της Μαρίας ΛΑΖΑΡΙΜΟΥ*
Το debate, της Δευτέρας, ανάμεσα στον Αλέξη Τσίπρα και τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη, φαίνεται να μην ανέδειξε κάποιο ξεκάθαρο νικητή, εκτός ίσως από το ίδιο το debate και την πρωτόγνωρη για τα Ελληνικά πολιτικά και τηλεοπτικά δεδομένα δομή του.
Σίγουρα ήταν πιο ουσιαστικό από το προηγούμενο, λιγότερο ανιαρό και κουραστικό. Παρόλο το ενδιαφέρον του όμως, είδαμε να υπολείπεται από τα αντίστοιχα του εξωτερικού, όπου πολιτικοί και δημοσιογράφοι έχουν συνηθίσει σε τέτοιες μορφές διαλόγου. Ως εκ τούτου υπήρχαν στιγμές αμηχανίας, σκηνοθετικές ατέλειες και άλλα τέτοια μικροπροβλήματα.
Μια ακόμα ενδιαφέρουσα πτυχή του χθεσινού debate ήταν ότι χρησιμοποιήθηκαν αρκετοί συμβολισμοί, όπως για παράδειγμα: η χρήση γραβάτας (παλιό) ή η απουσία της (νέο), η τοποθέτηση του Αλέξη Τσίπρα στα αριστερά του κάδρου και του Βαγγέλη Μεϊμαράκη στα δεξιά, καθώς και η στάση του σώματος των δύο αντιπάλων. Σε ότι αφορά τη στάση του σώματος είδαμε τον κο. Μεϊμαράκη να στέκεται σταθερός προς τα μπροστά και μόνο λίγες φορές γύρισε το σώμα του προς το μέρος του αντιπάλου του, ενώ ο κος Τσίπρας στην αρχή σχεδόν γύριζε την πλάτη στον αντίπαλό του, γυρνώντας προς το μέρος του μόνο προς το τέλος.
Ο συντονιστής Πάνος Χαρίτος φάνηκε πιο χαλαρός και ευέλικτος αυτή τη φορά, εγκαταλείποντας την αυστηρότητα και την τυπολατρία που είχε επιλέξει στο προηγούμενο debate.
Στην ουσία, τώρα, των εμφανίσεων των αντιπάλων.
Σε ότι αφορά το περιεχόμενο, νικητής ήταν ο Βαγγέλης Μειμαράκης. Δυστυχώς όμως σύμφωνα με τη θεωρία της επικοινωνίας και των ΜΜΕ αυτό που κερδίζει τις εντυπώσεις είναι κατά 80% η εμφάνιση και μόνο κατά 20% το περιεχόμενο. Το καλό περιεχόμενο για να περάσει αποτελεσματικά στον ψηφοφόρο, πρέπει να υποστηρίζεται και από αντίστοιχα καλή και «εύγλωττη» σκηνική παρουσία. Στα προεκλογικά debates που σαν πρωταρχικό στόχο έχουν τη δημιουργία εντυπώσεων κυρίως στους αναποφάσιστους η γλώσσα του σώματος παίζει πολύ μεγάλο ρόλο.
Στο πλαίσιο αυτό, ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης: στο πρώτο μέρος έδειχνε σφιγμένος και ανέκφραστος, σχεδόν θυμωμένος (που ήταν καθώς απεδείχθη στη συνέχεια) σε κάποια σημεία. Σα να είχε καταπιεί μπαστούνι ρε παιδάκι μου…όπως θα έλεγε χαρακτηριστικά και ο ίδιος Τα χαμόγελά του ήταν βεβιασμένα και δεν έδειχνε άνεση. Θα μπορούσε να είχε χρησιμοποιήσει το χρόνο που φαινόταν και εκείνος στο πλάνο, ενώ απαντούσε ο αντίπαλός για να δώσει κάποια μη-λεκτικά μηνύματα, κάτι που άρχισε να κάνει αργότερα, όταν πήρε τα πάνω του προς το τέλος. Μια ιδιαίτερα καλή του στιγμή που τόνωσε και το ενδιαφέρον ήταν όταν διαμαρτυρήθηκε στο σκηνοθέτη ότι «σα να ψήλωσε ο κύριος Τσίπρας» οπότε και ζωντάνεψε το στυλ του και πήρε τον έλεγχο του στιγμιότυπου. Αντίθετα ενώ αν διαβάσει κανείς την καταληκτική του παρατήρηση δύσκολα θα διαφωνήσει επί της ουσίας, δυστυχώς όμως η τηλεοπτική της εκφορά δεν έβγαζε όραμα, πάθος, συναίσθημα. Ίσως και λόγω της κούρασης γιατί κάτι τέτοιο δεν έβγαλε ούτε ο Αλέξης Τσίπρας.
Ο οποίος Αλέξης Τσίπρας αντίθετα, ξεκίνησε συμπαθητικά, με ηγετική φυσιογνωμία και ευχάριστη παρουσία. Γέμιζε το πλάνο, ήταν κινητικός και εκφραστικός. Όμως όσο προχωρούσε το debate φάνηκε να τον κυριεύει το στρες (σημάδι οι αμήχανες κινήσεις και η αυξημένη κατανάλωση νερού), ενώ δεν απέφυγε το συνοφρυωμένο και τραβηγμένο ύφος που είχε την προηγούμενη φορά. Το χαμόγελό του, ενώ στην αρχή ήταν συμπαθητικό, στο τέλος κατέληξε να φαίνεται υπεροπτικό, απαξιωτικό και ειρωνικό.
ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΚΟΙΝΟΥ
Η αντίδραση του κοινού όπως φάνηκε από ανάλυση του Twitter κατά τη διάρκεια του debate ήταν ως επί το πλείστον αρνητική τόσο για το ίδιο το debate όσο και για τους πολιτικούς αρχηγούς, παρότι οι χρήστες των social media ασχολήθηκαν πιο έντονα σε σχέση με το πρώτο debate.
Εξερχόμενοι από το Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ, οι δύο πολιτικοί αρχηγοί έδωσαν την τελευταία μάχη της βραδιάς, από την οποία νικητής βγήκε ο Αλέξης Τσίπρας, με το χαμόγελο και τη χαλαρότητά του, ενώ κέρδισε πόντους επαινώντας το debate και τον πολιτικό πολιτισμό. Αντίθετα, ήταν λάθος του κου Μεϊμαράκη να βγάλει γκρίνια εναντίον της ΕΡΤ και της διοίκησης της, τόσο για τη σκηνοθεσία όσο και την ουσία της εκπομπής που έβγαλε μονομερώς αρνητικά μηνύματα εναντίον του λίγες μόνο ώρες πριν το debate. Χωρίς να αμφισβητείται η δίκαιη αγανάκτησή του, δεν θα έπρεπε να εκφραστεί από τον ίδιο εκείνη τη στιγμή, καθώς δεν έπρεπε η τελευταία του λέξη να βγάζει αρνητικότητα, ενώ είχε αυτήν την τελευταία ευκαιρία να επηρεάσει θετικά επαναλαμβάνοντας το βασικό του μήνυμα και κερδίζοντας και εκείνος αντίστοιχους πόντους.
Συνεπώς αν οπωσδήποτε η χθεσινή μητέρα των τηλεοπτικών προεκλογικών μαχών πρέπει οπωσδήποτε να αναδείξει νικητή, αυτός δεν είναι κάποιος από τους δύο μονομάχους, οι οποίοι στη καλύτερη περίπτωση σημείωσαν Χ, αλλά η ίδια η τηλεμαχία, η όπως λέμε στα… ελληνικά… debate.
