Στο σημερινό περιβάλλον του επιχειρείν και στην εταιρική διοικητική πραγματικότητα, οι επιχειρήσεις και οργανισμοί που συνειδητά επιδιώκουν την προσαρμογή στις συνεχώς μεταβαλλόμενες ανάγκες και συνθήκες λειτουργίας της αγοράς, του ανταγωνισμού, των προτεραιοτήτων, κ.λπ. έρχονται συνεχώς πρόσωπο με πρόσωπο με την Ανάγκη Προσαρμογής (Adjustment), μέσω της Αλλαγής (Change).
Αλλαγής σε οργανωτική δομή, τρόπο λειτουργίας, αγορές-στόχους, προϊόντα ή υπηρεσίες στρατηγικής σημαντικότητας και η λίστα δεν τελειώνει….
Όσο απαραίτητη φαντάζει – και κατά τεκμήριο είναι – η αλλαγή, αναγκαία συχνά ακόμα και για την επιβίωση μιας επιχείρησης, τόσο δύσκολη είναι στην εφαρμογή της από μια ομάδα συμμετεχόντων σε αυτή τη διαδικασία, που κατά κανόνα τα μέλη της έχουν διαφορετικές ανάγκες, προτεραιότητες, αρμοδιότητες, “εξουσία” και συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων, backgrounds, κ.λπ.
Δεδομένης της δυσκολίας που όλοι – άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο – αντιμετωπίζουμε στο να συμφιλιωθούμε με ότι μας βγάζει από την καθημερινότητα, την “ασφάλεια” μιας “comfort zone” στην οποία έχουμε επαναπαυθεί, τα κρίσιμα ερωτήματα στην επιδίωξη της επιτυχημένης αλλαγής, είναι πολλά!
Ερωτήματα, σχετικά με:
– Το timing έναρξης μιας αλλαγής.
– Τη συχνότητα αλλαγών.
– Την ένταση και το impact της αλλαγής.
– Τους διαφορετικούς τομείς δραστηριότητας – τα “μέτωπα” – της κάθε αλλαγής.
– Το project management μιας αλλαγής.
– Τους ρόλους των εμπλεκομένων στην αλλαγή.
– Τον τρόπο “πώλησης” της επιχειρούμενης αλλαγής, στους εμπλεκόμενους και επηρεαζόμενους από αυτήν.
Προφανώς και υπάρχουν ακόμη πολλά και σημαντικά ερωτήματα και κρίσιμα σημεία, που συχνά το ένα λειτουργεί αντίστροφα από το άλλο. Για παράδειγμα, συχνές και μικρότερες αλλαγές ή μεγάλες και βαθιές, με σημαντική χρονική απόσταση η μία από την άλλη;
Μάλλον μια και μόνη σωστή απάντηση – στα περισσότερα από αυτά τα ερωτήματα – θα ήταν παρακινδυνευμένο να πούμε πως υπάρχει! Δεν είναι υπεκφυγή να πει κάποιος το υπέροχο εκείνο “εξαρτάται”! Διαφορετικοί οργανισμοί, διαφορετικές συνθήκες, διαφορετική οργάνωση, διαφορετικοί συμμετέχοντες, απαιτούν διαφορετικές προσεγγίσεις για παρόμοιο επιθυμητό αποτέλεσμα.
Κάτι που παραμένει σταθερό σαν συστατικό επιτυχίας μιας επιχειρούμενης αλλαγής, αυτό είναι μια οργάνωση με κουλτούρα συμφιλιωμένη με και κατά το δυνατόν έτοιμη για αλλαγή (Change Readiness). Μια τέτοια κουλτούρα φυσικά δε χτίζεται από τη μια μέρα στην άλλη, δεν επιβάλλεται, δεν παραγγέλνεται από κάποιο ράφι! Χτίζεται σε βάθος χρόνου, καθημερινά και συνειδητά, σαν μια καθημερινή φυσιολογική λειτουργία και που κατά τη γνώμη μου έχει ένα μοναδικά σημαντικό και απαραίτητο συστατικό.
Τη συνεχή, διαφανή επικοινωνία μέσα στην ομάδα! Ο ρόλος του “ηγέτη” σε μια τέτοια προσέγγιση, είναι καταλυτικός! Αυτός είναι που θα δώσει την κατεύθυνση στη δική του άμεση ομάδα και εν συνεχεία στις υπόλοιπες ομάδες που συνθέτουν το σύνολο.
Ο ρόλος του κάθε ηγέτη στη δική του ομάδα είναι επίσης, εξίσου καταλυτικός! Διαφορετικά μηνύματα και σημάδια, το μόνο που καταφέρνουν είναι να δημιουργούν σύγχυση, αμφιβολία, καχυποψία και τελικά άρνηση και αντίσταση.
Αν η ανοιχτή και ειλικρινής επικοινωνία συμβάλλει στη δημιουργία κουλτούρας έτοιμης για την αλλαγή, η ξεκάθαρη επικοινωνία των λόγων της αλλαγής, της χρονικής διάρκειας της διαδικασίας, του ρόλου του καθ’ ενός μέλους της ομάδας στη διαδικασία αυτή και του επιδιωκόμενου status στην ολοκλήρωση του “ταξιδιού”, είναι επίσης πολύ σημαντικά!
Σίγουρα το θέμα “αλλαγή” είναι τόσο πολυδιάστατο , πολύπλοκο και δύσκολο, όσο και αναγκαίο να συζητηθεί και να αναλυθεί. Προφανώς και η επιδίωξή μου εδώ δεν είναι να το εξαντλήσω, αλλά μάλλον να δώσω “τροφή για σκέψη” και ιδέες για προσέγγισή του!
Άλλωστε, το challenge συνήθως είναι πως όλοι θέλουμε την αλλαγή, μέχρι να χρειαστεί να αλλάξουμε εμείς…
