Πολλά συμβαίνουν γύρω μας το τελευταίο διάστημα και ειλικρινά χρειάζονται πολλές δεξιότητες από όλους μας για αν μπορέσουμε να δεχθούμε τα όσα συμβαίνουν στην καθημερινότητά μας.
Θυμάμαι από παιδί άκουγα πάντα τους μεγαλύτερους να συζητάνε την επικαιρότητα και τα όσα συνέβαιναν και παράλληλα με τα πολλά διάφορα σχόλια του καθενός άκουγα και την λέξη “Υπομονή”.
Πέρασαν τα χρόνια και ακόμα η λέξη αυτή αντηχεί στα αυτιά μου αλλά και στα αυτιά όσων επαγγελματιών συνεργάζομαι. Υπομονή!
Την αναφέρω πολλές φορές αυτή τη λέξη και όχι μόνο γιατί την θεωρώ αρετή όπως όλοι γνωρίζουμε αλλά γιατί πάνω από όλα είναι μια πολύ σημαντική δεξιότητα που είναι απαραίτητη να καλλιεργηθεί στον καθένα από εμάς.
Γιατί τέτοια επιμονή με την υπομονή;
Πολλά χρόνια πριν στις ΗΠΑ διεξήχθη ένα πείραμα τα αποτελέσματα του οποίου ακόμα και σήμερα χρησιμοποιούνται σε διάφορους κλάδους. Ο Walter Mischel στο πανεπιστήμιο Standford ζήτησε από παιδιά προσχολικής ηλικίας να δείξουν υπομονή για μια ώρα ζητώντας τους μην φάνε ένα marshmallow που τους έδινε και ως αντάλλαγμα μετά από μια ώρα αν δεν το είχαν φάει, θα τους έδινε άλλο ένα.
Τα αποτελέσματα ήταν αναμενόμενα. Κάποια παιδιά δεν άντεξαν τον πειρασμό και έφαγαν το marshmallow. Άλλα περιμέναν υπομονετικά να περάσει η ώρα και κάποια άλλα δεν άντεξαν την όλη αναμονή και έχασαν την υπομονή τους και “τσιμπολογούσαν” κομμάτια από το γλυκό.
Η έρευνα συνεχίστηκε όμως για αυτά τα παιδιά. Οι ερευνητές τα παρακολουθούσαν για τα επόμενα χρόνια και τα συμπεράσματα ήταν πολύ ενδιαφέροντα αλλά και εντυπωσιακά. Η υπομονή που έδειξαν τα παιδιά στο πείραμα, και περίμεναν υπομονετικά να περάσει η ώρα, λαμβάνοντας ως επιβράβευση ένα δεύτερο marshmallow, τους επιβράβευσε και αργότερα στη ζωή ως αρετή και δεξιότητα δεδομένου ότι η ίδια ομάδα παιδιών είχε τις μεγαλύτερες επιτυχίες στη ζωή τους τόσο σε ακαδημαϊκό όσο και επαγγελματικό επίπεδο. Η ομάδα αυτή των παιδιών που αντιστάθηκαν και έδειξαν υπομονή, διέθεταν, όπως αργότερα παρουσιάστηκε στην έρευνα, καλύτερη επαγγελματική αποκατάσταση, εισοδήματα και ποιότητα ζωής.
Τι με παρότρυνε όμως να σας αναφέρω αυτό το πείραμα σε ένα άρθρο που απευθύνεται κυρίως σε managers και επαγγελματίες στο χώρο των επιχειρήσεων; Ο λόγος είναι απλός.
Καθημερινά και συνεχώς στην επαγγελματική μας ζωή όλοι καλούμαστε να αντισταθούμε και να δείξουμε υπομονή στη θέα διάφορων “marshmallow”. Τι μπορεί να είναι αυτά τα “marshmallows”; Τα πάντα που αφορούν την ικανότητα του αυτο-ελέγχου είτε αυτά είναι συναισθήματα, συμπεριφορές ή σκέψεις. Η έλλειψη συγκέντρωσης, η απόσπαση προσοχής από διάφορες καταστάσεις που μπορεί να συμβαίνουν στο γραφείο και την υπόλοιπη ομάδα στο γραφείο, η αδυναμία να συγκρατήσουμε τον εκνευρισμό μας, η έλλειψη ανθεκτικότητας απέναντι στο καθημερινό stress και την καθημερινή πίεση των χρονοδιαγραμμάτων και άλλα πολλά τα οποία καθένας από εμάς μπορεί να σκεφτεί.
Τελικά δηλαδή μήπως η επιτυχία δεν βασίζεται μόνο στην ευφυΐα μας ή την ακαδημαϊκή μας μόρφωση και εμπειρία;
Τι είναι τελικά αυτό που καθορίζει την επιτυχία, την καταξίωση και την αποδοχή από τους συναδέλφους στο χώρο των επιχειρήσεων;
Όσο περίεργο και να ακούγεται θα έλεγα ότι μόλις στο 20% της ευφυΐας μας βασίζεται η όποια επιτυχία μας ενώ το υπόλοιπο 80% είναι ο τρόπος και οι δεξιότητες μας. Το 80% δεν αφορά το ΤΙ γνωρίζουμε αλλά το ΠΩΣ χρησιμοποιούμε την ευφυΐα μας και τις δεξιότητες μας στο να επιτύχουμε αυτά που θέλουμε στη ζωή. Είναι όλες αυτές οι μικρό-γνωσιακές δεξιότητες που μας καθιστούν επιτυχημένους managers. Είναι αυτές οι δεξιότητες που μας κάνουν να ξεχωρίζουμε στον τρόπο που λαμβάνουμε αποφάσεις, επικοινωνούμε με την ομάδα, ακολουθούμε μια στρατηγική και δεν χάνουμε το έπαθλο της ανταμοιβής.
Καθημερινά υπάρχουν “marshmallows” στη ζωή μας και καθημερινά δοκιμάζεται η υπομονή μας, η συνέπειά μας, το συναίσθημά μας και οι σκέψεις μας.
Η υπομονή δεν είναι χάρισμα, είναι δεξιότητα και μπορεί να δομηθεί και το μαγικό συστατικό αυτής της δεξιότητας είναι η επιτυχία γιατί αφήνει τον καθένα από εμάς να έρθει αντιμέτωπος με τον εαυτό του στο να ελέγξει τις αντιδράσεις, τις κινήσεις, τις σκέψεις αλλά και τα συναισθήματά του.
Και όταν μπορείς ως άνθρωπος και επαγγελματίας να καταφέρεις να ασκήσεις αυτό-έλεγχο τότε μπορείς να λες ότι είσαι ηγέτης του εαυτού σου και των δεξιοτήτων σου αλλά και επιτυχημένος στον τρόπο που επηρεάζεις καθοδηγείς, ενεργοποιείς και συγκινείς τους άλλους γύρω σου.
Και αυτό είναι πραγματική ηγεσία!
