Τελικά πόσο δίκιο έχει ο Τζορτζ Σόρος;

Το να βγαίνει δημόσια ο Τζορτζ Σόρος και να κάνει δηλώσεις ή να αρθρογραφεί δεν είναι και από τα πιο συνηθισμένα πράγματα που μπορεί να πει κάποιος, ενώ κάθε εμφάνιση του και κάθε δήλωση του περνάει από κόσκινο για τους όποιους λόγους  έχει ο καθένας να ασχοληθεί μαζί του. 

Χθες ο Τζορτζ Σόρος βγήκε και δήλωσε πως η Ευρωπαϊκή Ένωση θα έχει το τέλος της Σοβιετικής Ένωσης και γι’ αυτό φταίνε οι πολιτικοί της ηγέτες οι οποίοι έχουν αποστασιοποιηθεί από τον απλό κόσμο και τα προβλήματα του, νομοθετούν με μοναδικό γνώμονα το προσωπικό τους συμφέρον και ζουν απομονωμένοι από την πραγματικότητα. 

Επειδή οι πολιτικοί δεν βρίσκονται εκεί μετά από πραξικοπήματα, αλλά έχουν εκλεγεί από τον λαό, σύμφωνα με τα λεγόμενα του Σόρος, οι πολίτες των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν και αυτοί το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί. Συνέπεια της απόστασης των πολιτικών από τα προβλήματα των απλών πολιτών, είναι το αυξανόμενο κύμα των αντι-συστημικών τάσεων και κομμάτων που αναδύονται συνεχώς στα Ευρωπαϊκά κράτη, οι συνέπειες των οποίων θα φανούν στις επερχόμενες ευρωεκλογές. 

Όσο και να διαφωνεί κανείς με τα λεγόμενα και την ιστορία του Σόρος, όσο και να πρέπει να εξετάζουμε τις όποιες δηλώσεις του βάζοντας στην εξίσωση και τις δικές του προσωπικές βλέψεις και το τι προσπαθεί να κερδίσει, νομίζω πως δεν μπορούν πολλοί να βρουν λάθη σε ότι λέει. 

Στην Ευρώπη η ένωση μέχρι στιγμής έχει αποτύχει. Αντί να είναι μια ένωση για τον κόσμο και την ομαλή συνύπαρξη και το “σπάσιμο” της διαφορετικότητας, η ΕΕ έχει μετατραπεί στο γραφείο τύπου των μεγάλων επιχειρήσεων, των τραπεζών και των επενδυτών, αγνοώντας πολλές φορές τις ανάγκες και τα θέλω του κόσμου, έχοντας αποτύχει οικτρά στο να αφουγκραστεί τις ανησυχίες των πολιτών που ζουν σε αυτή. 

Βέβαια, μπαίνοντας σε αυτή την συζήτηση, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε τα συμφέροντα που έχει ο συγκεκριμένος επιχειρηματίας εναντίον της Ευρώπης και κατά πόσο επιτίθεται συνεχώς στο ενωμένο ευρωπαϊκό οικοδόμημα λόγω των “τειχών” που του έχει υψώσει προκειμένου να εξαπλώσει τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες, όμως το πρόβλημα που επισημαίνει, είναι πραγματικό. 

Και αν η Ευρώπη δεν το αναγνωρίσει και σκύψει επάνω του χωρίς προκαταλήψεις και υστεροβουλία, τότε δεν μπορούμε να μιλάμε για Ένωση. 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ