ειδικού συνεργάτη
Μπορεί ο Αντώνης Σαμαράς να δηλώνει ότι επιθυμεί “μεγάλη συνεννόηση” και την επίτευξη συμφωνίας της κυβέρνησης με τους εταίρους, ωστόσο η εικόνα που υπάρχει στο επιτελείο του είναι μάλλον αντίθετη.
Όπως πληροφορείται το EMEAgr, ο κ. Σαμαράς και οι συνεργάτες του εκτιμούν ότι ο κίνδυνος να τιναχθεί στον αέρα η διαπραγμάτευση και η Ελλάδα να βρεθεί μετέωρη είναι υπαρκτός, κυρίως λόγω των χειρισμών του υπουργού Οικονομικών, Γιάνη Βαρουφάκη ή των αντιδράσεων στελεχών που ανήκουν στο ριζοσπαστικό χώρο του ΣΥΡΙΖΑ.
Επιπλέον, μια ομάδα συνεργατών του προέδρου της ΝΔ φαίνεται ότι δεν έχει εγκαταλείψει ακόμη την ιδέα της “αριστερής παρένθεσης” ή διότι εκτιμά πως με μια αποτυχία της κυβέρνησης Τσίπρα θα δικαιωθεί η πολιτική της κυβέρνησης Σαμαρά.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον, όμως, έχει το γεγονός ότι οι σχέσεις του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης με τον Ζαν Κλωντ Γιουνκέρ, οι οποίες είναι γνωστό ότι ήταν άριστες, έχουν διαταραχθεί το τελευταίο χρονικό διάστημα, με αφορμή τη διαπραγμάτευση για το ελληνικό ζήτημα.
Οι τελευταίοι “εναγκαλισμοί” του προέδρου της Κομισιόν με τον Έλληνα πρωθυπουργό έχουν ενοχλήσει ιδιαίτερα τον πρόεδρο της ΝΔ και το περιβάλλον του, καθώς θεωρούν ότι σταδιακά ο Γιούνκερ απομακρύνθηκε από τον Αντώνη Σαμαρά και υποδέχθηκε θετικά τον Αλέξη Τσίπρα, παρά το γεγονός ότι η αμφιθυμία του Έλληνα πρωθυπουργού και η αναποφασιστικότητά του δεν βοηθούν στη διαπραγμάτευση.
Κι όμως, ο Γιούνκερ εμφανίζεται ουσιαστικά ως “γεφυροποιός” ανάμεσα στην Ελλάδα και στους “σκληρούς” της Ευρώπης και μοιάζει διατεθειμένος να δρέψει τις δάφνες μιας συμφωνίας Ελλάδας-δανειστών, επικαλούμενος το κοινό ευρωπαϊκό καλό. Και αυτό, παρά τη συχνή επικοινωνία του στο παρελθόν με τον κ. Σαμαρά και τις προειδοποιήσεις που απηύθυνε ο πρόεδρος της ΝΔ στον Ευρωπαίο αξιωματούχο για τους χειρισμούς της κυβέρνησης Τσίπρα.
Έτσι, οι σχέσεις Σαμαρά-Γιούνκερ φέρονται να έχουν διαταραχθεί σημαντικά και πλέον να μην υπάρχει σημείο επαφής μεταξύ των δύο πολιτικών, παρά το γεγονός ότι και οι δύο επιπλέον ανήκουν τόσο στο συντηρητικό χώρο (Λαϊκό Κόμμα) όσο και στην κατηγορία των παραδοσιακών “φιλοευρωπαϊστών”, ενώ τους συνέδεε και μια ιδιαίτερη, προσωπική φιλία.
