“Αξίζει μια ιδιαίτερη θέση στην κόλαση για αυτούς που οδήγησαν τον λαό σε ένα δημοψήφισμα, για το οποίο δεν τους έδωσαν τις σωστές πληροφορίες”. Τάδε έφη Ντόναλντ Τουσκ, αναφερόμενος στην πορεία των συνομιλιών για το Brexit και την ορατή πιθανότητα σε λιγότερες από 50 μέρες η Βρετανία να ξυπνήσει σε ένα χάος.
Τα λόγια αυτά του Τουσκ μπορεί να απευθύνοντας στους Βρετανούς, αλλά νομίζω πως ειδικά εδώ στην Ελλάδα μπορούμε να ταυτιστούμε πολύ εύκολα με τις καταστάσεις. Ένας λαός οδηγήθηκε σε ένα δημοψήφισμα, η απόφαση του οποίου θα διαμορφώσει σε τεράστιο βαθμό το μέλλον του, χωρίς να έχει όλα τα απαραίτητα εφόδια για να αποφασίσει.
Δεν θέλω να αναφερθώ καθόλου στο αποτέλεσμα των δημοψηφισμάτων, αλλά στην διαδικασία. Κάποιοι λένε πως ότι και να πάθει ο λαός, καλά να πάθει, ας πρόσεχε ποιους εμπιστευόταν και ας ήταν πιο έξυπνος. Άλλοι υποστηρίζουν πως ο λαός είναι ο τελευταίος που φταίει και πως κλήθηκε να αποφασίσει σύμφωνα με τα στοιχεία που του παρατέθηκαν και πως δεν μπορούσε να κάνει κάτι παραπάνω.
Γιατί όμως να φταίει απόλυτα ο λαός; Όταν κάποιοι επιτήδειοι πολιτικοί, προκειμένου να προωθήσουν την προσωπική τους ατζέντα τροφοδοτούν τον κόσμο με ελεγχόμενες πληροφορίες, πόσο φταίει ο πολίτης όταν κλείνεται πίσω από ένα παραβάν; Όταν “σπέρνεις” σκουπίδια το παραβάν, τότε θα θερίσεις και σκουπίδια στην κάλπη. Και μετά θα βγεις και στα παράθυρα να κατηγορήσεις τον ίδιο το λαό ότι δεν κατάλαβε το μήνυμα σου, ότι ψηφίζει με το συναίσθημα και τον θυμό. Τον ίδιο θυμό και το ίδιο συναίσθημα που ο ίδιος έχεις φροντίσει να καλλιεργήσεις.
Από την άλλη βέβαια, δεν γίνεται να είσαι πολίτης μιας χώρας και να δέχεσαι αδιαμαρτύρητα να σε ποδηγετεί ο κάθε πολιτικός επειδή βαριέσαι να πληροφορηθείς τι συμβαίνει γύρω σου. Επειδή δεν έχεις μάθει και δεν θέλεις να αμφισβητείς τις πληροφορίες, που κάποιοι που θέλουν να σε εκμεταλλευτούν, σε ταΐζουν από το πρωί μέχρι το βράδυ. Έχεις/έχω υποχρέωση να προσπαθώ να ενημερώνομαι, να φιλτράρω αυτά που ακούω και να βάζω το μυαλό μου να δουλέψει. Όχι το συναίσθημα μου.
Υπάρχει τόση πληροφόρηση γύρω μας κι εμείς έχουμε φτάσει στο σημείο να επιλέγουμε τα γεγονότα που μας αρέσουν, αρκεί να ανταποκρίνονται στο συναίσθημα μας.
Τελικά νομίζω πως θα χρειαστούν πολλές διαθέσιμες θέσεις στην Κόλαση.
