Ως “απίθανο” χαρακτηρίζει το ενδεχόμενο διαγραφής του ελληνικού χρέους προς την Ευρωζώνη ο αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, Όλι Ρεν, σε συνέντευξή του στο πρακτορείο Bloomberg.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, “η Ελλάδα είναι απίθανο να επιτύχει οποιαδήποτε διαγραφή τους χρέους που οφείλει στην Ευρωζώνη και θα πρέπει, αντί τούτου, να εστιάσει σε μία πιθανή ανακούφιση του χρέους με τη μορφή μεγαλύτερων περιόδων αποπληρωμής του”.
Και σημειώνει: “Δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να υπάρξει ένα κλασικό ‘κούρεμα’ του κεφαλαίου. Αντί τούτου, θα περίμενα ότι οι χώρες της Ευρωζώνης θα εξέταζαν μάλλον τρόπους και μέσα βελτίωσης της βιωσιμότητας του χρέους με την περαιτέρω επιμήκυνση των λήξεων των δανείων|.
Επίσης, ο Όλι Ρεν δήλωσε ότι η νέα ελληνική κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές θα έχει περιορισμένο πεδίο χαλάρωσης της δημοσιονομικής λιτότητας και των όρων απελευθέρωσης της αγοράς. “Η προσωπική μου άποψη είναι ότι δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια κινήσεων κατά την επαναδιαπραγμάτευση των όρων του προγράμματος οικονομικής προσαρμογής”.
Προειδοποίησε επίσης για το ενδεχόμενο να μη σχηματισθεί κυβέρνηση μετά τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, λέγοντας ότι η Ελλάδα πρέπει να αποφύγει μία επανάληψη του 2012, όταν το πολιτικό αδιέξοδο οδήγησε σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις μέσα σε έξι εβδομάδες, στη διακοπή του προγράμματος χρηματοδότησης και στη φημολογία ότι η χώρα μπορεί να αναγκαζόταν να φύγει από το ευρώ.
Ακόμα σημείωσε ότι αν και η Ευρωζώνη είναι καλύτερα εξοπλισμένη σήμερα σε σχέση με τρία χρόνια πριν για να χειρισθεί την όποια ελληνική αναταραχή, αυτό δεν κάνει πιο εύλογη την άποψη μίας αποχώρησης της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, και κάλεσε τους ξένους πολίτες και επενδυτές να κάνουν διάκριση μεταξύ πολιτικού θορύβου και οικονομικής πραγματικότητας, σημειώνοντας ότι όλα τα κύρια πολιτικά κόμματα της Ελλάδας στηρίζουν τη συμμετοχή της στην Ευρωζώνη.
Τέλος, δήλωσε ότι έχει συναντηθεί με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, και υπογράμμισε ότι το σύνολο της ελληνικής πολιτικής τάξης πρέπει να εστιάσει στη βασική πρόκληση να μειωθεί ο ρόλος των κατεστημένων συμφερόντων στην Ελλάδα και να δημιουργηθεί ένα εθνικό σύστημα “καλής και δίκαιης διακυβέρνησης”.
