του Γιάννη ΔΙΟΝΑΤΟΥ
Το μέγεθος της Ελλάδας και το μικρό βάθος της αγοράς συνολικά αποτελούν αναμφίβολα τροχοπέδη για τις ελληνικές startup, ιδιαίτερα αυτές που στοχεύουν σε ένα μεγαλύτερο πελατειακό κοινό, το οποίο προφανώς και δεν μπορεί να βρεθεί στην Ελλάδα.
Αυτό εξάλλου προκύπτει ως εκτίμηση, από μια μικρή “γεύση” που αποκτήσαμε από την βρετανική startup σκηνή, η καρδιά της οποίας κτυπά στο Λονδίνο, γνωρίζοντας τόσο το τοπικό “οικοσύστημα” όσο και την ελληνική “παροικία” του. Όλα κινούνται σε διαφορετικούς ρυθμούς και αυτό σίγουρα αφορά στο μέγεθος και στη δυναμική της πόλης, αλλά και στον επαγγελματικό τρόπο που έχουν προσεγγίσει το συγκεκριμένο οικοσύστημα, συνολικά, οι εμπλεκόμενοι σε αυτό.
Ταυτόχρονα θα πρέπει να επισημαίνουμε ότι το πιο εντυπωσιακό στοιχείο, ίσως, να είναι ο τρόπος με τον οποίο οι επαγγελματίες που βρίσκονται σε αυτές τις εκδηλώσεις προσεγγίζουν τους startuper και όχι μόνο. Εδώ ωστόσο θα πρέπει να τονίσουμε ότι οι fund managers των μεγάλων “σπιτιών” εμφανίζονται επιφυλακτικοί για όλο αυτό που συμβαίνει στο Λονδίνο και κρατούν σε αυτή τη φάση αποστάσεις ασφαλείας. Όμως αυτό που δεν κατανοούν είναι ότι ο ήχος της “καρδιάς” της βρετανικής startup σκηνής, στο Λονδίνο, ακούγεται πιο δυνατά από ότι αυτοί νομίζουν και εκτιμούν.
Στο πλαίσιο αυτό η startup σκηνή στο Λονδίνο συγκεντρώνει το ενδιαφέρον, ταυτόχρονα, τόσο των startuper, όσο και των επενδυτών από όλη – και όχι μόνο – την Ευρώπη και ως εκ τούτου δίκαια διεκδικεί τον τίτλο της πρωτεύουσας των ευρωπαϊκών startup εταιρειών.
Ως εκ τούτου οι ελληνικές startup εταιρείες θα πρέπει να τολμήσουν το “άνοιγμα” στην startup σκηνή του Λονδίνου και να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους και τις αντοχές τους σε ένα περιβάλλον επενδυτικό που συνέχεια βρίσκεται στο “κόκκινο”.
Εξάλλου στο πήγαινε η απόσταση μεταξύ Λονδίνου και Αθήνας είναι μόλις δυο ώρες (πονηρό σχόλιο). Τολμήστε το λοιπόν, κάποιοι εξάλλου ήδη βρίσκονται εκεί και επιχειρούν.
