Περισσότεροι από τους μισούς νέους Ευρωπαίους, ηλικίας 16-30, αισθάνονται περιθωριοποιημένοι στη χώρα τους λόγω της οικονομικής κρίσης, αλλά λίγοι θέλουν να μετακινηθούν στο εξωτερικό για να βρουν πιο εύκολα δουλειά, σύμφωνα με την πιο πρόσφατη δημοσκόπηση του Ευρωβαρόμετρου. Παρόλα αυτά, το σύνολο σχεδόν των ερωτηθέντων ζήτησε να μάθει για την ΕΕ και τη λειτουργία των θεσμών της.
Κατά την έρευνα του Ευρωβαρόμετρου, όπου ρωτήθηκαν 10.294 Ευρωπαίοι ηλικίας 16-30 από 28 κράτη μέλη της ΕΕ μεταξύ 9 και 25 Απριλίου 2016, διαπιστώθηκαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των χωρών όσον αφορά στα περισσότερα από τα θέματα που αντιμετωπίζονται.
Αίσθημα αποκλεισμού λόγω κρίσης
Η μεγάλη πλειοψηφία των ερωτηθέντων από 20 χώρες αισθάνονται αποκλεισμένοι, αν και υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των χωρών. Όπως ήταν αναμενόμενο, τα ποσοστά απογοήτευσης είναι πολύ υψηλά σε χώρες που πλήττονται περισσότερο από την κρίση. Ωστόσο, στην ΕΕ ως σύνολο, λίγοι νέοι άνθρωποι (15%) νιώθουν πραγματικά την ανάγκη να εγκαταλείψουν τη χώρα τους λόγω της κρίσης.
Απρόθυμοι και για σπουδές, και για δουλειά σε άλλη χώρα
Σύμφωνα με την έρευνα, το 61% των νέων στην ΕΕ δεν θέλουν να σπουδάσουν ή να εργαστούν σε άλλη χώρα της ΕΕ, ενώ το 32% θα ήθελε να το κάνει. Σε όλη την ΕΕ το 88% των ατόμων ηλικίας 16 έως 30 έχουν ποτέ ταξιδέψει σε άλλη χώρα της ΕΕ για σπουδές ή εργασία.
Επίσης, το 90% των ερωτηθέντων πιστεύουν ότι είναι σημαντικό να μάθουν για την ΕΕ και τη λειτουργία των θεσμών της και μόλις πάνω από τους μισούς (51%) να δηλώνουν ότι το να ψηφίζουν στις ευρωπαϊκές εκλογές είναι ο καλύτερος τρόπος για να συμμετέχουν αποτελεσματικά στη δημόσια ζωή στην ΕΕ.
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης «πρόοδος για τη δημοκρατία»
Τέλος, σύμφωνα με την έρευνα του Ευρωβαρόμετρου, μεταξύ των νέων Ευρωπαίων που είναι πολύ δραστήρια στα κοινωνικά δίκτυα, μια σχετική πλειοψηφία (46%) πιστεύουν ότι τα δίκτυα αυτά αντιπροσωπεύουν «πρόοδο για τη δημοκρατία, επειδή επιτρέπουν σε όλους να λάβουν μέρος σε δημόσια συζήτηση».
Αντίθετα, το 27% πιστεύουν ότι τα κοινωνικά δίκτυα αποτελούν «κίνδυνο για τη δημοκρατία, λόγω της ακατάλληλης χρήσης που μπορεί να γίνει των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα».