του Αιμίλιου ΠΕΡΔΙΚΑΡΗ
Λιγότερες από 15 μέρες έμειναν για τις αυτοδιοικητικές εκλογές και 20 μέρες για τις ευρωεκλογές και το πολιτικό σκηνικό προοιωνίζει για ένα άγνωστο και απρόβλεπτο τοπίο μετά τις κάλπες.
Η ΝΔ επιχειρεί να παρουσιαστεί ως η ηγέτιδα δύναμη, όχι τόσο διότι έχει τη μεγαλύτερη συμμετοχή στον κυβερνητικό συνασπισμό, αλλά διότι επιδιώκει την πρωτιά. Εμφανίζει εαυτόν ως δύναμη σταθερότητας και θεσμικών αλλαγών, με τον πρωθυπουργό να παρουσιάζει αύριο προτάσεις για τη συνταγματική αναθεώρηση και αλλαγές στο πολιτικό σύστημα. Μολαταύτα, σε οποιαδήποτε άλλη μεταπολιτευτική πολιτική περίοδο, οι επιδόσεις της, αλλά και η σύγχυση στα στελέχη της και η ανάγκη να υποστηρίξουν πολιτικές που στο παρελθόν είχαν αποδοκιμάσει δημιουργεί πρόβλημα ανάλογο – έστω και σε μικρότερο βαθμό – με αυτό που έζησε το ΠΑΣΟΚ τα προηγούμενα χρόνια, εισπράττοντας (και) την κυβερνητική φθορά.
Από την άλλη πλευρά, ο ΣΥΡΙΖΑ για μία ακόμη φορά επενδύει στα εύκολα λόγια, αφού οι εξαγγελίες Τσίπρα για "δωρεάν ηλεκτρικό ρεύμα και πετρέλαιο θέρμανσης στις άπορες οικογένειες" ηχεί πολύ ωραία στα αυτιά όλων. Είναι αλήθεια, άλλωστε, ότι ήταν μια εξαγγελία που συμπεριλήφθηκε και στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για τις εθνικές εκλογές του 2012 και την «ξαναζέστανε» τώρα ο πρόεδρός του. Η ουσία είναι, πάντως, ότι αδυνατεί να δώσει σαφείς απαντήσεις για καίρια ζητήματα, ενώ ο διχασμός με την "Αριστερή Πλατφόρμα" για το θέμα της Ευρωζώνης επιτείνει τη σύγχυση ιδεών και απόψεων.
Στη μέση αυτών βρίσκεται το ΠΑΣΟΚ, το οποίο αποτελεί τον "άγνωστο Χ" των εκλογών. Η κίνηση υψηλού πολιτικού ρίσκου από τον Ευάγγελο Βενιζέλο να θέσει ζήτημα αποχώρησης από την κυβέρνηση σε περίπτωση κακής εκλογικής επίδοσης μαρτυρά αμηχανία, ενώ οι "παπανδρεϊκοί" ετοιμάζονται – όπως ψιθυρίζεται στους διαδρόμους της Χαριλάου Τρικούπη – να πάρουν τη ρεβάνς μετά τις ευρωεκλογές. Το πρόβλημα για το ΠΑΣΟΚ φαίνεται ότι είναι βαθύτερο, καθώς είτε ως ΠΑΣΟΚ είτε ως «Ελιά» είτε ως οτιδήποτε άλλο, έχει απωλέσει το διακριτό ιδεολογικό του στίγμα μετά τη συγκυβέρνηση με τη Ν.Δ.
Όσο για το Ποτάμι, δεν θα δείξει η ευρω-κάλπη αν θα αποτελέσει την έκπληξη, αλλά η ικανότητά του να σταθεί στο χρόνο και να κεφαλαιοποιήσει πολιτικά ένα τυχόν θετικό αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές. Το οποίο και φαίνεται πολύ πιθανό, ιδιαίτερα διότι ο κόσμος αισθάνεται ότι δεν μπορεί να εμπιστευθεί παραδοσιακές επιλογές και αναζητεί εναγωνίως το νέο και άφθαρτο.
Το οποίο νέο δεν μπορεί να βρει, όπως φαίνεται, ούτε στη ΔΗΜΑΡ ούτε στους Ανεξάρτητους Έλληνες, οι οποίοι δείχνουν – τουλάχιστον στις δημοσκοπήσεις – να ξεφουσκώνουν σε σχέση με τις εκλογικές επιδόσεις Μαΐου και Ιουνίου του 2012.
Ιδιαίτερη περίπτωση αποτελεί το ΚΚΕ, το οποίο, είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί κάποιος με τις απόψεις του, παραμένει σταθερό σ’ αυτές. Πράγμα που πιθανότατα θα του δώσει πόντους στην εκλογική μάχη – παραδοσιακά, άλλωστε, συγκεντρώνει υψηλά ποσοστά στις ευρωεκλογές.
Από εκεί και πέρα, το πώς θα διαμορφωθεί το πολιτικό τοπίο μετά τις κάλπες, έχουμε ακόμη καιρό για να το συζητήσουμε. Ας δούμε πρώτα το αποτέλεσμα. Διότι αποτέλεσμα με δημοσκοπήσεις όπου οι μισοί ερωτώμενοι κλείνουν το τηλέφωνο και οι άλλοι μισοί… κάνουν πλάκα, ενώ οι αναποφάσιστοι είναι στα ύψη, προοιωνίζεται ως εξίσωση με πολλούς συντελεστές.