
Το έγγραφο κατευθύνσεων για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια πραγματεύεται τις βασικές πτυχές που αφορούν τη στρατηγική, τη διαχείριση και το λειτουργικό πλαίσιο, οι οποίες αποτελούν καθοριστικό παράγοντα για την επιτυχημένη ρύθμισή τους. Παρέχει συστάσεις προς τις τράπεζες και καθορίζει ορισμένες βέλτιστες πρακτικές που έχει εντοπίσει η τραπεζική εποπτεία της ΕΚΤ και οι οποίες θα αποτελέσουν τις εποπτικές προσδοκίες της ΕΚΤ στο μέλλον.
Το έγγραφο κατευθύνσεων συνιστά στις τράπεζες με υψηλό επίπεδο μη εξυπηρετούμενων δανείων να θεσπίσουν μια σαφή στρατηγική που να είναι ευθυγραμμισμένη με το επιχειρηματικό τους σχέδιο και το πλαίσιο διαχείρισης κινδύνων τους για την αποτελεσματική αντιμετώπιση και εν τέλει τη μείωση του επιπέδου τους με αξιόπιστο, εφικτό και έγκαιρο τρόπο.
Η στρατηγική των τραπεζών θα πρέπει να περιλαμβάνει τον καθορισμό ποσοτικών στόχων ανά χαρτοφυλάκιο και ένα αναλυτικό σχέδιο εφαρμογής. Το έγγραφο κατευθύνσεων καλεί τις τράπεζες να θεσπίσουν κατάλληλες δομές διαχείρισης και λειτουργίας, για να παρέχουν αποτελεσματικές μονάδες διευθέτησης κόκκινων δανείων. Αυτό θα πρέπει να γίνει με τη στενή συνεργασία της διοίκησης των τραπεζών, με τη συγκρότηση ειδικών μονάδων διευθέτησης ΜΕΔ και με τον καθορισμό σαφών πολιτικών που συνδέονται με τις μονάδες αυτές.
Το έγγραφο κατευθύνσεων παρέχει βιώσιμες βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες επιλογές ρύθμισης οφειλών, με σκοπό την επαναφορά του ανοίγματος σε κατάσταση βιώσιμης αποπληρωμής. Επίσης, καθοδηγεί τις τράπεζες ως προς τον τρόπο υπολογισμού της απομείωσης και των διαγραφών, σύμφωνα με διεθνείς συστάσεις. Το εν λόγω έγγραφο παρουσιάζει, επίσης, τις πολιτικές, τις διαδικασίες και τις δημοσιοποιήσεις, που θα πρέπει να εφαρμόζουν οι τράπεζες, όταν αποτιμούν ακίνητα που διακρατούνται ως εξασφαλίσεις για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια.
Το έγγραφο θα χρησιμοποιηθεί από τους εποπτικούς φορείς ως βάση για την αξιολόγηση του τρόπου με τον οποίο οι τράπεζες αντιμετωπίζουν τα κόκκινα δάνεια ως μέρος του τακτικού εποπτικού διαλόγου.
