ειδικού τραπεζικού συνεργάτη
Σε συμφωνία για τον τρόπο που θα γίνονται εφεξής οι διασώσεις των τραπεζών κατέληξε η Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα το πρωί στο Στρασβούργο, μετά από εξάμηνες διαπραγματεύσεις.
Η συμφωνία προβλέπει ότι αρχικά το κόστος της διάσωσης μίας προβληματικής τράπεζας θα αναλαμβάνουν οι μέτοχοι, οι ομολογιούχοι και οι μεγαλοκαταθέτες (bail-in).
Στη συνέχεια, απώλειες θα υφίστανται οι μη ασφαλισμένες καταθέσεις (άνω των 100.000 ευρώ) φυσικών προσώπων και μικρών εταιρειών, αν η συμμετοχή των προηγούμενων μερών δεν είναι αρκετή.
Όταν ολοκληρωθεί η εσωτερική διάσωση και απαιτούνται επιπλέον κεφάλαια, τότε θα προβλέπεται η επιλογή για τα κράτη να ανακεφαλαιοποιήσουν μία τράπεζα με δημόσια κεφάλαια, αλλά σε ποσοστό που δεν θα ξεπερνά το 5% των υποχρεώσεων/επισφαλειών του, και πάντα υπό την έγκριση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η συμφωνία θα ισχύσει για όλη την ΕΕ από το 2015, ενώ το bail in θα ισχύσει από το 2016, δηλαδή δύο χρόνια νωρίτερα από την προηγούμενη απόφαση.
Ο Επίτροπος Μισέλ Μπαρνιέ ανήρτησε στο Twitter μετά την κατάληξη σε συμφωνία: ”Μεγάλο βήμα απόψε – Οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι δεν θα χρειαστεί να πληρώσουν στο μέλλον τα λάθη των τραπεζιτών”.
Πάντως, η συμφωνία της ΕΕ για την αναθεώρηση του τρόπου διασώσεων των τραπεζών έχει προκαλέσει αν όχι αντιδράσεις σίγουρα αμηχανία, ιδίως στις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας, όπου αντιμετωπίζονται και τα μεγαλύτερα τραπεζικά προβλήματα, καθώς θεωρείται ότι μεταφέρει την ευθύνη για την πορεία μίας τράπεζας στους απλούς πολίτες-καταθέτες παρά στους ίδιους τους ιδιοκτήτες ή τους διαχειριστές των τραπεζών.
Πολλοί, μάλιστα, προειδοποιούν ότι η απόφαση μπορεί να αποτελέσει “κερκόπορτα” για σημαντική μεταφορά κεφαλαίων από τις τράπεζες της περιφέρειας, οι οποίες αντιμετωπίζουν ήδη σημαντική διαρροή καταθέσεων, ενδυναμώνοντας τον “σκληρό πυρήνα” του ευρώ, καθώς οι τράπεζες του ευρωπαϊκού Βορρά εμφανιζόνται ισχυρότερες και συνεπώς λιγότερο πιθανό να υποστούν μία διαδικασία διάσωσης με τη συμμετοχή των μετόχων, των ομολογιούχων ή των καταθετών τους.
Χρήσιμο είναι επίσης να αναφερθεί ότι ήδη από την διαχείριση της κρίσης στην Κύπρο, οι αποφάσεις της ΕΕ για τις διασώσεις των ευρωπαϊκών ιδρυμάτων κάνει τους διαχειριστές των αντίστοιχων αμερικανικών, κινεζικών, αυστραλιανών, ακόμη και καναδικών ιδρυμάτων να τρίβουν τα χέρια τους, καθώς είναι αυτοί που “καρπώνονται” την αποδόμηση της τραπεζικής πίστης – ιδίως στην περιφέρεια – στην Ευρώπη.
