Με κάθε επισημότητα ξεκίνησε η προεκλογική περίοδος και ύστερα από την επίσημη επίσκεψη στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ο πρωθυπουργός εμφανίστηκε στο Μέγαρο Μουσικής και ανακοίνωσε το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για την περίπτωση που αναδειχτεί ο νικητής της κάλπης.
Όπως ήταν φυσικό, ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε μέτρα επί μέτρων, κάποια από τα οποία τα θεωρώ πραγματοποιήσιμα και άλλα εντελώς στον αέρα. Όμως, σε ποιόν ακριβώς απευθύνθηκε χθες το βράδυ ο πρωθυπουργός; Σε ποια κοινωνική ή οικονομική ομάδα κατεύθυνε τον λόγο του; Στην νεολαία; στους συνταξιούχους; την μεσαία τάξη; (ποια μεσαία τάξη;) σε ποιον;
Ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε σε μισό εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας, χωρίς όμως να πει πως θα έρθουν. Αντίθετα όπως είπε “έχουμε τον τρόπο να τις δημιουργήσουμε”. Πως ακριβώς θα γίνει; Δεν μου κάνει μια αόριστη υπόσχεση, δεν έχουμε φτάσει μέχρι εδώ για μια αόριστη υπόσχεση. Πως ακριβώς θα δημιουργήσεις 500.000 νέες θέσεις εργασίας; έστω 200.000. Με τι; Που; Τι κίνητρα θα δώσεις στις επιχειρήσεις για να ανοίξουν αυτές οι θέσεις;
Αναφέρθηκε σε 50% αύξηση των Άμεσων Ξένων Επενδύσεων, χωρίς όμως να πει απολύτως τίποτα για το πως θα προσελκύσει αυτές τις επενδύσεις; με μειωμένη φορολογία; με κίνητρα; με ανταγωνιστικές συνθήκες στην αγορά; με σταθερό φορολογικό σύστημα;
Το ίδιο ακριβώς και με τις εξαγωγές, για τις οποίες επίσης υποσχέθηκε 50% αύξηση. Από που; από ποιες εταιρείες; Ποιος θα είναι ο κλάδος στον οποίο θα δώσει την προτεραιότητα της η κυβέρνηση του στα επόμενα τέσσερα χρόνια, ο οποίος θα φέρει 50% αύξηση στις εξαγωγές; Χαράχτηκε κάποια εθνική στρατηγική και δεν το καταλάβαμε; Υπήρξε συνάντηση με τις παραγωγικές δυνάμεις της χώρας και δεν ανακοινώθηκε; Τι θα εξάγουμε σαν χώρα; αγροτικά προϊόντα; φαρμακευτικά; παράγωγα πετρελαίου; χημικά; βιομηχανικα προϊόντα;
Από τη στιγμή που δεν κάνεις ούτε μια νύξη για το πως θα κάνεις αυτά που υπόσχεσαι, τότε θεωρώ την υπόσχεση σου ένα απλό προεκλογικό πυροτέχνημα, τόσο ανούσιο όσο το “χιλιοτραγουδισμένο” σύνθημα για την πάταξη της φοροδιαφυγής. Ποιας φοροδιαφυγής; Αυτής των λιστών που παραγράφηκαν; της φοροδιαφυγής των ελεύθερων επαγγελματιών; των εταιρειών που έχουν μεταφέρει την έδρα τους και συνεχίζουν να πουλάνε προϊόντα στη χώρα πληρώνοντας φόρους στο εξωτερικό;
Η παράσταση στο Μέγαρο Μουσικής ήταν αρκετά καλή, τόσο καλή που είχε και δράκο. Ο δράκος έκανε την εμφάνιση του σε κάποια αποστροφή του λόγου του πρωθυπουργού, ο οποίος την ώρα που ανέφερε μειώσεις προκαταβολής φόρου, μειώσεις στον ΕΝΦΙΑ (που θα καταργούσε μόλις η χώρα έφευγε από τα μνημόνια), προσλήψεις στο δημόσιο, αυξήσεις μισθών κτλ. Ο δράκος εμφανίστηκε όταν ο πρωθυπουργός ανέφερε πως όλα αυτά θα γίνουν μεν, όμως μόνο αν υπάρχει και η σύμφωνη γνώμη των θεσμών.
Των ίδιων θεσμών οι οποίοι έχουν βγάλει τα κομπιουτεράκια και προσπαθούν να ανακαλύψουν από που βγαίνουν τα νούμερα του Τσακαλώτου, ο οποίος έχει περιοριστεί να πει πως “και στο παρελθόν έχουν κάνει λάθος οι θεσμοί”.
Αυτό που δεν δείχνει να έχει καταλάβει ο πρωθυπουργός και το επιτελείο του, είναι πως τώρα δεν είναι η ώρα για αόριστες υποσχέσεις. Ο κόσμος θέλει συγκεκριμένα μέτρα. Θέλει λογικά μαθηματικά. Μετά από 10 χρόνια ανάμεσα σε “σφύρα και άκμονα” θέλει να του πεις την αλήθεια. Και ας είναι μια πικρή αλήθεια. Θέλει να του εξηγήσεις.
Ειδικά αν είναι ο ίδιος κόσμος ο οποίος σε ψήφισε και πια δε σε πιστεύει. Για να σε πιστέψει και πάλι θέλει αποδείξεις. Δεν θέλει θριαμβολογίες και σίγουρα δεν θέλει τάματα. Το “ψήφισε με και θα σου πω μετά πως θα το κάνω” δεν πιάνει τώρα. Δεν μετράει τώρα.
Ειδικά τώρα
