Πόσες χαμένες ευκαιρίες ακόμα;

Χθες πέρασε μια είδηση από την ροή του EMEAgr, η οποία φαινομενικά ήταν άλλο ένα νέο από τα “ευχάριστα” και είχε να κάνει με το Game of Thrones και πόσο οι πιστοί του οπαδοί κατακλύζουν την Βόρεια Ιρλανδία για να επισκεφθούν τα μέρη που γυρίστηκε η σειρά. 

Δεκάδες χιλιάδες τουρίστες, θέλουν να περπατήσουν το Kings Road, να δουν το Winterfell και το Kings Landing, αφήνοντας πίσω τους εκατομμύρια σε έσοδα, σε μια χώρα που σέβεται και εκμεταλλεύεται τον κινηματογραφικό τουρισμό. Το ίδιο γίνεται και στην Νέα Ζηλανδία, στις τοποθεσίες που γυρίστηκε το Lord of the Rings, με τη χώρα να έχει σχεδόν επίσημα μετονομαστεί σε Hobbiton και να προσφέρει ένα μοναδικό τουριστικό προορισμό, σε επίσης δεκάδες χιλιάδες τουρίστες κάθε χρόνο οι οποίοι φέρνουν μαζί τους έσοδα και προβολή που δεν θα αγόραζε η καλύτερη διαφημιστική καμπάνια των υπουργείων τουρισμού των χωρών αυτών. 

Κοιτάω γύρω μου και βλέπω τη χώρα μου να είναι γεμάτη με τόσο όμορφα μέρη, εμποτισμένα με ιστορία και σκέφτομαι πόσο καλά θα ήταν να έρχονταν και στην Ελλάδα τα κινηματογραφικά στούντιο και οι διεθνείς μεγάλες παραγωγές, μέσω των οποίων θα μπορούσαν αυτές οι ομορφιές να διαφημιστούν και η πλούσια ιστορία της να προωθηθεί στο τεράστιο κοινό που διψάει για νέους-παλιούς προορισμούς. Πόσο ωραία θα ήταν να γυριστούν ταινίες στα επιβλητικά Μετέωρα, στη Μάνη, στην Κρήτη, στην Ήπειρο και σε τόσα άλλα μέρη. Και ύστερα αυτά τα μέρη να γίνουν οι προορισμοί που θα συρρέουν επισκέπτες από όλο τον κόσμο. 

Όμως ήρθαν τα κινηματογραφικά στούντιο και οι ξένες παραγωγές και μάλιστα μετά από επίσημη πρόσκληση της κυβέρνησης, η οποία μέσω του υπουργού Ψηφιακής Πολιτικής ο οποίος πήγε ο ίδιος στα μεγάλα στούντιο, τα κάλεσε στη χώρα μας. Και όταν τα στούντιο ήρθαν, διάφορα συμβούλια επιδεικνύοντας την θέληση τους για εξουσία και την διάθεση τους να κάνουν τους αυθαίρετους θεματοφύλακες της ιστορίας της χώρας και της αισθητικής, τους έκλεισαν την πόρτα στα μούτρα και χρειάστηκε να “χτυπήσουν τα τηλέφωνα από ψηλά” για να αλλάξουν οι αποφάσεις. 

Το παράδειγμα της Κεφαλλονιάς και της Σκιάθου προφανώς δεν είναι αρκετό για να πειστεί κάποιος πως ο κινηματογραφικός τουρισμός μπορεί να αποδειχτεί τεράστιο κεφάλαιο, ειδικά σε μια εποχή που η χώρα αναζητά κεφάλαια και επενδύσεις. 

Φυσικά δεν υποστηρίζει φαντάζομαι κανείς την αυθαιρεσία και το “ξεπούλημα” όλων στο βωμό της προσέλκυσης ξένων παραγωγών. Αρκεί η καλή διάθεση και η συνεργασία και όλα μπορούν να πραγματοποιηθούν, ικανοποιώντας τα αισθήματα και των δύο πλευρών, φτάνει να υπάρχει η θέληση για να γίνει κάτι τέτοιο. Αλλιώς θα καθόμαστε άλλη μια φορά και θα κοιτάμε τις επενδύσεις και τον τουρισμό να περνάει από δίπλα μας κι εμείς θα μελαγχολούμε και θα σιχτιρίζουμε για τις χαμένες ευκαιρίες. 

Ευκαιρίες που μόνοι μας αφήνουμε να χαθούν!

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ