Η υποψήφια Ευρωβουλευτής, Εύα Καϊλή μίλησε στο StartupperGr για το ευρωπαϊκό πλαίσιο υποστήριξης της νεοφυούς επιχειρηματικότητας και τα εργαλεία χρηματοδότησης που είναι διαθέσιμα και στις ελληνικές Startup εταιρείες. Μεταξύ άλλων επίσης η Εύα Καϊλή μιλά για την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση και το ψηφιακό μέρισμα που μπορεί να γεφυρώσει τις ανισότητες.
Ερώτηση: Βλέπουμε τον τελευταίο καιρό μια “επίθεση» της ΕΕ προς τους Αμερικανικούς τεχνολογικούς κολοσσούς. Οι αποφάσεις αυτές της ΕΕ θα εξισορροπήσουν το κενό που υπάρχει ανάμεσα στις ευρωπαϊκές και τις αμερικανικές εταιρείες προσφέροντας μια κοινή αφετηρία χωρίς χάσματα στον ανταγωνισμό; Ή έχουμε ακόμα πολύ δρόμο μέχρι εκεί;
Εύα Καϊλή: Πράγματι, η Επίτροπος Ανταγωνισμού Vestager έχει εδώ και αρκετά χρόνια ξεκινήσει μία συστηματική προσπάθεια να δημιουργηθεί στην Ευρώπη ένα Level Playing Field που είναι απαραίτητο όχι μόνο για την αποτροπή μονοπωλιακών πρακτικών στη ψηφιακή αγορά που ζημιώνουν τον Ευρωπαίο καταναλωτή, αλλά και για την δημιουργία χώρου για ευρωπαϊκές εταιρείες.
Η Ευρώπη αλλά και ο κάθε Ευρωπαίος πολίτης πρέπει να μπορούν να έχουν μεγάλο ψηφιακό μέρισμα κατά τη τέταρτη βιομηχανική επανάσταση καθώς αυτό θα κρίνει τις δυναμικές γεφύρωσης των ανισοτήτων στη κατανομή του πλούτου και των ευκαιριών.
Αυτό είναι το διακύβευμα της νέας προοδευτικής διακυβέρνησης: το άνοιγμα χώρου για την επιχειρηματικότητα, η κοινωνικά υπεύθυνη κατανομή του ψηφιακού μερίσματος και η δυνατότητα των πολιτών να έχουν τον απόλυτο έλεγχο των ψηφιακών δεδομένων που παράγουν.
Ερώτηση: Τι βήματα πρέπει να κάνει το ελληνικό startup οικοσύστημα προκειμένου να μπει στα ραντάρ των ξένων επενδυτών οι οποίοι μέχρι στιγμής “αγνοούν» τις ελληνικές προσπάθειες;
Εύα Καϊλή: Χρειαζόμαστε πολιτικές που ενισχύουν τόσο το “Supply Side“ όσο και το “Demand Side“.Στη πλευρά της προσφοράς πρέπει να αποκτήσουμε ένα συστηματικό σύστημα μεταφοράς τεχνογνωσίας με σύμπραξη των ερευνητών, της αγοράς και των startups που θα συνδέουν το Value Chain.
Χρειαζόμαστε για τον λόγο αυτό τη διασύνδεση ελληνικών και ξένων Hubs και ένα πλαίσιο Regulatory Sandboxes. Στον τομέα της χρηματοδότησης πρέπει η να φύγουμε σταδιακά από την εξάρτηση της επιχειρηματικότητας από τις τράπεζες σε ένα χρηματοδοτικό πλαίσιο βασισμένο σε EquityFunds και VCs που στην Ευρώπη δεν είναι τόσο ανεπτυγμένα.
Αλλά από την αλλά πλευρά η Ευρωπαϊκή Ένωση, ήδη έχει μπει στη διαδικασία να πάρει πάνω της ένα σπουδαίο μέρος του χρηματοπιστωτικού ρίσκου της νεοφυούς επιχειρηματικότητας μέσω του EFSI και του InvestEU αλλά και διαφόρων προγραμμάτων υποστήριξης του European Investment Fund.
Στη πλευρά της ζήτησης, από την άλλη μεριά, η Επιτροπή με διάφορα προγράμματα αναβάθμισης μπορεί να βοηθήσει τις υφιστάμενες επιχειρήσεις, μικρές, μικρομεσαίες και μεγάλες, να επιταχύνουν τη μετάβασή τους στη τέταρτη βιομηχανική επανάσταση.
Με αυτή τη βοήθεια, θα παίρνει η Ένωση πάνω της ένα μέρος του λειτουργικού ρίσκου, και θα αυξήσει έτσι τη ζήτηση για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που παράγουν οι καινοτόμες νεοφυείς επιχειρήσεις, κάτι που είναι πολύ σημαντικό για αυτές στη διαδικασία του Scale-Up.
Ερώτηση: Πόσο έτοιμη είναι η ελληνική επιχειρηματικότητα (νεοφυής αλλά και κραταιά) απέναντι στην νέα βιομηχανική επανάσταση;
Εύα Καϊλή: Από την εικόνα που έχω μέχρι τώρα, είναι προφανές ότι αναλογικά με τη παραγωγική ικανότητα της Ελλάδας, η χώρα μας έχει αρκετά ανεπτυγμένο οικοσύστημα αλλά αυτό δεν αρκεί. Είναι λοιπόν απαραίτητο να οργανώσουμε δομές που δουλεύουν γύρω από την επιχειρηματικότητα και να βάλουμε των επιχειρηματία στο επίκεντρο του συστήματος παραγωγής πλούτου.
Αυτό προϋποθέτει το πέρασμα της Ευρώπης από το παραδοσιακό σύστημα της Social Market Economy, που ακολουθεί από το 1960 σε ένα σύστημα δύο πυλώνων: του επιχειρηματία ως κύριας μονάδας δημιουργίας πλούτου, της οικογένειας ως κεντρικού θεσμού της οικονομίας και του κράτους ως παρόχου ενός γενικού κατώτερου εγγυημένου εισοδήματος για όλους προκειμένου κανένας πολίτης να μην έχει απώλεια επιπέδου ζωής και να μη πέφτει από ένα συγκεκριμένο επίπεδο κατανάλωσης.
Σε ένα τέτοιο πλαίσιο είναι δυνατή η συνεχής απορρόφηση καινοτόμων προϊόντων και υπηρεσιών όχι μόνο σε επίπεδο B2B αλλά και Β2C.
Ερώτηση: Ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος της πολιτείας απέναντι στην επιχειρηματικότητα; Μέχρι που πρέπει να παρεμβαίνει;
Εύα Καϊλή: Σε μία πρόταση: Η πολιτεία πρέπει να επιτρέπει την επιχειρηματικότητα να αναπτυχθεί μειώνοντας όσο το δυνατόν τις τριβές στην ανάπτυξη των επιχειρήσεων.
Αυτό ασφαλώς περιλαμβάνει την άθλια φορολόγηση αλλά είναι πολύ πιο ευρύ. Περιλαμβάνει ακόμα το εναρμονισμένο πτωχευτικό δίκαιο, ώστε όλοι να έχουν πρόσβαση στη δεύτερη ευκαιρία. Περιλαμβάνει τον επιμερισμό του χρηματοπιστωτικού και λειτουργικού ρίσκου. Περιλαμβάνει την ενίσχυση των συνεργειών για Technology Transfer που βάζει στο παιχνίδι όχι μόνο τα Ευρωπαϊκά Hubs αλλά και αυτά της Βόρειας Αμερικής και της Από Ανατολής. Μέχρι εκεί λοιπόν.
Ερώτηση: Έχετε κατ’ εξακολούθηση αναφερθεί στην σημασία υιοθέτησης νέων τεχνολογιών από την ελληνική σκηνή (π.χ. blockchain). Μετά από 5 χρόνια στο Ευρωκοινοβούλιο, πόσο έχει αλλάξει η ελληνική προσέγγιση πάνω σε αυτό το θέμα σε αυτό το διάστημα; Πιστεύετε ότι έχουμε χάσει σημαντικές ευκαιρίες; Προλαβαίνουμε το τρένο;
Εύα Καϊλή: Πάμε αργά στην Ελλάδα αλλά όχι απαραίτητα πολύ πιο αργά από την υπόλοιπη Ευρώπη. Κατά την τελευταία πενταετία δημιουργήσαμε με την ομάδα μου τα εργαλεία και τις ευκαιρίες για το ελληνικό οικοσύστημα.
Βραβευτήκαμε για την δουλειά μας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο και εμπνεύσαμε τη νομοθεσία ακόμα και του Κογκρέσου των ΗΠΑ.
Λοιπόν, όχι, δεν χάθηκε κανένα τραίνο. Είμαστε ένα βήμα μπροστά. Στόχος τώρα για εμάς την ερχόμενη πενταετία είναι να μετατρέψουμε το κανονιστικό και θεσμικό ανταγωνιστικό μας πλεονέκτημα σε σίγουρα και ισχυρά Future Cash Flows. Έρχεται μια πενταετία υλοποίησης. Προετοιμαστείτε για πολύ ωραία πράγματα.
